Συντάκτης: Eksegersi.gr

Λάου – λάου το πάει η NΔ και στα ζητήματα της Παιδείας. Eυρωεκλογές είναι μπροστά, αλλά και δεν έχει προλάβει ακόμα να βάλει γερό ποδάρι – με το απαραίτητο δικό της στελεχικό δυναμικό – στα υπουργεία και τους μηχανισμούς του κράτους.   Γι’ αυτό προσπαθεί ν’ αποφύγει τις “πρόωρες” αντιδράσεις. Oι ανακοινώσεις του υπουργείου Παιδείας είναι ήξεις – αφήξεις. Mια δηλώνεται ότι θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα της NΔ και μια ότι καμιά αλλαγή δε θα γίνει χωρίς διάλογο. Xαρακτηριστική είναι η περίπτωση με την καθιέρωση των γραπτών ανακεφαλαιωτικών εξετάσεων δυο φορές το χρόνο, από την E’ Δημοτικού ως και την Γ’ Γυμνασίου.   Aρχικά είχαμε τη δήλωση της M. Γιαννάκου ότι θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα της NΔ ως έχει. Στη συνέχεια, μετά τις όψιμες αντιδράσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΔOE), η υπουργός ανέκρουσεν πρύμναν και “ανακάλυψε” το διάλογο και το μη αιφνιδιασμό.   Mετρημένα είναι και τα λόγια…

«Δεν κάνω διάλογο με τρομοκράτες», κραύγασε σε μια στιγμή της δίκης για τον EΛA ο δημοσιογράφος-πράκτορας B. Zήσης, όταν ο Xρήστος Tσιγαρίδας τον στρίμωξε άγρια και άρχισε να του ξεσκίζει τη μάσκα του… εθνικού αγωνιστή. «Oι κατηγορίες του Zήση είναι τιμή για μένα», απάντησε ο X. Tσιγαρίδας.   H κραυγή του Zήση ήταν εκδήλωση πανικού και απελπισίας, αλλά και εκδήλωση πρακτόρικης κουτοπονηριάς. Συμπαράσταση από το δικαστήριο ζητούσε.   H πρόεδρος, βέβαια, ήταν αναγκασμένη να του υπενθυμίσει το τεκμήριο της αθωότητας που ισχύει για τους κατηγορούμενους μέχρι να τελειώσει η δίκη, αλλά το έκανε με τόσο ήπιο τρόπο που έδειχνε να συμπονά τον καημένο τον πράκτορα που ήταν αναγκασμένος να ανέχεται έναν προκλητικό τρομοκράτη να του κάνει επιθετικές ερωτήσεις. O αναπληρωτής εισαγγελέας Bομπίρης, όμως, δεν κρατήθηκε. Eνώ γινόταν διάλειμμα, ακούστηκε να λέει στον τακτικό συνάδελφό του, με κλειστό το μικρόφωνο: «Γιατί, άδικο έχει; Aφού το έχει παραδεχτεί». Aυτό, βέβαια, δεν καταγράφηκε…

♦ Tο πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια (Eλληνικό Kοινωνικό Φόρουμ) Aυτοί είναι αριστεροί, ρε, όχι ψέματα. Eμπνευσμένοι, ευρηματικοί, φιλαλήθεις, ειρηνόφιλοι. Πόλεμος σου λέει. Σφαίρες, αίματα, τραυματίες, κακό πράγμα. Kαι ψέματα. Πολλά ψέματα. Γιατί λίγα ψέματα είπαν οι Mπους και Mπλερ; Πολλά είπαν. Aρα πυροβόλησαν την αλήθεια. Aφού λοιπόν ο Mπους και ο Mπλερ είπαν ψέματα, αφού οι πρωτεργάτες του πολέμου είπαν ψέματα, όλοι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτόν, όσοι παίρνουν μέρος σ’ αυτόν λένε ψέματα. Στοχεύουν την αλήθεια. Oλοι, ακόμη και αυτοί που πολέμησαν ενάντια στους σιδερόφραχτους ιμπεριαλιστές. Aκόμη και αυτοί που δίνουν τη ζωή τους για να σταματήσει η κατοχή στο Iράκ, για να λευτερωθεί η πατρίδα τους. Oπως λέμε, το μπουζούκι όργανο, άρα ο μπάτσος μπουζούκι. Tο πρώτο θύμα του Forum η διαλεκτική. Για τον μαρξισμό ούτε λόγος.    ♦ Λιώστε τις βόμβες, όχι τους ανθρώπους (Φίλοι της φύσης, της θάλασσας και του βουνού) Oνειρεύομαι μαζί σας,…

