Μετά από την ισραηλινή πειρατεία ενάντια στο Στόλο της Ελευθερίας, με τους εννέα νεκρούς, πολλά λέγονται και γράφονται για την «άρση του αποκλεισμού» της Λωρίδας της Γάζας. Πέρα από τα ψηφίσματα που βγήκαν με το τσουβάλι, οι Αμερικάνοι, Ευρωπαίοι και λοιποί «δημοκράτες» χαρακτηρίζουν την κατάσταση πλέον «μη ανεκτή», ενώ ακόμα και οι Σιωνιστές φαίνονται πρόθυμοι να προχωρήσουν σε κάποια χαλάρωση με την αύξηση των προϊόντων που θα επιτραπούν να μπουν στη Γάζα, σύμφωνα με το σχέδιο του Τόνι Μπλερ (του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας που έχει γίνει «ειδικός απεσταλμένος» της ΕΕ στην περιοχή).
Κατά το σχέδιο αυτό, θα επιτραπεί η μεταφορά ακόμα και οικοδομικών υλικών υπό την πλήρη εποπτεία και ευθύνη όμως του ΟΗΕ. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (Τετάρτη βράδυ) οι Σιωνιστές ακόμα το σκέφτονται και η προγραμματισμένη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου, που θα λαμβανόταν την Τετάρτη αναβλήθηκε για τουλάχιστον μια μέρα ακόμα. Οι Σιωνιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με τη διεθνή κατακραυγή και θα πρέπει να δείξουν ότι κάτι κάνουν. Γι’ αυτό και εμφανίζονται ότι θα παραδώσουν την ανθρωπιστική βοήθεια που μετέφεραν τα καράβια (για τα ίδια τα καράβια κάνουν την πάπια) και έσπευσαν να κλείσουν συμφωνία με τον απεσταλμένο του ΟΗΕ, Ρόμπερτ Σέρι. Ο τελευταίος δήλωσε την Τρίτη, ότι ο ΟΗΕ είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη της μεταφοράς του φορτίου στη Γάζα, αυτό όμως θα γίνει «κατ’ εξαίρεση».
Στο ράλι υποκρισίας που βλέπουμε να εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες νικητής σίγουρα είναι ο πρόεδρος του Αραβικού Συνδέσμου, Αμρ Μούσα, ο οποίος επισκέφτηκε για πρώτη φορά τη Γάζα μετά από τρία χρόνια (από τότε δηλαδή που ξεκίνησε ο σχεδόν ολοκληρωτικός αποκλεισμός). Επρεπε να χυθεί το αίμα εννέα τούρκων αγωνιστών για να δεήσει ο πρόεδρος του Αραβικού Συνδέσμου να επισκεφτεί τη Γάζα!
Αλήθεια είναι ότι μετά τη σιωνιστική πειρατεία άρχισαν να μιλούν και οι… μουγγοί για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας. Στην ουσία, όμως, λίγοι την εννοούν πραγματικά. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για το πώς θα έχουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, σχεδιάζοντας ένα χαλάρωμα του αποκλεισμού και όχι την πλήρη άρση του. Ενα χαλάρωμα υπό πλήρη ισραηλινή εποπτεία, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να δώσει τη θέση του ξανά στον αποκλεισμό που οι Γαζαίοι βιώνουν σήμερα. Το λένε σε όλους τους τόνους, άλλωστε, ότι πλήρης άρση του αποκλεισμού θα έρθει μόνο μέσα από την επικράτηση της Παλαιστινιακής Αρχής στη Γάζα. Αυτό λέει ο Ομπάμα, αυτό υποστηρίζουν η ΕΕ και το Κουαρτέτο. Αυτό όμως δε μπορεί να γίνει, γιατί απλούστατα ο παλαιστινιακός λαός δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί τους όρους του Κουαρτέτου: αναγνώριση Ισραήλ, αναγνώριση προηγούμενων «ειρηνευτικών συμφωνιών», αποκήρυξη βίας. Η εκτέλεση ενός ισραηλινού μπάτσου και ο τραυματισμός δύο άλλων στη Χεβρώνα από τις Ταξιαρχίες Μαρτύρων του Αλ Ακσα (ένοπλο της Φατάχ), τη Δευτέρα το πρωί, δείχνει ότι ακόμα και μέσα στη Φατάχ, ακόμα και μέσα στη Δυτική Οχθη, η αντίσταση κερδίζει έδαφος. Ισως γι’ αυτό και η Παλαιστινιακή Αρχή ανέβαλε επ’ αόριστο τις δημοτικές εκλογές που θα γίνονταν τον επόμενο μήνα, μιας και η Φατάχ δεν κατέληξε σε στήριξη κοινά αναγνωρισμένων υποψηφίων απ’ όλες τις τάσεις της.
