Τις μέρες αυτές συμπληρώνονται τρεις μήνες από τότε που άρχισε (8 Αυγούστου) η τελευταία απεργία πείνας στο σύγχρονο Νταχάου, χωρίς να είναι σαφές αυτή τη στιγμή πόσοι κρατούμενοι συμμετέχουν, λόγω των απαγορεύσεων και της λογοκρισίας που επιβάλλονται στους συνηγόρους κρατουμένων που θα καταφέρουν να περάσουν την πύλη του κολαστηρίου και να συναντήσουν τους πελάτες τους.
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι οι απεργοί πείνας όταν φτάσουν στα πρόθυρα του κώματος μεταφέρονται στο νοσοκομείο του στρατοπέδου, δένονται και ακινητοποιούνται στα κρεβάτια τους και στη συνέχεια υποβάλλονται σε υποχρεωτική σίτιση. Στη κτηνώδη μεταχείριση των ανθρώπων αυτών αναφέρεται η ανακοίνωση της αμερικανίδας Τζούλια Τάρβερ, συνηγόρου δέκα κρατουμένων από τη Σαουδική Αραβία. Μετά από μια επείγουσα ακροαματική διαδικασία για το δικαίωμα του συνηγόρου στην πληροφόρηση σχετικά με την κατάσταση υγείας και τη θεραπευτική αγωγή των απεργών πείνας στο Γκουαντανάμο την περασμένη βδομάδα, η Τζούλια Τάρβερ, που συνεργάζεται με το Κέντρο για τα Συνταγματικά Δικαιώματα (Center for Constitutional Rights) και είναι μέλος της νομικής εταιρείας Paul,Weiss, Rifkind, Wharton & Garrison LLP, πήρε την άδεια να δώσει στη δημοσιότητα την προαναφερόμενη ανακοίνωση, η οποία βασίζεται στις συνεντεύξεις που πήρε από τους πελάτες της στο Γκουαντανάμο, αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύουμε.
♦ «Η υποχρεωτική σίτιση έχει σαν αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να κάνουν εμετό σημαντικές ποσότητες αίματος. Οταν συμβαίνει αυτό, οι στρατιώτες τους κοροϊδεύουν, τους βρίζουν και τους χλευάζουν με λόγια όπως “Δείτε πού σας έφερε η θρησκεία σα”ς»
♦ «Οι μεγάλοι σωλήνες – σε μέγεθος δακτύλου – θεωρούνται από τους κρατούμενους όργανα βασανιστηρίου. Σπρώχνονται βίαια στη μύτη και έπειτα στο στομάχι, χωρίς αναισθησία ή κάποιο ηρεμιστικό».
♦ «Οι κρατούμενοι βρίζονται, προσβάλλονται και καταστέλλονται από το κεφάλι μέχρι τα δάκτυλα. Εχουν χειροπέδες ή άλλα δεσμά στα μπράτσα, στα πόδια, στη μέση, στο στήθος, στα γόνατα και στο κεφάλι. Σ’ αυτή την κατάσταση τους χορηγείται ενδοφλέβια θεραπεία. Τα μπράτσα τους πρήζονται από τις πολλαπλές προσπάθειες να τους ακινητοποιήσουν με βελόνες. Αν οι κρατούμενοι μετακινηθούν τους κτυπούν στο στήθος»
♦ «Μπροστά σε γιατρούς του Γκουαντανάμο – συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής του νοσοκομείου των κρατούμενων – οι φρουροί παίρνουν το σωλήνα από ένα κρατούμενο και, χωρίς καμιά αποστείρωση, τον επανατοποθετούν στη μύτη ενός άλλου. Καθώς γίνεται η επανατοποθέτηση, οι κρατούμενοι βλέπουν το αίμα και τα στομαχικά υγρά των άλλων κρατούμενων στους σωλήνες»
♦ «Ο κρατούμενος Αμπντούλ Ραχμάν γνωστοποίησε ότι ένας γιατρός του Ναυτικού του πέρασε ένα σωλήνα από τη μύτη στο λαιμό και έπειτα συνέχισε να τον μετακινεί πάνω κάτω μέχρι που ο Αμπντούλ Ραχμάν τελικά άρχισε να ξερνά αίμα. Προσπάθησε να αντισταθεί στο βασανιστήριο του γιατρού, αλλά δεν μπορούσε να αναπνεύσει».
