Με αμείωτη μαζικότητα και μαχητικότητα συνεχίζονται οι διαδηλώσεις που ξεκίνησαν στις 14 Φεβρουαρίου στο μικροσκοπικό νησιωτικό, αλλά στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, κρατίδιο του Περσικού Κόλπου.
Εκατοντάδες σκηνές παραμένουν στην πλατεία του Μαργαριταριού στο κέντρο της πρωτεύουσας Μανάμα, που αποτελεί το επίκεντρο των διαδηλώσεων. Πλατεία σύμβολο μετά τη βάρβαρη νυχτερινή επίθεση της αστυνομίας και του στρατού στις 16 Φεβρουαρίου εναντίον των διαδηλωτών που κοιμούνταν στις σκηνές, προκαλώντας το θάνατο 5 και τον τραυματισμό 231 ανθρώπων.
Οι διαδηλώσεις είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Ενδεικτικά, στις 4 Μαρτίου, περισσότεροι από 100.000 διαδήλωσαν στους κεντρικούς δρόμους της Μανάμα. Στις 6 Μαρτίου, χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στο πρωθυπουργικό μέγαρο και στις 7 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν τρεις χωριστές διαδηλώσεις. Μία μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία, με αίτημα να σταματήσει ο Λευκός Οίκος να υποστηρίζει τους δικτάτορες, η δεύτερη έξω από το υπουργείο Εσωτερικών και η τρίτη στην καρδιά των επιχειρήσεων και του εμπορίου στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Αυτό που επισημαίνουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία είναι ότι στα αρχικά αιτήματα των διαδηλωτών (παραίτηση του πρωθυπουργού και διάλυση της κυβέρνησης, νέο σύνταγμα, εκλογές για την εκλογή βουλής με ουσιαστικές νομοθετικές αρμοδιότητες, κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των Σιιτών που αποτελούν το 70% του ντόπιου πληθυσμού) έχει προστεθεί ως βασικό αίτημα πλέον η κατάργηση της μοναρχίας. Το σύνθημα «κάτω, κάτω ο Χαμίντ» (ο βασιλιάς) έχει γίνει κυρίαρχο σύνθημα στις διαδηλώσεις.
Συν τοις άλλοις, στις 9 Μαρτίου, τρεις σιιτικές οργανώσεις, η Wafa, η Haq και το Κίνημα Ελευθερίας του Μπαχρέιν, ανακοίνωσαν ότι σχημάτισαν το «Συνασπισμό για τη Δημοκρατία του Μπαχρέιν» για να παλέψουν για την κατάργηση της μοναρχίας και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας.
Οι εξελίξεις αυτές περιορίζουν τα περιθώρια ελιγμών του βασιλιά Χαμάντ, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει υποσχεθεί ότι θα δώσει 2.600 δολάρια σε κάθε οικογένεια, ότι θα δημιουργήσει 20.000 νέες θέσεις εργασίας και ότι είναι πρόθυμος να προχωρήσει σε κυβερνητικές αλλαγές και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, όμως ο εθνικός διάλογος στον οποίο καλεί την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση δεν έχει προχωρήσει ούτε φυσικά οι αλλαγές που υπόσχεται. Φέρνουν όμως σε δύσκολη θέση και τη μεγαλύτερη σιιτική ομάδα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης και άλλες μικρότερες σιιτικές ομάδες, που τάσσονται υπέρ μιας «πραγματικής συνταγματικής μοναρχίας» και αποδέχονται τον «εθνικό διάλογο» με το βασιλιά, με τον όρο να παραιτηθεί πρώτα ο επί 40 χρόνια πρωθυπουργός και θείος του διαδόχου, Khalifa bin Salman al – Khalifa. Γιατί φοβούνται ότι θα απομονωθούν από τους διαδηλωτές και θα μειωθεί η πολιτική επιρροή τους προς όφελος των άλλων πιο ριζοσπαστικών σιιτικών πολιτικών δυνάμεων.
Η σουνιτική δυναστεία των Al – Khalifa κυβερνά το Μπαχρέιν περισσότερο από δύο αιώνες και εφαρμόζει συστηματικά μια πολιτική αποκλεισμών, περιθωριοποίησης και διακρίσεων σε βάρος των Σιιτών. Οι Σιίτες, παρόλο που αποτελούν το 80% του εργατικού δυναμικού είναι αποκλεισμένοι από τις θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα, το στρατό, την αστυνομία και από διάφορες κοινωνικές παροχές. Η πολιτική αυτή προκαλεί εδώ και χρόνια τις αντιδράσεις και τις αντιστάσεις του σιιτικού πληθυσμού, που καταστέλλονται με τη βία, την τρομοκρατία, τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια.
Η σουνιτική δυναστεία του Μπαχρέιν είναι στενός και ζωτικής σημασίας σύμμαχος των ΗΠΑ. Γιατί στο έδαφος του μικρότερου αραβικού κρατιδίου είναι εγκατεστημένο από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο το αρχηγείο του 5ου αμερικάνικου στόλου. Αλλά και γιατί η αποσταθεροποίηση στο Μπαχρέιν αποτελεί απειλή για όλα τα καθεστώτα του Περσικού Κόλπου, όπου οι λαϊκές μάζες και κυρίως η νεολαία υποφέρουν από την ανεργία και την καταπίεση, και πρωτίστως για τη Σαουδική Αραβία καθώς και για τα στρατηγικής σημασίας αμερικάνικα συμφέροντα στον Περσικό Κόλπο.
Η σαουδαραβική μοναρχία έχει ιδιαίτερους λόγους να ανησυχεί, γιατί στην πλούσια σε πετρέλαιο ανατολική επαρχία της Αλ – Χάσα είναι συγκεντρωμένος ο περισσότερος σιιτικός πληθυσμός της χώρας (2 εκατομμύρια περίπου), που διατηρεί στενούς δεσμούς με τους Σιίτες του Μπαχρέιν και έχει ήδη αρχίσει τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις. Η Παρασκευή, 11 Μαρτίου, έχει οριστεί ως μέρα διαμαρτυρίας για όλη τη χώρα και αναμένεται η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων. Ηδη την περασμένη Παρασκευή, 4 Μαρτίου, έγινε η πρώτη διαδήλωση μετά την προσευχή και στην πρωτεύουσα Ριάντ. Το υπουργείο Εσωτερικών έχει απαγορεύσει όλες τις διαδηλώσεις με τη δικαιολογία ότι αντιβαίνουν στους ισλαμικούς νόμους και στις κοινωνικές αξίες. Παράλληλα, έστειλε τις τελευταίες μέρες 10.000 στρατό και αστυνομία στις ανατολικές περιοχές της χώρας για να αποτρέψουν ή να καταστείλουν τις διαδηλώσεις που θα επιχειρήσουν να πραγματοποιήσουν οι Σιίτες.