Πρίν από έξι χρόνια (14/7/1999), το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ είχε δημοσιεύσει τα αποτελέσματα μιας έρευνας σχετικά με το ποσοστό υποσιτισμού των αμερικάνικων νοικοκυριών. Η έρευνα βασιζόταν σε ερωτηματολόγια που στάλθηκαν σε ένα πολύ μικρό ποσοστό αμερικάνικων νοικοκυριών (της τάξης του 0.04% του συνόλου). Σύμφωνα μ’ αυτή την έρευνα, 31 εκατομμύρια (δηλαδή ένας στους εννιά) αμερικανοί πολίτες αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα υποσιτισμού, που άγγιζε τα όρια της πείνας. Αυτή η έρευνα είχε προκαλέσει σάλο. Ο ελληνικός τύπος αναφέρθηκε σοκαρισμένος σ’ αυτό το γεγονός.
Στην εξαετία που πέρασε, οι ΗΠΑ βρέθηκαν αντιμέτωπες με τη χειρότερη οικονομική κρίση της τελευταίας εικοσαετίας, με αποτέλεσμα 3.5 εκατομμύρια απολυμένους και ραγδαία αύξηση της ανεργίας στις αρχές της νέας χιλιετίας. Αν και η οικονομική κρίση έδωσε τη θέση της σε φάση ανάκαμψης, η πείνα συνέχισε να μαστίζει πολλά αμερικάνικα νοικοκυριά. Η «ανάκαμψη» ήρθε αλλά το ποσοστό των αμερικάνικων νοικοκυριών που υποσιτίζονται αυξήθηκε κατά 43% την πενταετία 1999-2004.
Αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά το ίδιο το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ στην τελευταία έκθεσή του για την πείνα και τον υποσιτισμό στις ΗΠΑ, που δόθηκε στη δημοσιότητα τον περασμένο Οκτώβρη. Τί αναφέρει αυτή η έκθεση; Οτι 38.2 εκατομμύρια Αμερικανοί (δηλαδή πάνω από 7 εκατομμύρια περισσότεροι σε σχέση με το 1999) υποσιτίζονται. Οτι το ένα τρίτο απ’ αυτούς αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υποσιτισμού που αγγίζει τα όρια της πείνας. Οτι το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο στα νοικοκυριά με παιδιά, όπου το ποσοστό υποσιτισμού είναι διπλάσιο σε σχέση με τα νοικοκυριά χωρίς παιδιά. Κι ότι σχεδόν το μισό (47%) των αμερικάνικων νοικοκυριών που υποσιτίζονται έχει εισόδημα πάνω απ’ το 130% του ορίου φτώχειας, με αποτέλεσμα να μη δικαιούται δωρεάν συσσίτιο από το κράτος. Πράγμα που φανερώνει πόσο κάλπικο είναι το όριο φτώχειας, όταν υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε αλλά δεν θεωρούνται φτωχοί!
Απ’ αυτή την έρευνα αποκαλύπτεται, όμως, και κάτι ακόμα. Οτι μολονότι ο συνολικά παραγόμενος πλούτος, παρά την οικονομική κρίση, αυξήθηκε στις ΗΠΑ μέσα σ’ αυτή την πενταετία, αυτό δεν είχε σα συνέπεια να μειωθεί η φτώχεια και η πείνα. Η ναυαρχίδα του παγκόσμιου καπιταλισμού όσο πλουταίνει παράγει φτώχεια και πείνα σε όλο και πιο μαζική κλίμακα.