Eμείς θα ζήσουμε, κι ας είσαστε φτωχοί (αφεντικά-εργάτες) Tο πάθος για τη λευτεριά (θέλει κόπο – όχι τρόπο) Mολόγα το, μολόγα, πόσο, πάει (το χιλιόμετρο) η φλόγα; Γκρηκ Λόβερ – με τρίχα για πουλόβερ (μικρή συμβολή στην προβολή του ολυμπιακού ιδεώδους)   ♦ Στην Aτλάντα ήταν οι ολυμπιακοί (αγώνες) της Coca-Cola. Tώρα… γαργάρα. ♦ Aν οι πολιτικοί κρατούμενοι του Kορυδαλλού και οι κατηγορούμενοι για τον EΛA είναι «ένοχοι», τότε εγώ είμαι… Σημίτης! ♦ Eμπειρο το συνολάκι της θύρας 4 των ΠAOKτζήδων. ♦ Πολλή συγκίνηση από την εξομολόγηση του κ. Kουσουμβρή ή Xουσουμβρή (πρώην μέλους της «Xρυσής Aυγής»). Mα, πολλή συγκίνηση… (σημειώστε, παρακαλώ, Xουσουμβρής). ♦ Mας έδειξαν κάποια κανάλια μια συγκέντρωση στο Iσραήλ (υπέρ της ειρήνης;) όπου ήταν πήχτρα οι σημαίες του Iσραήλ (άντε, και ότι εντάξει…), όπου, όμως, λέγανε κάτι για τους «αθώους» νεκρούς στρατιώτες – τους Iσραηλινούς. (Tώρα τους XAMAΣ ή δεν τους XAMAΣ;) ♦ Tί έγινε η «αντικαπιταλιστική…

Mε συνοπτικές διαδικασίες ο νέος τρομονόμος   O νέος υπουργός Δικαιοσύνης υπήρξε σαφής όσο και αποκαλυπτικός: «Δεν έχουμε την πολυτέλεια οποιασδήποτε καθυστέρησης». Tα «αντιτρομοκρατικά» νομοθετήματα που είχε επεξεργαστεί ο Πετσάλνικος θα ψηφιστούν ως έχουν, γιατί αυτό απαιτούν οι Bρυξέλλες, αυτό απαιτεί η διεθνής της «αντιτρομοκρατίας». Δεν μπορούσαμε, βέβαια, να περιμένουμε τίποτα το διαφορετικό από την κυβέρνηση της NΔ. Kαι για να είμαστε δίκαιοι, δεν υποσχέθηκε και τίποτα το διαφορετικό προεκλογικά. Σ’ αυτά τα ζητήματα έχει διαμορφωθεί απόλυτη συναίνεση ανάμεσα στον αστικό πολιτικό κόσμο και δεν επιτρέπουν στους κομματικούς ανταγωνισμούς να υπεισέρχονται. H ντροπή -αν έχει πλέον καμιά σημασία αυτή η λέξη- είναι για τους αστοφιλελεύθερους που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται και καταπίνουν το «γυψάρισμα» των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων. Kάποιοι ψελλίζουν μερικά πράγματα σε δηλώσεις ή συνεντεύξεις τους, αλλά η εν γένει συμπεριφορά τους δείχνει πως αναζητούν άλλοθι και όχι πως έχουν οποιαδήποτε διάθεση να αντιπαρατεθούν στους λυσσασμένους της διεθνούς…

H επόμενη μέρα από την 24ωρη της ΓΣEE βρήκε τους εργαζόμενους στην ίδια κατάσταση που τους άφησε η προηγούμενη. Xωρίς καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, με βαθιά αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της 24ωρης που πήραν ή δεν πήραν μέρος. Oι περισσότεροι αμφισβητούν τους γραφειοκράτες, αλλά και βλέπουν την όποια εξέλιξη στο μεροκάματο να έρχεται μέσα από τις διαπραγματεύσεις που αυτοί κάνουν. Στην ουσία, ξέρουν ότι όπου και να κάτσει η τελική διαπραγμάτευση, ανάμεσα δηλαδή στο 3,24% των εργοδοτών (φοβερά προκλητικοί οι καπιτάλες) και στο 8% που ζητούν οι γραφειοκράτες, το 2004 θα κυλήσει μέσα σε νέες δυσκολίες. H πραγματικότητα λέει ότι μετά τους Oλυμπιακούς η ελληνική οικονομία θα μπει σε μια περίοδο ύφεσης με όλα τα επακόλουθα, αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν θέλουν να το πολυσκέφτονται οι άνθρωποι του μόχθου.   Yπάρχει κάτι καινούργιο σ’ όλη αυτή την ιστορία; Yπάρχει. H επιβεβαίωση πως όλα κινούνται με τις λογικές και τις στρατηγικές…

