Εκατοντάδες παιδιά Παλαιστινίων στη Δυτική Οχθη συλλαμβάνονται από τον ισραηλινό στρατό, δικάζονται και φυλακίζονται στις ισραηλινές φυλακές κάθε χρόνο. Φυλακίζονται ακόμη και παιδιά έξι ετών, μολονότι ο ισραηλινός στρατιωτικός νόμος, με βάση τον οποίο διώκονται, δεν επιτρέπει τη σύλληψη και καταδίκη παιδιών κάτω των δώδεκα.
Οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις παιδιών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα μετά το 2010. Δεκάδες παιδιά φυλακίζονται κάθε μήνα, ενώ πολύ περισσότερα συλλαμβάνονται ή καλύτερα απαγάγονται εν μέση οδώ από τον ισραηλινό στρατό, ξυλοκοπούνται και στη συνέχεια απελευθερώνονται. Πολλά από αυτά υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες, ψυχολογική ασθένεια η οποία αναπτύσσεται κυρίως σε στρατιώτες που συμμετείχαν σε κάποιο πόλεμο.
Από την πρώτη Ιντιφάντα το 2000 περισσότερα από 8.000 παιδιά έχουν φυλακιστεί στις ισραηλινές φυλακές. Οι δίκες των παιδιών αυτών γίνονται αποκλειστικά από στρατοδικεία. Τις περισσότερες φορές έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με δικηγόρο κατά τη διάρκεια της δίκης. Οσα παιδιά εκτίσουν κάποια ποινή φυλάκισης και ξανασυλληφθούν δικάζονται εκ νέου, ενώ η ποινή τους δεν είναι μικρότερη από έξι μήνες. Πολλά από αυτά συλλαμβάνονται από τον ισραηλινό στρατό ξημερώματα, μέσα στα σπίτια τους, μπροστά στην οικογένεια τους, ενώ πολλές φορές ξυλοκοπούνται επί τόπου.
Απεργίες πείνας
Δεκάδες παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι κάνουν απεργία πείνας τους τελευταίους μήνες στα ισραηλινά κολαστήρια. Πολλοί από αυτούς διεκδικούν το δικαίωμά τους να δέχονται επισκέψεις από τους συγγενείς τους, ενώ άλλοι διεκδικούν την οριστική απελευθέρωσή τους όντας φυλακισμένοι υπό το καθεστώς της διοικητικής κράτησης.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κρατουμένων οι οποίοι είχαν απελευθερωθεί βάσει της συμφωνίας μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ για ανταλλαγή αιχμαλώτων με τον ισραηλινό λοχία Σαλίτ για να συλληφθούν εκ νέου μετά από λίγο προκειμένου να εκτίσουν το υπόλοιπο της ποινής που είχαν αρχικά καταδικαστεί.
Το Ισραήλ αρνείται να αναγνωρίσει στην πλειοψηφία των παλαιστινίων φυλακισμένων τον χαρακτήρα του πολιτικού κρατούμενου, παρά το γεγονός ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί για συμμετοχή σε κάποια οργάνωση της Παλαιστινιακής Αντίστασης ή κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με το στρατό των σιωνιστών. Αν το Ισραήλ τους αναγνώριζε ως πολιτικούς κρατούμενους, θα ήταν υποχρεωμένο να τους παρέχει καλύτερες συνθήκες κράτησης και γι’ αυτό το λόγο τους το αρνείται πεισματικά.
Να σημειωθεί ότι οι απεργίες πείνας μεμονωμένων παλαιστίνιων κρατούμενων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα μέσα στο 2013 δημιουργώντας πονοκέφαλο στους σιωνιστές.
