Την ίδια στιγμή που το Κουαρτέτο διακήρυσσε την υποστήριξή του στη διεξαγωγή διεθνούς συνόδου για το Παλαιστινιακό, με τη συμμετοχή ακόμα και της Συρίας (αυτό άφησε να εννοηθεί η Ράις) και όλοι μαζί έκλιναν σε όλες τις κλίσεις το ρήμα «θέλω», αναφερόμενοι στη δημιουργία ενός «παλαιστινιακού κράτους», οι Σιωνιστές συνέχιζαν ανενόχλητοι τη δουλειά τους. Από τη μια, η μεγαλύτερη ισραηλινή εμπορική τράπεζα, η Hapoalim, ανακοίνωνε τη διακοπή των συναλλαγών της με τις παλαιστινιακές τράπεζες της Λωρίδας της Γάζας κι από την άλλη ο ισραηλινός στρατός σκότωνε οχτώ ακόμα Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας (τέσσερις πολίτες και τέσσερις μαχητές, που σύμφωνα με Παλαιστίνιους αξιωματούχους ανήκαν στον «Στρατό του Ισλάμ»).
Εκτός όμως από τους Σιωνιστές, η Αντίσταση κάνει κι αυτή τη δουλειά της με τις «Λαϊκές Επιτροπές Αντίστασης» (που φέρεται να αποτελούνται από πρώην μαχητές της Φατάχ, αλλά και από μαχητές της Τζιχάντ και της Χαμάς) και τις Ταξιαρχίες Μαρτύρων του Αλ Ακσά (ένοπλοι της Φατάχ) να αναλαμβάνουν την ευθύνη, με κοινή ανακοίνωση, για την επίθεση με δύο όλμους εναντίον ισραηλινού στρατιωτικού φυλακίου στα ανατολικά της Λωρίδας της Γάζας, την περασμένη Δευτέρα. Στη μέση ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να περιμένει ακόμα να του απελευθερώσει το Ισραήλ άλλους 90 μαχητές και να ελπίζει στα ψίχουλα που θα του δώσει η σύνοδος του Νοέμβρη. Ποιος όμως πιστεύει πραγματικά ότι το Παλαιστινιακό πρόβλημα οδεύει προς τη λύση του;
