Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη

Νεοαποικιοκρατικό παζάρι

Ακόμα και στο επίπεδο των συμβολισμών, η διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη φρόντισε να στείλει το μήνυμα ότι δεν ήταν παρά ένα νεοαποικιοκρατικό παζάρι μεταξύ των βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των χωρών με περιφερειακή ισχύ στην περιοχή και άμεση εμπλοκή στη Λιβύη, όπως η Τουρκία και η Αίγυπτος. Στους ηγέτες των δύο αντιμαχόμενων μερίδων, Σάραζ και Χαφτάρ, δεν επιτράπηκε να πάρουν μέρος στη διάσκεψη. Τους έβαλαν σε δυο ξεχωριστά δωμάτια και τους είχαν εκεί να περιμένουν μέχρι η Μέρκελ και ο Γκουτέρες να τους ανακοινώσουν το αποτέλεσμα του παζαριού, το οποίο θα πρέπει να εφαρμόσουν (τι θα κάνουν στην πράξη είναι άλλης τάξης ζήτημα).
 
Δεν υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες από τη διάσκεψη του Βερολίνου. Οχι επειδή δεν μπορούν να τιθασεύσουν τον Χαφτάρ και τον Σάραζ και τους πολέμαρχους και φύλαρχους που ο καθένας απ' αυτούς ελέγχει, αλλά επειδή όλα στη Λιβύη είναι ανοιχτά και δύσκολα θα κλείσουν μέχρι να υπάρξουν κάποιες πρώτες συμφωνίες διευθέτησης για το μοίρασμα της ισχύος και του πλούτου (υπαρκτού και εικαζόμενου) στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ενόσω όλα είναι ανοιχτά, η Λιβύη θα αιμορραγεί, όπως αιμορραγούσε μέχρι πρότινος η Συρία και εξακολουθεί να αιμορραγεί, έστω και σε μικρότερο βαθμό.
 
Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν η Μέρκελ και ο Γκουτέρες, οι εκπρόσωποι των δώδεκα χωρών και των τεσσάρων διεθνών οργανισμών συμφώνησαν σε πέντε σημεία: α) Κατάπαυση του πυρός, β) Εμπάργκο στην πώληση όπλων στη Λιβύη και αυστηρή τήρησή του, γ) Τερματισμός κάθε διεθνούς στρατιωτικής στήριξης στις αντιμαχόμενες πλευρές, δ) Αμεση συγκρότηση επιτροπών για παρακολούθηση της τήρησης του εμπάργκο και ε) Συνέχιση των διαπραγματεύσεων στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη.
 
Τρεις μέρες μετά από τη συμφωνία, μερικές ρουκέτες που χτύπησαν προάστια της Τρίπολης ήρθαν να αποδείξουν πως καμιά συμφωνία δεν ισχύει. Χαφτάρ και Σάραζ, βέβαια, αποποιήθηκαν την ευθύνη για τις ρουκέτες, αλλά το βέβαιο είναι πως αυτές δεν τις έριξε ο θεός. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μέρκελ στις δηλώσεις της φρόντισε να διευκρινίσει πως η συμφωνία δεν αφορά εκεχειρία αλλά κατάπαυση του πυρός. Οταν δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους οι ιμπεριαλιστές δεν μπορούμε να περιμένουμε να τα βρουν τα τσιράκια τους.
 
Οσο για το εμπάργκο όπλων, είναι αστείο και να το συζητάμε. Ολες οι πλευρές που μπάζουν όπλα στη Λιβύη για να στηρίξουν το δικό τους πολέμαρχο θα βρουν τρόπο να το κάνουν διά της πλαγίας, χωρίς να φαίνονται φόρα παρτίδα. Ας αφήσουμε που έχουν ήδη φροντίσει να μεταφέρουν μεγάλο όγκο όπλων και πυρομαχικών στις αντιμαχόμενες φατρίες, ώστε να έχουν να πορεύονται την περίοδο μετά το Βερολίνο.