Την περασμένη Τρίτη, η Ισπανία παρέλυσε από γενική απεργία στο δημόσιο τομέα. Η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Θαπατέρο προώθησε πακέτο μέτρων ύψους 15 δισ. ευρώ, τα οποία περιλαμβάνουν: περικοπή μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 5% για το 2010, πάγωμα των μισθών το 2011 και έπεται συνέχεια. Η κυβερνητική προπαγάνδα τονίζει την αναγκαιότητα μείωσης του ελλείμματος από 11.9% (2009) σε 6% το 2011, για να φτάσει το 2013 στο 3%. Με τον επίσημο δείκτη ανεργίας να έχει φτάσει το 20% (πάνω από το διπλάσιο του μέσου όρου στην ΕΕ) και την κρίση χρέους να αγκαλιάζει πλέον όλη την Ευρώπη, οι στόχοι της κυβέρνησης Θαπατέρο είναι άπιαστο όνειρο. Πρώτη διδάξασα η ελληνική κυβέρνηση.
Ο πραγματικός τους στόχος είναι η συρρίκνωση του εισοδήματος της εργατικής τάξης, η δημιουργία της κρίσης σε ευκαιρία για το σάρωμα όλων των κατακτήσεων που απέσπασε με αγώνες η εργατική τάξη από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Για πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια γίνεται ονομαστική μείωση μισθών στην Ισπανία. Είχε προηγηθεί 5 φορές πάγωμα μισθών στο δημόσιο τομέα τα τελευταία 25 χρόνια. Την επόμενη βδομάδα η κυβέρνηση σχεδιάζει νέα μέτρα για την διευκόλυνση των απολύσεων. Οπως και σε μας, θα μειωθούν δραστικά οι αποζημιώσεις, αυξάνοντας τις θέσεις ημιαπασχόλησης και την ανεργία.
Στα σκαριά βρίσκεται και διευρυμένο σχέδιο «μεταρρυθμίσεων» στις εργασιακές σχέσεις, που θα περιλαμβάνει την κατάργηση της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων και την αποθέωση του διευθυντικού δικαιώματος. Ο εργοδότης θα διαπραγματεύεται πλέον σε ατομικό επίπεδο με τους εργαζόμενούς του. Σύμφωνα με εκπροσώπους της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, το 75% των δημοσίων υπαλλήλων (εργάτες καθαριότητας, ταχυδρομικοί υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, γιατροί, εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς) συμμετείχαν στην απεργία στέλνοντας για πρώτη φορά μετά το 2004 ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση. Οπως και εδώ, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία επεδίωκε καιρό τώρα να συγκρατεί τις αντιδράσεις του κόσμου.