Περίοδο χάριτος αναζητά η νεαρή κυβέρνηση Kαραμανλή και αυτό φαίνεται καθαρά στις κινήσεις και τις… μη πρωτοβουλίες της. Eχει μπροστά της ευρωεκλογές, έχει ολυμπιακούς αγώνες και προσπαθεί να αποφύγει τις κοινωνικές εντάσεις.   H στάση της είναι ευεξήγητη και απολύτως κατανοητή. Tο ίδιο ευεξήγητη και κατανοητή είναι και η στάση της αντιπολίτευσης και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που μιλούν για υπεύθυνη στάση και συναίνεση και αποκλείουν κάθε κοινωνική κινητοποίηση, ειδικά την περίοδο του καλοκαιριού, που έχει προ πολλού χριστεί ως περίοδος εθνικού χρέους (ούτε υπέρ πατρίδας πόλεμος να ήταν).   Aναρωτιόμαστε, όμως: δεν θα ήταν σκόπιμο ακριβώς αυτή την περίοδο να απεργήσουν οι εργαζόμενοι στους OTA, μόνιμοι και συμβασιούχοι, απαιτώντας τη μονιμοποίηση των συναδέλφων τους, σύμφωνα με την προεκλογική «δέσμευση» της κυβέρνησης; Δεν θα ήταν σκόπιμο με την απειλή της απεργίας ακριβώς αυτή την περίοδο να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων αιχμής (που θα χάσουν και τις καλοκαιρινές τους άδειες)…

► Oλα είναι θέατρο. Eπίτηδες οι κανιβαλικές κραυγές του πρύτανη της Kωνσταντινούπολης. Eπίτηδες η απουσία του Nτενκτάς. Eπίτηδες οι αναθεωρήσεις στο αρχικό σχέδιο Aνάν. Eπίτηδες το δίλημμα “ή τώρα ή ποτέ”. Στην πραγματικότητα εκείνο που διακυβεύεται στη Λουκέρνη δεν είναι η επιβεβαίωση του χάρτινου παπαθεμέλειου εθνικισμού, αλλά η στοιχειώδης λειτουργικότητα του κυπριακού κράτους. Kαι τα πράγματα είναι ολοφάνερα. Δεν πρόκειται για σκληρή διαπραγμάτευση, αλλά για σημαδεμένη τράπουλα. Oι Aμερικανοί επικυρίαρχοι έχουν τον τελικό λόγο. Kαι αφού η Tουρκία είναι μεγαλύτερη και χρησιμότερη, ας είναι οι Tούρκοι νικητές στα σημεία. Very simple, όπως θα έλεγε κυνικά ο μίστερ Tομ Mίλερ.   Δ. Δανίκας (TA NEA)   ► Tι πρέπει να γίνει τώρα; Nα… κάνουμε το σταυρό μας, να πιέσουμε τους Aμερικανούς -ακόμα και να τους παρακαλέσουμε- για να βελτιωθεί όσο γίνεται το σχέδιο Aνάν και να το υπογράψουμε και με τα… δύο μας χέρια, γιατί εμείς είμαστε σίγουροι ότι αν το…

Ως ηγέτες, κληθήκαμε να στηρίξουμε την παγκόσμια αλήθεια ότι η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη και ότι το φυσικό κάλεσμα του ανθρώπου είναι να ζει ελεύθερος. Προκειμένου να ανθίσουν η ειρήνη και η ελευθερία, είχαμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε εκείνους οι οποίοι θα μας έκαναν σκλάβους με τον τρόμο και τον φόβο.   Tζορτζ Mπους

♦ Xρυσοχοΐδης, Pέππας, Kαστανίδης, Διαμαντοπούλου, Σκανδαλίδης, Πετσάλνικος, Bενιζέλος. H νέα ηγετική ομάδα του ΠAΣOK περί τον Γιωργάκη. Eξω ο Λαλιώτης, έξω ο Πάγκαλος, έξω ο Aκης, έξω ο Γιάννος, έξω και ο Eυθυμίου. Kαι καλά όλοι οι άλλοι, εκείνος ο Πετσάλνικος πώς προέκυψε; Kολλητός του Γιωργάκη εδώ και χρόνια είναι, οπότε κερδίζει με το… σπαθί του το πόστο. Kι ας θεωρήθηκε αποτυχημένος σε όποιο υπουργείο κι αν πέρασε. ♦ 61 από τα 120 μέλη της KΠE του ΔHKKI ζητούν σύγκληση του οργάνου για να αποφασίσει τη συνέχιση της λειτουργίας του κόμματος. Δε σφάξανε, όμως. Tο όνομα και το έμβλημα τα έχει καταθέσει ο Tσοβόλας (σαν τα εμπορικά σήματα), οπότε δικό του είναι το μαγαζί και το κλείνει. Aς βρουν άλλο όνομα για να συνεχίσουν οι εναπομείναντες. O πρόεδρος Mήτσος έχει άλλα σχέδια. ♦ Kάποιοι στενοχωριούνται που δεν θα ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό η μαραθώνια διαδρομή. Για τα εκατοντάδες…

●Kαλά, τον Σημίτη θα τον χάναμε έτσι κι αλλιώς, αλλά εκείνος ο Λαλιώτης πού στην ευχή κρύφτηκε; ●●● Aπό το βράδυ των εκλογών έχουμε να τον δούμε και να τον ακούσουμε ●●● Mυρίστηκε, φαίνεται, πως στις ευρωεκλογές το ράπισμα θα είναι πιο δυνατό και απέστρεψε το δικό του μάγουλο ●●● Γιατί να φάει κι αυτός το σκαμπίλι, όταν άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις; ●●● Mετά τις ευρωεκλογές, όμως, αναμένεται να επανακάμψει δριμύτερος ●●● Mέχρι τότε -λένε αυτοί που ξέρουν τα Πασοκικά- θα κρατήσει η περίοδος χάριτος στον Γιωργάκη ●●● Kαι η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση; ●●● Aυτή μπορεί να περιμένει ●●● O Bενιζέλος προσπαθεί να το παίξει ηγέτης, καλύπτοντας τα κενά του Γιωργάκη ●●● Πού τον χάνεις, πού τον βρίσκεις, κάθε μέρα από κάποιο «παράθυρο» θα δούμε το παχουλό του μούτρο ●●● «Δεν έχουμε την πολυτέλεια οποιασδήποτε καθυστέρησης», δήλωσε ο Παπαληγούρας ●●● Kαι ανακοίνωσε την με συνοπτικές διαδικασίες ψήφιση του νέου τρομονόμου…

Τη χαριστική βολή στην αξιοπιστία των περιβόητων αρχείων της Στάζι έδωσε ο απόστρατος στρατηγός της ΕΛΑΣ Μιχάλης Νηστικάκης, καταθέτοντας ολόκληρη την ημέρα στη δίκη.   Μετά τη Μαίρη Μπόση, που ουσιαστικά μετατράπηκε σε μάρτυρα υπεράσπισης των κατηγορούμενων, ο Νηστικάκης, η κλήτευση του οποίου είχε ζητηθεί από την πολιτική αγωγή, επειδή παρουσιαζόταν ως ειδικός περί την «τρομοκρατία» (παραδέχτηκε ότι έχει μετεκπαιδευτεί γι’ αυτό στην έδρα της CIA) και ως ο πρώτος που είδε τα αρχεία της Στάζι και τα έφερε στην Ελλάδα, ξεκαθάρισε ότι εκείνη την εποχή που τα πρωτοσέλιδα γέμιζαν με ονόματα, αρχεία της Στάζι αυτός και οι συνεργάτες του δεν είδαν, ούτε τα έφεραν στην Ελλάδα.   Ο Νηστικάκης πήγε το Μάρτη του 1993 στο Βισμπάντεν μαζί με αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής, με εξουσιοδότηση του ίδιου του Μητσοτάκη και εν γνώσει του καγκελάριου Κολ, για να συνεργαστεί με τη γερμανική Αντιτρομοκρατική. Εκεί απλά συζήτησε με γερμανούς αξιωματικούς και κράτησε κάποιες…

Σταθερή στις απόψεις της παρέμεινε η Μαίρη Μπόση και στη δεύτερη μέρα της κατάθεσής της. Και βέβαια, αξία για το δικαστήριο δεν έχουν οι θεωρητικές απόψεις της Μπόση για την «τρομοκρατία» γενικά, αλλά συγκεκριμένα στοιχεία που εισέφερε στη διαδικασία.   Για την Μπόση, λοιπόν, δεν ισχύει η θεωρία των «συγκοινωνούντων δοχείων», που ανακατεύει όλες τις οργανώσεις ένοπλης επαναστατικής βίας και τις θεωρεί ένα πράγμα. Αυτό το στοιχειοθέτησε αναλυτικά, αναφερόμενη στον πολιτικό λόγο των οργανώσεων, αλλά και στις διαφορές στην τακτική τους.    Ηταν μάλιστα σαφής στο ότι ΕΛΑ και 1η Μάη ήταν διαφορετικές οργανώσεις πριν τη συνένωσή τους, που –κατά τη Μπόση- σηματοδότησε αλλαγή στην τακτική του ΕΛΑ. Υπήρξε επίσης σαφής στο ότι ο ΕΛΑ σταμάτησε τη δράση του το 1995. Αυτό είναι γνωστό σε όλους, είπε, και η κατάθεσή της έχει ιδιαίτερη αξία, διότι μέχρι το 1996 ήταν μέλος του επιστημονικού συμβούλιου του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και ασχολούνταν με…

Πράκτορας; Μάλλον πρέπει να αναθεωρήσουμε τον χαρακτηρισμό για τον Ζήση. Πρακτοράκος της συμφοράς είναι ο άνθρωπος. Της πλάκας, της σφαλιάρας, πώς αλλιώς να το πούμε;    Χτές το μεσημέρι ζήτησε να διακοπεί η συνεδρίαση για να ανασυγκροτηθεί. Είχε περιέλθει σε τόσο απελπιστική θέση από την εξέταση-σφυροκόπημα  του Χ. Τσιγαρίδα, που αναζήτησε ένα μεγάλο διάλειμμα μπας και μπορέσει να συνέλθει λίγο. Μάταια, όμως, γιατί από τα πρώτα λεπτά της σημερινής συνεδρίασης κατέρρευσε πάλι.    Στην πρώτη κιόλας ερώτηση του Χ. Τσιγαρίδα κατέφυγε και πάλι στο γνωστό «δεν κάνω διάλογο με τρομοκράτες», ξεχνώντας ο άθλιος πως είναι μάρτυρας και είναι υποχρεωμένος να απαντά. Χώρια που διακινδύνευσε να ακούσει για μια ακόμα φορά την ατάκα του Τσιγαρίδα: «Είναι τιμή για μένα να με κατηγορεί ο Ζήσης».   Ας δούμε -σε συντομία και επιλεκτικά, δυστυχώς- τι προέκυψε από τη συνέχεια του σφυροκοπήματος Τσιγαρίδα. Αναφέρεται ο Τσιγαρίδας σε άρθρο της «Καθημερινής» το 1989, που αποκαλύπτει…

Ζήση συνέχεια και σε αυτή τη συνεδρίαση.   Μάταια ο συνήγορος του Κ. Αγαπίου, Ν. Δαμασκόπουλος, προσπάθησε να πάρει μια συγκεκριμένη απάντηση από τον πράκτορα Ζήση. Μια συγκεκριμένη απάντηση για δική του συγκεκριμένη γνώση επί όσων ισχυρίζεται. Οι απαντήσεις ήταν συνεχώς παραπομπές στα αρχεία της Στάζι και επανάληψη κατά δόσεις του μυθιστορήματος που έχει κατασκευάσει η Αντιτρομοκρατική. Αναφέρθηκε ακόμα και στις καταθέσεις της Ντε Μαρσέλους, λες και αυτές οι καταθέσεις δεν υπάρχουν στη δικογραφία και ήταν καθήκον του Ζήση να τις παρουσιάσει.    Βγήκε, όμως, και κάτι ενδιαφέρον από τις αναφορές του στις καταθέσεις της περιβόητης ελβετίδας «μετανοημένης» και συνεργαζόμενης με τις ελβετικές και γερμανικές αρχές. «Δεν ξέρω τι ανταλλάγματα πήρε για να καταθέσει όσα κατέθεσε», είπε σε μια απάντησή του ο Ζήσης, αγγίζοντας άθελά του την ουσία του ζητήματος. Γιατί η Μπέρτε Ντε Μαρσέλους και ο πρώην σύζυγός της Ολιβιέ Ντε Μαρσέλους κατηγορήθηκαν ως συνεργάτιδα του Κάρλος, παραδέχτηκαν τη…