Οι δικηγόροι που συνεργάζονται με το Κέντρο για τα Συνταγματικά Δικαιώματα ενημέρωσαν το δικαστήριο ότι έχουν καλέσει τον Αμερικάνικο Ιατρικό Σύλλογο να επισκεφτεί το Γκουαντανάμο και να κάνει έρευνα για τη θεραπευτική αγωγή που γίνεται στους απεργούς πείνας. Ζήτησαν επίσης από το δικαστήριο να διορίσει γιατρούς για τον ίδιο σκοπό ή να επιτρέψουν στους δικηγόρους να πάνε δικούς τους γιατρούς στο Γκουαντανάμο.
Την περασμένη Τρίτη οι συνήγοροι ενός απεργού πείνας γνωστοποίησαν ότι ο πελάτης τους κατά την τελευταία συνάντηση που είχαν την περασμένη βδομάδα τους ζήτησε να προσφύγουν στο δικαστήριο και να ζητήσουν να δώσει εντολή να του αφαιρεθεί ο σωλήνας υποχρεωτικής σίτισης για να μπορέσει να πεθάνει. Πρόκειται για τον Φαουζί αλ –Οντά, έναν 28χρονο κρατούμενο από το Κουβέιτ, που συνελήφθη το 2002 στο Πακιστάν. Οι δικηγόροι του δεν έχουν μέχρι στιγμής συμπληρώσει τα σχετικά έντυπα, γιατί η οικογένειά του διαφωνεί , γεγονός που έχει δημιουργήσει νομικό ζήτημα για το αν σ’ αυτή την περίπτωση οι συνήγοροι μπορούν να εκπροσωπούν δύο πλευρές με διιστάμενες απόψεις.
Στο μεταξύ, χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια από τότε που η επιτροπή των παρατηρητών του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα ζήτησε να επισκεφτεί το κολαστήριο του Γκουαντανάμο για να δώσει την άδεια το αμερικάνικο υπουργείο Αμυνας. Ομως οι περιορισμοί που τη συνοδεύουν είναι τέτοιοι που δεν αφήνουν περιθώρια ακόμη και σ’ αυτούς που θα ήθελαν να παίξουν το παιχνίδι του Λευκού Οίκου. Κατ’ αρχήν, αποκλείστηκαν δύο από τους πέντε επιθεωρητές ως μη αρεστοί στο Πεντάγωνο και οι υπόλοιποι, αν τελικά αποφασίσουν να επισκεφτούν το Γκουαντανάμο, θα παραμείνουν μόνο μια μέρα και θα περιηγηθούν, πάντα με συνοδεία, τις εγκαταστάσεις, θα συναντηθούν με αξιωματικούς του αμερικάνικου στρατού, αλλά δεν επιτρέπεται να μιλήσουν με κανένα κρατούμενο. Ανάλογη μεταχείριση είχαν και οι εκπρόσωποι της Αμερικάνικης Ιατρικής Ενωσης που επισκέφτηκαν στις 19 Οκτώβρη το Γκουαντανάμο για να εξετάσουν τη θεραπευτική αγωγή που εφαρμόζεται στους απεργούς πείνας. Ο αντιπρόεδρος της Ενωσης με γραπτή δήλωσή του γνωστοποίησε ότι δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν την ποιότητα της θεραπείας που γίνεται στους απεργούς πείνας, γιατί δεν τους επιτράπηκε να έχουν καμιά επαφή με κρατούμενους. Η αμερικάνικη ανθρωπιστική οργάνωση «Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» χαρακτήρισε την κίνηση του Πενταγώνου «φάρσα» και κάλεσε τους επιθεωρητές του ΟΗΕ να μην αποδεχτούν την απαγόρευση που θέτει. Και οι επιθεωρητές απάντησαν ότι δεν θα πραγματοποιήσουν την επίσκεψη, αν δεν τους επιτραπεί η ελεύθερη επικοινωνία με τους κρατούμενους.
Οι μόνοι στους οποίους επιτρέπεται η επικοινωνία με τους κρατούμενους του Γκουαντανάμο είναι οι εκπρόσωποι της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, οι οποίοι όμως δεσμεύονται να δώσουν στη δημοσιότητα τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους.