300 τετραγωνικά μέτρα φέρεται να απέμειναν στην Φάταχ Αλ Ισλάμ για να πολεμήσει μέσα στο παλαιστινιακό στρατόπεδο Ναχρ Αλ Μπαρέντ. Ο λιβανέζικος στρατός, αν και έχει χάσει πάνω από 100 στρατιώτες του, προχώρησε βαθιά μέσα στο στρατόπεδο μετατρέποντάς το σε σωρό από ερείπια. Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα (Λιβανέζος στρατηγός είχε καταγγείλει από τις αρχές του πολέμου αυτού, ότι ούτε λίγο ούτε πολύ στήθηκε από την κυβέρνηση) φαίνεται ότι οδεύει προς το τέλος του, με πολύ αίμα αλλά και σφοδρή αντίσταση.
Η Χεζμπολά παραμένει σιωπηλή (ξεχάστηκαν οι προειδοποιήσεις Νασράλα, ότι η εισβολή στο στρατόπεδο θα σημάνει πέρασμα της «κόκκινης γραμμής»), η Φατάχ του Αμπάς εμφανίζεται περισσότερο «αντιτρομοκρατική» παρά ποτέ (με δηλώσεις αξιωματούχου της ότι ήρθε η ώρα να συμμετάσχει στο πλευρό του λιβανέζικου στρατού στις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της «συμμορίας» της Φάταχ Αλ Ισλάμ) και η λιβανέζικη κοινωνία μένει αμέτοχη παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα (αρκετοί ίσως με ανακούφιση).
Οι Παλαιστίνιοι όμως δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτό που έγινε. Και ίσως να μην τελείωσε το «παιχνίδι» ακόμα, όσο η εξαθλίωση θα σπρώχνει όλο και περισσότερους Παλαιστίνιους σε ριζοσπαστικές λύσεις, μακριά από τον «ειρηνικό διάλογο» που έχουν επιλέξει οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις (συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολά), όπως δεσμεύτηκαν στην περίφημη διάσκεψη του Παρισιού, που οργανώθηκε από την γαλλική κυβέρνηση (και κατά τα άλλα αποτέλεσε μια τρύπα στο νερό, πέρα από την υπενθύμιση του ρόλου της Γαλλίας στην πολιτική ζωή του Λιβάνου).
