Από τις 11 Αυγούστου άρχισε νέος γύρος ένοπλης αντιπαράθεσης ανάμεσα στους αντάρτες Χούθι, που διατηρούν στρατιωτικές δυνάμεις στη βορειοδυτική επαρχία Σαάντα και στην κυβέρνηση της Υεμένης. Ο εμφύλιος ξεκίνησε μετά την ένοπλη εξέγερση των Χούθι το 2004 στην επαρχία Σαάντα, μια αρκετά υποβαθμισμένη περιοχή που συνορεύει με τη Σαουδική Αραβία.
Οι Χούθι είναι ένα πολιτικοθρησκευτικό κίνημα, σιιτικής αναφοράς, που μαζικοποιήθηκε σε σκληρούς αγώνες ενάντια στην ευθυγράμμιση της Υεμένης με τη «διεθνή της αντιτρομοκρατίας» –ειδικά μετά την 11η Σεπτέμβρη– και την κατοχή Ιράκ και Αφγανιστάν από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους, τα αραβικά καθεστώτα –όπως της Υεμένης και της Σαουδικής Αραβίας– που προσέφεραν γην και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές.
Ο κυβερνητικός στρατός, σε επιχείρηση που ονόμασε «Καμένη Γη», βομβαρδίζει με βόμβες φωσφόρου ανηλεώς αμάχους των χωριών της περιοχής, προσπαθώντας με τρομοκρατικές μεθόδους να αποκόψει τους αντάρτες, που διατηρούν ανέπαφες τις θέσεις τους στα βουνά, από τον πληθυσμό που τους στηρίζει και τους τροφοδοτεί. Οι Σαουδάραβες έσπευσαν να δώσουν χείρα βοηθείας στην υεμενίτικη κυβέρνηση, χτυπώντας τους αντάρτες από τα σύνορά τους με πυροβολικό και αεροπορία. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, οι Σαουδάραβες είναι καλοί στο να πουλάνε και να αγοράζουν συνειδήσεις, αλλά από οργάνωση και στρατιωτική υποδομή είναι για τα μπάζα. Χωρίς την άμεση βοήθεια του Θείου Σαμ ούτε τα σύνορά τους δεν είναι σε θέση να φυλάξουν. Καταβάλλουν ετησίως υπέρογκα ποσά για αμερικάνικα άρματα και αεροπλάνα, αλλά αυτά λιμνάζουν σκουριασμένα στις αποθήκες των πετρελαιάδων.
Οι αντάρτες Χούθι κατόρθωσαν να εισβάλουν στη Σαουδική Αραβία και να σταματήσουν τις επιθέσεις εις βάρος τους. Το Ριάντ αναγκάστηκε να επιβεβαιώσει το γεγονός της εισβολής, ψελλίζοντας κάτι περί «γενναίας απόκρουσης» της επίθεσης. Οι φωτογραφίες από τα λάφυρα του σαουδαραβικού στρατού που ανήρτησαν οι αντάρτες στο διαδίκτυο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας ακόμη και στον πιο δύσπιστο. Είχε προηγηθεί η ηχηρή προειδοποίηση της κυβέρνησης του Ιράν να μην αναμειχθεί στα εσωτερικά της Υεμένης καμία άλλη χώρα.
Οι Χούθι –τηρουμένων των αναλογιών– είναι μια νέα και πολλά υποσχόμενη «Χεζμπολά» για το λαό της Υεμένης. Ενα αντάρτικο που παλεύει για την εθνική ανεξαρτησία μιας χώρας που σφαδάζει από τον πόλεμο ανάμεσα σε πολιτικές και θρησκευτικές φατρίες, που κλυδωνίζεται από βαθιά μίση και έριδες που κληροδότησαν στην περιοχή η αποικιοκρατία και ο ιμπεριαλισμός. Μόλις το 1994 η Υεμένη σφράγιζε την ενοποίηση της βόρειας (το κομμάτι που απελευθερώθηκε από την οθωμανική αυτοκρατορία) και της νότιας χώρας (το κομμάτι που απελευθερώθηκε από τον αγγλικό ιμπεριαλισμό), με έναν αιματηρό εμφύλιο που έληξε με τη νίκη της κυβέρνησης που διοικεί τη χώρα από τότε με εκτεταμένη βία και νοθεία και την έχει μετατρέψει σε αποικία των ΗΠΑ και του ΔΝΤ. Αρχικά, η προπαγάνδα των κυβερνητικών παρουσίαζε το κίνημα των Χούθι ως αυτονομιστές που θέλουν να αφαιρέσουν εδάφη από την Υεμένη, μετά –επειδή το ψέμα ήταν αρκετά χοντροκομμένο για να περνάει στις ειδήσεις των διεθνών ΜΜΕ– επιστρατεύτηκε ο μπαμπούλας του… φονταμενταλισμού. «Οι Χούθι θέλουν να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο κτλ.». Ο,τι γκεμπελικό έμεσμα σερβίριζαν επί χρόνια για τη Χεζμπολά, μέχρι τη συντριβή του ισραηλινού στρατού το 2006, σερβίρεται τώρα ξαναζεσταμένο για τους Χούθι. Μακάρι το νέο αυτό αντάρτικο να έχει τη δυναμική της Χεζμπολά και την ψυχή της αντίστασης στη μαρτυρική Γάζα.
