Ολοι οι αναλυτές στην Τουρκία και στο εξωτερικό συμφωνούν στο ότι πίσω από το κύμα συλλήψεων για υποθέσεις διαφθοράς, που έφτασε στα ηγετικά κλιμάκια του κυβερνώντος ΑΚΡ, βρίσκεται το τεράστιο δίκτυο του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, άλλοτε μέντορα και στενού συνεργάτη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τις εκτιμήσεις αυτές επιβεβαίωσε ουσιαστικά ο ίδιος ο Ερντογάν, που σε ομιλία του στο Ικόνιο υποστήριξε ότι «όσοι υποστηρίζονται από σκοτεινές δυνάμεις και συμμορίες δεν μπορούν να καθορίσουν την πορεία αυτού του έθνους». Είναι δυνατόν να μιλάει ο πρωθυπουργός μιας χώρας για σκοτεινές δυνάμεις και συμμορίες, όταν οι διώξεις ασκήθηκαν από εισαγγελείς και οι συλλήψεις έγιναν από την αστυνομία;
Είναι δυνατόν ο αντιπρόεδρός του Μπουλέντ Αρίντς να δηλώνει ότι «όλη αυτή η επιχείρηση είναι οργανωμένη και έχει μετατραπεί σε ψυχολογικό πόλεμο για να μας πλήξει», να δίνει όρκο πίστης στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και ταυτόχρονα να δηλώνει: «πιστεύουμε ότι οι φίλοι μας είναι αθώοι»; Και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση να ξηλώνει ολόκληρη σχεδόν την ηγεσία της αστυνομίας (μεταξύ άλλων τους διοικητές της Αντιτρομοκρατικής, της δίωξης οικονομικού εγκλήματος, της άμεσης δράσης και της δίωξης λαθρεμπορίου και οργανωμένου εγκλήματος), κατηγορώντας την για… κατάχρηση εξουσίας, επειδή προχώρησε σε συλλήψεις χωρίς να ενημερώσει την κυβέρνηση;
Ολα είναι δυνατά σε ένα καθεστώς που ουδέποτε απέκτησε τα χαρακτηριστικά μιας τυπικής αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δυτικοευρωπαϊκού τύπου, σε ένα καθεστώς που παλινδρομεί συνεχώς ανάμεσα στη στρατιωτική δικτατορία κι έναν αναιμικό κοινοβουλευτισμό, σ’ ένα καθεστώς στο οποίο οι πολιτικές κλίκες διαπλέκονται με το «βαθύ κράτος» και τα «λόμπι» των καπιταλιστικών ομίλων και συχνά λύνουν τις διαφορές τους με αίμα.
Το βέβαιο είναι πως ο πρόεδρος της Halk Bank Σουλεϊμάν Ασλάν πιάστηκε «με τη γίδα στην πλάτη». 4,5 εκατ. δολάρια είχε συσκευασμένα σε κουτιά από παπούτσια στο σπίτι του! Το γεγονός μας θύμισε την περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά, όταν οι σωματοφύλακες του ουρανοκατέβατου τραπεζίτη, που δεν ήταν παρά ένας «μπροστινός» που ξέπλενε χρήμα πολλών (ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ προσέφερε τότε χρυσές ευκαιρίες), κατέθεταν πως κουβαλούσαν λεφτά σε κουτιά από «Πάμπερς». Αυτό δεν επιβεβαιώθηκε, αλλά τα παπουτσόκουτα του Ασλάν βρέθηκαν τίγκα στο εκατοδόλαρο. Ακολούθησαν οι συλλήψεις στελεχών του ΑΚΡ, μεταξύ των οποίων ο δήμαρχος της περιοχής Φατίχ της Ισταμπούλ, κολλητός του Ερντογάν, καθώς και οι γιοι τριών υπουργών.
Είναι φανερό πως έχουμε ένα ακόμη επεισόδιο στον διαρκή πόλεμο ανάμεσα στις πολιτικές φατρίες της Τουρκίας. Αυτή τη φορά δεν είναι το ΑΚΡ ενάντια στο «βαθύ κράτος» ή το AKP ενάντια στο CHP (Κεμαλιστές). Φαίνεται πως είναι σύγκρουση στο εσωτερικό του ισλαμικού πολιτικού κατεστημένου. Ο Ερντογάν αισθάνεται ανασφαλής κι αυτό φαίνεται από το μαζικό ξήλωμα αξιωματικών της μπατσαρίας, που είχαν τοποθετηθεί εκεί από το ΑΚΡ. Φαίνεται πως η κλίκα του Γκιουλέν κατάφερε να δημιουργήσει τις δικές της προσβάσεις στο καινούργιο «βαθύ κράτος» που δημιούργησαν οι ισλαμιστές, αφού κατάφεραν να νικήσουν τους στρατηγούς του παλιού «βαθέος κράτους». Ο τουρκικός λαός, βέβαια, δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από καμιά εξουσιαστική κλίκα.