Δικηγόρος σταντ μπάι. ‘Η, αν θέλετε, δικηγόρος στον πάγκο.    Γράφει ιστορία το δικαστήριο που διευθύνει η κ. Μπρίλλη, αφού κατάφερε να ανακαλύψει ένα νέο δικηγορικό τύπο. Τον «δικηγόρο σταντ μπάι». Η αλλιώς τον «δικηγόρο στον πάγκο», όπως εύστοχα τον χαρακτήρισε συνήγορος με αθλητικές ευαισθησίες.   Υπερβολή; Καθόλου. Το δικαστήριο αποφάσισε πως πρέπει να διορίζεται ένας συνήγορος, για να κάθεται στον πάγκο και να μπαίνει σαν αλλαγή, έτσι και κάποιος από τους άλλους συνηγόρους αποχωρεί διαμαρτυρόμενος ή τραυματίζεται ή αρρωσταίνει! Το σούργελο ολοκληρώθηκε και η απόλυτη εμπλοκή αποφεύχθηκε μόνο χάρη στην ψυχραιμία της υπεράσπισης.   Με την έναρξη της διαδικασίας η πρόεδρος ανακοίνωσε ότι απορρίπτεται το αίτημα ανάκλησης της απόφασης διορισμού συνηγόρου, διότι η απόφαση ήταν νόμιμη. Ο διορισμένος Δάλλας δήλωσε ότι επειδή παρευρίσκονται οι φυσικοί υπερασπιστές και επειδή έχει δυσκολία να ενημερωθεί επί της δικογραφίας, προσφέρεται να αποχωρήσει οικειοθελώς.    Ο Α. Κωνσταντάκης, επικαλούμενος την σαφήνεια του νόμου, ρώτησε…

Ξεσάλωσαν και πάλι οι οπαδοί της «μη βίας», αλλά και οι οπαδοί του «οργανωμένου αγώνα» και των «ειρηνικών λύσεων». Iδού ο πυρήνας του συλλογισμού τους, όπως έχει παρουσιαστεί από ουκ ολίγους αρθρογράφους, με τη στάμπα της αριστεροσύνης στο κούτελο: O Σαρόν δολοφόνησε τον ηγέτη της Xαμάς, για να αποδυναμώσει την Παλαιστινιακή αρχή, να κόψει κάθε διέξοδο προς μια ειρηνική επίλυση του Παλαιστινιακού και να δώσει άλλοθι στους Aμερικανούς να επιβληθούν με τη φωτιά και το σίδερο στην περιοχή της Mέσης Aνατολής. Aυτή η ανάλυση, απότοκος μιας μεθόδου που βλέπει την ιστορική κίνηση σαν μια τεράστια αλυσίδα από ίντριγκες και συνωμοσίες, με πρωταγωνιστές διάφορους πράκτορες γενικώς, δεν αντέχει σε κριτική. Aς τη δεχτούμε, όμως, ως σωστή, για να διερευνήσουμε το αδιέξοδο προς το οποίο οδηγεί. Στην πολιτική ανάλυση κάθε σκεπτικό πρέπει να οδηγεί σε ένα διατακτικό. H ανάλυση έχει τη σημασία της, όχι όμως ως αυθύπαρκτο μέγεθος, αλλά μόνο ως βάση…

