Χάσαμε τον περουκάκια STOP. Ο Κάρλες Πουιτζδεμόν, που τόσο ορμητικά είχε εισβάλει στη διεθνή επικαιρότητα το τελευταίο τρίμηνο (προηγουμένως πρέπει να τον γνώριζαν μόνο οι Καταλανοί), παρεπιδημών εν Βρυξέλλαις, με ένα διεθνές ένταλμα σύλληψης σε βάρος του και μια απόφαση προσωρινής αποφυλάκισης από το βελγικό δικαστικό σύστημα, εξαφανίστηκε ξαφνικά από την επικαιρότητα. Ούτε μιλάει ούτε λαλάει. Δεν νομίζουμε ότι τον «εξαφάνισαν» τα ευρωπαϊκά μίντια. Προσωπική του επιλογή πρέπει να είναι, ενδεχομένως και στο πλαίσιο κάποιου παρασκηνιακού παζαριού με τη Μαδρίτη: «μη μιλάς, μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά, βόηθα να κερδίσουμε εμείς τις εκλογές και μετά θα ξαναδούμε την περίπτωσή σου».
Υποθέσεις κάνουμε, φυσικά, δεν έχουμε κάποια πληροφόρηση. Ξέρουμε όμως πώς δουλεύει το αστικό σύστημα και έχουμε δει τον «πολλά βαρύ» Πουιτζδεμόν να ακολουθεί μια τακτική βαθμιαίας διολίσθησης προς έναν συμβιβασμό με τη Μαδρίτη, όταν διαπίστωσε πως στη διαμάχη της καταλανικής αστικής τάξης με την κεντρική εξουσία της Μαδρίτης ο μεγάλος χαμένος ήταν αυτός. Εχει κάθε λόγο, λοιπόν, να κάνει τον ψόφιο κοριό αυτή την περίοδο, που καταβάλλεται προσπάθεια να γυρίσουν όλα στην «κανονικότητα».
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση στην Καταλωνία. Οι εκλογές της 21ης Δεκέμβρη θα αποτελέσουν μια πρώτη ένδειξη. Πέρα απ’ όσα έγιναν πριν και μετά την οπερετική «ανεξαρτητοποίηση» του Πουιτζδεμόν και της παρέας του, αυτή τη στιγμή γίνεται εντατικό «μασάζ» στον καταλανικό λαό, ώστε η ψήφος του να γείρει την πλάστιγγα υπέρ των «ενωτικών» κομμάτων. Οι δημοσκοπήσεις «δείχνουν» οριακές μετακινήσεις ψηφοφόρων (πρέπει να έχουν και αληθοφάνεια), αρκετές όμως για να αλλάξουν την κατάσταση. Στόχος, όμως, δεν είναι να μηδενιστούν τα κόμματα του καταλανικού εθνικισμού (κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο), αλλά να ασκηθεί πίεση πάνω τους ώστε να μη διανοηθούν να επαναλάβουν την απόπειρα του Πουιτζδεμόν, αλλά να μείνουν πιστά στο μοντέλο κρατικής συγκρότησης που προβλέπει το ισπανικό σύνταγμα. Ετσι, βλέπουμε δημοσκοπήσεις που «δείχνουν» το 71% των Καταναλανών να τάσσονται υπέρ της παραμονής στην Ισπανία και μόνο το 24% να τάσσονται υπέρ της ανεξαρτητοποίησης!