Ο,τι κι αν πιστεύει κανείς για τον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι είναι… γάτος και δεκάδες κλάσεις ανώτερος του Αμερικανού ομολόγου του και όλου του συναφιού της «διανόησης» της «υπερδύναμης». Οι… στυλοβάτες της παγκόσμιας «δημοκρατίας» έχασαν την ψυχραιμία τους και του φέρθηκαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Και τι δεν του έσυραν. «Παράφρονα προσκεκλημένο της ντροπής», τον ανέβαζε σε πρωτοσέλιδό της η «New York Post», «σατανά που προσγειώθηκε», η «Νew York Daily News», ενώ ο πρόεδρος του πανεπιστημίου της Κολούμπια σε μακροσκελέστατη προσφώνησή του έσπευσε να τον χαρακτηρίσει «ασήμαντο και σκληρό δικτάτορα» για να καταλήξει «χωρίς προκατάληψη» (sic!), πως αμφιβάλει αν διαθέτει το πνευματικό κουράγιο να απαντήσει στις ερωτήσεις που αυτός ο… γίγαντας της αμερικάνικης διανόησης, του έθεσε, προκαλώντας έτσι μεγάλη χαρά στους «αγανακτισμένους πολίτες» που είχαν συρρεύσει έξω από την αίθουσα του πανεπιστημίου και ζητούσαν την κεφαλή του Αχμαντινετζάντ επί πίνακι.
Ψύχραιμος ο Αχμαντινετζάντ, του απάντησε ότι «στην ιρανική παράδοση, όταν ζητάμε από ένα προσκεκλημένο να μιλήσει, σεβόμαστε τους φοιτητές και τους καθηγητές μας, αφήνοντας σ’ αυτούς να σχηματίσουν την κρίση τους και δεν κρίνουμε απαραίτητο πριν από την ομιλία του να επιχειρήσουμε να μπολιάσουμε κατά κάποιο τρόπο τους φοιτητές και τους καθηγητές μας με τους ισχυρισμούς μας». Εν μέσω χειροκροτημάτων, ο Αχμαντινετζάντ… έσβησε από το χάρτη τον αλαζόνα πρόεδρο του πανεπιστημίου της Κολούμπια, δηλώνοντας ότι η προσφώνησή του ήταν πρόκληση στην ενημέρωση και τις γνώσεις του ακροατηρίου, ότι σε ένα πανεπιστημιακό περιβάλλον θα πρέπει να επιτρέπουμε στους ανθρώπους να λένε αυτό που σκέφτονται κι ότι η αλήθεια θα προκύψει από τις σκέψεις όλων. Στις επιθέσεις ότι «αρνείται το Ολοκαύτωμα» δήλωσε ότι δεν το αρνείται αλλά το θεωρεί ανοιχτό ζήτημα (όπως και κάθε ιστορικό γεγονός και κάθε επιστημονικό τομέα) κι έθεσε το ερώτημα: «Γιατί οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να πληρώνουν το τίμημα ενός γεγονότος που δεν είχαν καμία σχέση μαζί του»;
Την επομένη, ο Αχμαντινετζάντ πέρασε στην αντεπίθεση χαρακτηρίζοντας τις ΗΠΑ «πραγματική απειλή για τον κόσμο… που στήνει κρυφές φυλακές, απαγάγει ανθρώπους, στήνει δίκες και επιβάλλει ποινές χωρίς την πρέπουσα διαδικασία» και έφυγε σαν κύριος αφήνοντας σύξυλους τους επιβήτορες της «παγκόσμιας δημοκρατίας» που του αρνήθηκαν μάλιστα να επισκεφτεί το «σημείο μηδέν» (εκεί που κατέρρευσαν οι Δίδυμοι Πύργοι πριν από 6 χρόνια).
