Στα τρία σχεδόν χρόνια της αμερικανοβρετανικής κατοχής στο Ιράκ, οι Βρετανοί καυχιούνται συνεχώς για τη «δημοκρατικότητά» τους έναντι των Αμερικάνων. Ομως, το πρόσφατο βίντεο με τον άγριο ξυλοδαρμό των άνεργων διαδηλωτών που απαιτούσαν δουλειά, στις 10 Γενάρη στην πόλη Αμάρα του βόρειου Ιράκ, και τις σαδιστικές περιγραφές του βρετανού εικονολήπτη, ξεσκέπασαν για μια ακόμα φορά αυτή την απάτη.
Λέμε για μια ακόμα φορά, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που οι Βρετανοί στρατιώτες αποδεικνύεται ότι δρουν κατά τα… αμερικάνικα πρότυπα. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το σάλο που είχε ξεσπάσει το Μάη του 2004, όταν η βρετανική «Ντέιλι Μίρορ» δημοσίευε σειρά φωτογραφιών με εξευτελισμούς Ιρακινών κρατουμένων από Βρετανούς στρατιώτες κατά τα πρότυπα του Αμπού Γκράιμπ.
Βέβαια, η βρετανική κυβέρνηση έσπευσε ξανά να «καταγγείλει» το γεγονός προσπαθώντας να πείσει ότι πρόκειται για εξαιρέσεις που δεν χαρακτηρίζουν τον βρετανικό στρατό. Γι’ αυτό και έσπευσε να συλλάβει τον εικονολήπτη και ορισμένους στρατιώτες που έδειξαν… υπερβάλλοντα, ζήλο για να κατασιγάσει τη λαϊκή αγανάκτηση στη Βασόρα, που είχε σαν αποτέλεσμα ακόμα και οι τοπικές ιρακινές αρχές να διακόψουν τις σχέσεις τους με τη βρετανική διοίκηση.
Ομως, τη λαϊκή οργή δε μπόρεσαν να τη σταματήσουν καθώς πάνω από 1000 διαδηλωτές – πολλοί απ’ τους οποίους οπαδοί του ριζοσπάστη σιίτη κληρικού, Μοκτάντα Αλ-Σαντρ, που στο παρελθόν είχε αντιταχθεί σθεναρά στην αμερικανοβρετανική κατοχή – έκαψαν βρετανικές σημαίες έξω απ’ το βρετανικό προξενείο της Βασόρας και απαίτησαν την τιμωρία των υπευθύνων. Μέχρι και ο διοικητής της ιρακινής αστυνομίας στην πόλη αποφάσισε να σταματήσει τις κοινές περιπολίες των ιρακινών μπάτσων με τους βρετανούς στρατιώτες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το γεγονός!
Με τέτοια γεγονότα, πώς είναι δυνατόν να στεριώσει η κατοχή στο Ιράκ ακόμα και με τη νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις γενικές εκλογές της 15ης Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου; Μια κυβέρνηση που αναμένεται να έχει τον ίδιο πρωθυπουργό με την προηγούμενη (τον Τζαφάρι) και δεν θα είναι τίποτ’ άλλο από ένα πιόνι της κατοχής στη χώρα.