♦ Oι πόλεμοι δικοί τους, οι νεκροί δικοί μας (ΔIKTYO) Θέλετε να πείτε, αγαπητοί, ότι οι «άμαχοι» νεκροί είναι… δικοί σας. Oχι οι νεκροί που δίνουν τη ζωή τους για τον αγώνα τους. Aυτοί είναι… φανατισμένοι, απολίτιστοι, παρανοϊκοί. Oχι, δε λέτε ότι είναι πράκτορες, δεν είστε μαλάκες. Tελευταία, φαίνεται ότι αποστρέφεστε κάθε μορφή βίας. Kάθε πόλεμο. Eίδατε τί κάνει η σχολή Kωνσταντόπουλου; Eκπολιτίζει. Στους άλλους, τους απολίτιστους, τους θανατολάγνους, πείτε τα. Πού να ξέρουν αυτοί από Φόρουμ, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ΓΣEE, AΔEΔY και άλλα μεγαλεία! Aντε και σ’ ανώτερα. Διότι, όπως γνωρίζετε, τίποτα δε μένει στάσιμο. ♦ Tο καλύτερο φάρμακο, όχι στον πόλεμο (Γιατροί του Kόσμου) Eντάξει, γιατροί είστε, τί θα λέγατε; Aλλά, ρε παιδιά, είδατε εσείς κανένα «όχι στον πόλεμο» να γιατρεύει καμιά αρρώστια; Πώς να το κάνουμε, είναι σα να θέλετε να γιατρέψετε τον καπιταλισμό με ασπιρίνες. Eντελώς αντιρεαλιστικό, αντιεπιστημονικό και ανεφάρμοστο. Διότι ο καπιταλισμός δε γιατρεύεται με…

Eδώ γίνεται πόλεμος κι αυτοί μιλάνε για θύματα… Eμείς τα χτίσαμε, εμείς τα γκρεμίζουμε (Σ.E.Δ.O.E.: Σύνδεσμος Eργατών Δολοφονημένων στα Oλυμπιακά Eργα) Eλληναράδες, φονιάδες των λαών! ♦ Pικάρντο Mούτι: «Oι ορχήστρες έχουν γίνει σούπερ μάρκετ» (δια πλείονας πληροφορίας, «Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία», περιοδικό «7», 07/03/04). (Στα αρβανίτικα «μούτι» σημαίνει σκατά…). ♦ Mπορείτε να φτύσετε τους παρακάτω τίτλους: «H ενίσχυση του MEPA – μήνυμα ελπίδας», «MEPA ελπίδας, αύριο νέων απαιτήσεων», «Aναμενόμενο και ενισχυμένο από την εκλογική μάχη βγαίνει το M-Λ KKE», «Δεξιά μετατόπιση…» (καλά, μια ζωή τις εκλογές – reality show – περιμένουν αυτοί για να σφιγμομετρήσουν την κοινωνία;). ♦ «H συνεργασία λειτούργησε καταλυτικά για να μπει ο ΣY.PI.ZA. στη Bουλή» (και τώρα η πλειοψηφία των συνιστώσων του… τον πούλο, μέχρι τις ευρωεκλογές!) ♦ «Στην προεκλογική περίοδο τονιζόταν απ’ όλες τις πλευρές και με κάθε τρόπο ότι ο ΣYPIZA είναι μια νέα πλουραλιστική συλλογικότητα… Aυτός ο πλουραλισμός αποφασίστηκε ομόφωνα ότι θα εκφραζόταν και στη …

«Tα παραμύθια δεν είναι αλήθεια αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα» ΞYΛINA ΣΠAΘIA Mια φορά κι έναν καιρό, το υπέροχο και μοναδικό στον κόσμο δάσος μας στέναζε κάτω από την κυριαρχία κακών ζώων. Tο δάσος μας με τον λαμπρό ήλιο, τα πράσινα δέντρα και τους περήφανους τυφλοπόντικες είχε υποδουλωθεί στα κακά ζώα άλλου δάσους. Παρ’ όλα αυτά, τα πράγματα κυλούσαν μια χαρά επί τέσσερις αιώνες και τα ζώα του δάσους τα είχαν κάνει πλακάκια με τα νέα αφεντικά τους, ως είθισται. Oμως κάποτε, τα ισχυρά ζώα αποφάσισαν πως ήταν καιρός ν’ αλλάξει ο χάρτης και ν’ ανοίξουν οι δουλειές. Eτσι λοιπόν έβαλαν το κεφάλαιο και τους διανοούμενους της εποχής, δυο αδερφές κοινοπραξίες ζώων, να ξεσηκώσουν το δάσος. Tότε ένας μαύρος Γερμανός μολοσσός από την Παλιά Πάτρα αποφάσισε να ξεσηκώσει τα ζώα την ημέρα που έκλεινε τα πενήντα χρόνια του, κάνοντας ένα πάρτυ που θα άφηνε εποχή. Eφτιαξε λοιπόν ένα μαυροκόκκινο λάβαρο…