Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ισπανίας, που έβγαλε άκυρο το πρόσφατο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ήταν απόλυτα αναμενόμενη. Δε θα χρειάστηκαν και πολύ χρόνο οι δικαστές για να εκδώσουν μία απόφαση απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την πολιτική της Μαδρίτης. Ετοιμη πρέπει να την είχαν και απλά της έβαλαν ημερομηνία και τη δημοσιοποίησαν.
Από την άλλη μεριά, ο σημερινός πρόεδρος της Καταλονίας, Κάρλες Πουιτζδεμόν, συνεχίζει το κρυφτούλι με την Μαδρίτη, χωρίς ακόμα να απαντά στο ξεκάθαρο ερώτημα που η κυβέρνηση Ραχόι του έθεσε την προηγούμενη βδομάδα, αν θα κηρύξει ή όχι ανεξάρτητο κράτος στην Καταλονία. Προφανώς θέλει να κερδίσει χρόνο, αλλά τα περιθώρια ελιγμών του ολοένα και στενεύουν και αναγκαστικά θα πρέπει να δείξει τι σκοπεύει να κάνει. Οι πιέσεις δεν είναι πλέον μόνο από την κυβέρνηση της Μαδρίτης, τους «ενωτικούς» της Καταλονίας και την ΕΕ, αλλά και από την αστική τάξη της περιοχής (ντόπια και ξένη), που ανακοινώνει τη μεταφορά εδρών επιχειρήσεων εκτός Καταλονίας ή την αναστολή παραγωγικών project, όπως έκανε η γερμανική SEAT με το νέο μοντέλο αυτοκινήτου της φίρμας της.
Το ισπανικό κράτος πάντως… βοηθά τον Πουιτζδεμόν να πάρει την πολυπόθητη απόφαση της αναβολής, συνεχίζοντας την καταστολή, η οποία τη βδομάδα που μας πέρασε περιορίστηκε στη σύλληψη των προέδρων των δυο ισχυρότερων αυτονομιστικών οργανώσεων, της Καταλανικής Εθνικής Συνέλευσης (ANC) και της Omnium, και στην σύλληψη και στη συνέχεια απελευθέρωση -με περιοριστικούς όρους, όμως- του αρχηγού της καταλανικής αστυνομίας, Τραπέρο! Ο Τραπέρο κατηγορήθηκε για «ανταρσία», προφανώς επειδή δεν άσκησε την καταστολή που η Μαδρίτη ζητούσε όταν γινόταν το δημοψήφισμα. Ολα κι όλα, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση το προσέχουν σαν τα μάτια τους στη «δημοκρατική» Ισπανία!