Το τελευταίο διάστημα, τόσο ο αμερικάνος διοικητής των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους, όσο και ανώτεροι νατοϊκοί αξιωματούχοι έχουν επιδοθεί με αλλεπάλληλες δηλώσεις τους σε μια παραπλανητική, όπως δείχνουν τα γεγονότα, προπαγανδιστική εκστρατεία, με στόχο να πείσουν ότι οι νατοϊκές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις σημειώνουν πρόοδο στο Αφγανιστάν και ότι τα αμερικάνικα στρατεύματα κερδίζουν έδαφος σε βάρος των Ταλιμπάν στο νότιο και ανατολικό Αφγανιστάν, περιορίζοντας όλο και περισσότερο τις περιοχές που ελέγχουν.
Ομως ούτε οι αριθμοί ούτε τα γεγονότα επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις αυτές. Αντίθετα, οι επιθέσεις των Ταλιμπάν εναντίον νατοϊκών στόχων αυξάνονται συνεχώς, ενώ ο απολογισμός και για τον Αύγουστο είναι ιδιαίτερα οδυνηρός για τον αμερικάνικο στρατό. Συγκεκριμένα, από τις 27 μέχρι τις 31 Αυγούστου σκοτώθηκαν 22 Αμερικάνοι στρατιώτες, οι 17 από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, στο νότιο και ανατολικό Αφγανιστάν, ενώ συνολικά τον Αύγουστο σκοτώθηκαν 80 νατοϊκοί στρατιώτες, από τους οποίους οι 56 Αμερικάνοι. Από την αρχή της χρονιάς μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 490 νατοϊκοί στρατιώτες έναντι 521 το 2009, που ήταν η πιο πολύνεκρη χρονιά από την έναρξη του πολέμου το 2001.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη τύπου που έδωσε ο στρατηγός Ντ. Πετρέους στις 31 Αυγούστου στους ανταποκριτές των ξένων ΜΜΕ απέδωσε την αύξηση των επιθέσεων των Ταλιμπάν εναντίον των νατοϊκών δυνάμεων στο ότι αισθάνονται ότι απειλούνται στα μέχρι τώρα ασφαλή προπύργιά τους, ενώ παραδέχτηκε ότι την ίδια στιγμή επεκτείνουν την επιρροή και τις επιχειρήσεις τους σε όλη τη χώρα, ιδιαίτερα στο μέχρι σήμερα σχετικά ασφαλές βόρειο και δυτικό Αφγανιστάν.
Απαντώντας στις προαναφερόμενες δηλώσεις των νατοϊκών αξιωματούχων, οι Ταλιμπάν με ανακοίνωσή τους τις κατήγγειλαν ως παραπλανητική προπαγάνδα και κάλεσαν τους δημοσιογράφους να επισκεφτούν το Αφγανιστάν, να δουν και να ερευνήσουν από κοντά την πραγματικότητα, ιδιαίτερα στις περιοχές εκείνες που ο Πετρέους ισχυρίζεται ότι οι νατοϊκές δυνάμεις έχουν σημειώσει πρόοδο, δηλώνοντας ότι εγγυώνται την ασφάλειά τους και ότι θα τους προσφέρουν κάθε βοήθεια στο έργο τους, με την προϋπόθεση ότι θα κάνουν το ίδιο και οι δυνάμεις κατοχής.