Την Τρίτη 17 Απριλίου, ημέρα αφιερωμένη στον αγώνα των πολιτικών κρατούμενων στο αγωνιστικό επετειολόγιο του παλαιστινιακού λαού, 1200 παλαιστίνιοι κρατούμενοι στα ισραηλινά κάτεργα ξεκίνησαν απεργία πείνας διαρκείας με νερό κι αλάτι. Μια μέρα μετά απελευθερώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, ο πρώην απεργός πείνας Χαντέρ Αντνάν, που είχε συγκλονίσει μερικούς μήνες νωρίτερα με την ακλόνητη και ασυμβίβαστη στάση του ενάντια στους ανθρωποφύλακες και διώκτες του, αρνούμενος να φάει επί 66 ημέρες, χάνοντας 70 κιλά, καταγγέλλοντας την αυθαιρεσία της διοικητικής κράτησης που υφίστατο από το Ισραήλ, χωρίς να έχει περάσει από δίκη ή να έχει υποστεί οιαδήποτε ποινική δίωξη.
Τα αιτήματα των απεργών πείνας είναι η εξασφάλιση ανθρώπινης διαβίωσης στις ισραηλινές φυλακές, ο τερματισμός της απομόνωσης που ορισμένοι παλαιστίνιοι κρατούμενοι υφίστανται για χρόνια, ο τερματισμός της σωματικής έρευνας με ξεγύμνωμα των κρατούμενων, ο τερματισμός της διοικητικής κράτησης που υφίστανται κρατούμενοι για μήνες χωρίς δίκη και χωρίς ποινικές διώξεις, η ανάκτηση της επικοινωνίας με τους συγγενείς τους και με τους δικηγόρους τους με την επαναφορά του επισκεπτηρίου. Επιπλέον, οι απεργοί πείνας απαιτούν να καταργηθεί ο λεγόμενος «νόμος Σαλίτ», ένας νόμος που ψηφίστηκε εκδικητικά το 2010 από την Κνεσέτ, στερώντας από παλαιστίνιους κρατούμενους το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την πρόσβαση σε βιβλία και εφημερίδες και την ευρύτερη επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Η αιτιολογία που πρόβαλε η ισραηλινή πλευρά για την επιβολή αυτού του φασιστικού μέτρου ήταν ότι ο ισραηλινός αιχμάλωτος πολέμου Σαλίτ δεν είχε επικοινωνία με τους δικούς τους.
Στην εξαγγελία της μαζικής απεργίας πείνας οι ανθρωποφύκαλες του Ισραήλ απάντησαν άμεσα με εισβολές στα κελιά, απαλλοτρίωση όλων των προσωπικών αντικειμένων των κρατούμενων και σε πολλές περιπτώσεις με την αφαίρεση κάθε ίχνος αλατιού από τον χώρο των απεργών. Στη συνέχεια, προκειμένου να σταματήσουν τη διόγκωση του αριθμού των απεργών, προβαίνουν συνεχώς σε απομόνωση όσων κρίνουν ότι έχουν ηγετικό ρόλο και σε διαρκείς μεταγωγές απεργών πείνας, προκειμένου να τους σπάσουν το ηθικό. Μάταια, όμως, καθώς οι τελευταίες πληροφορίες που έρχονται από την παλαιστινιακή πλευρά αναφέρουν ότι οι απεργοί πείνας έχουν φτάσει τους 2000 και συνεχίζουν.
Οι παλαιστινιακές οργανώσεις της αντίστασης κάνουν έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατούμενων. Η ιστορία του κινήματος των παλαιστίνιων κρατούμενων στις ισραηλινές φυλακές είναι ήδη μια τεράστια εποποιία. Σήμερα, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ο αγέρωχος αυτός λαός ανεβάζει συνεχώς τον πήχη και ανατρέπει όλα τα «προγνωστικά» σε βάρος του. Οφείλουμε όλοι μας να στηρίξουμε ανεπιφύλακτα τον αγώνα των απεργών πείνας και να αποδείξουμε ότι, σε αντίθεση με τη νέα στρατηγική συμμαχίας που εγκαινίασαν τα ελληνικά κόμματα εξουσίας με το ναζιστικό Ισραήλ, ο ελληνικός λαός παραμένει ανεπιφύλακτα στο πλευρό των αντιστεκόμενων Παλαιστίνιων.
