ΚΟΡΑΚΙ ΣΦΥΡΑ ΤΟ

Απλώς, διαχειριστές της «παράγκας»…

Απογοητεύτηκαν από την πρώτη συνέντευξή του όσοι πίστευαν ότι με την εκλογή του Βαγγέλη Γραμμένου στην προεδρία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας θα ξεκινούσε μια νέα εποχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακολουθώντας την τακτική των προκατόχων του, δήλωσε ότι είναι «σοκαριστικά» όσα βρήκε στην ΕΠΟ, προσπάθησε να πείσει ότι παρέλαβε «καμένη γη» και ότι είναι αποφασισμένος να αλλάξει τα δεδομένα, χωρίς όμως να αναφερθεί σε χρονοδιάγραμμα και στον τρόπο με τον οποίο θα κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του.
 
Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ αναφέρθηκε σε μια σειρά θεμάτων (προσλήψεις υπαλλήλων, ορισμός νέας έδρας της εθνικής ομάδας, ομοσπονδιακός προπονητής, διαιτησία, χατίρια σε επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο ποδόσφαιρο), που επηρεάζουν τα δρώμενα στο χώρο του ποδοσφαίρου και απάντησε στις κατηγορίες για σωρεία ρουσφετολογικών προσλήψεων στην ομοσπονδία. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει ιδιαίτερα όποιος επιχειρήσει να αποδομήσει τις δηλώσεις Γραμμένου, αφού αρκεί μια απλή περίληψη όσων δήλωσε για να φανεί ότι οι πιθανότητες αλλαγής της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης είναι από μηδενικές έως ελάχιστες.
 
Θα ξεκινήσουμε την αναφορά μας στη συνέντευξη Γραμμένου από το αστείο επιχείρημα ότι η απόφαση για συνεδρίαση του ΔΣ και της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΠΟ εκτός Αθηνών καταδεικνύει την απόφαση της διοίκησης να βγάλει την ομοσπονδία από την εσωστρέφεια και να πάψει να λειτουργεί ως ένα κλειστό κλαμπ. Δικαιολόγησε το γεγονός ότι η πρώτη συνεδρίαση υπό την προεδρία του έπρεπε να γίνει στη Θεσσαλονίκη (στο ξενοδοχείο του Σαββίδη!), με το ότι είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη και προανήγγειλε συνεδριακό τουρισμό με διεξαγωγή των συνεδριάσεων σε διάφορες πόλεις (θα αναστενάξουν οι χασαποταβέρνες και τα «πολιτιστικά κέντρα» -αυτά που βαρβαριστί αποκαλούνται «σκυλάδικα»- ανά την επικράτεια).
 
Σχετικά με το θέμα της παραμονής του Μίχαελ Σκίμπε στον πάγκο της Εθνικής, συνέχισε με ευδιάθετο τρόπο, τονίζοντας ότι ο βασικός λόγος που ώθησε την εκτελεστική επιτροπή στην απόφαση παραμονής, ήταν το διακύβευμα της πρόκρισης στο επόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, η σημαντικότητα του οποίου δεν επιτρέπει σημαντικές αλλαγές στην ομάδα. Προσπάθησε ταυτόχρονα να δώσει μια νότα σοβαρότητας και μια «αναπτυξιακή» λογική αναφέροντας ότι το θέμα του ομοσπονδιακού προπονητή συζητήθηκε στη βάση ενός στρατηγικού αναπτυξιακού πλάνου (συγκροτήθηκε και σχετική επιτροπή), μέσω του οποίου μακροπρόθεσμα θα ενισχυθεί η παρουσία του ελληνικού στοιχείου σε παίχτες και προπονητές.
 
Η στήλη θεωρεί ότι η προσπάθειά του ήταν ανεπιτυχής, αφού το πρώτο αυθόρμητο σχόλιό της ήταν: Το άλλο, με τον Τοτό, το ξέρετε; Για τους αναγνώστες της στήλης που έχουν αρχίσει να ανησυχούν για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι ο Γραμμένος και η παρέα του έχουν όραμα, όρεξη για δουλειά και αποτελούν εγγύηση ότι όλα θα αλλάξουν.
 
Παρά το γεγονός ότι -όπως είπε- δεν βρήκαν κανένα σχέδιο και κανένα πλάνο, αφού οι προηγούμενες διοικήσεις είχαν σαν προτεραιότητα να ικανοποιούν επιχειρηματικά χατίρια, ξεκαθάρισε ότι με αργά και σταθερά βήματα θα γίνουν όλες οι αναγκαίες ενέργειες. Ξεκινώντας από το ερασιτεχνικό ποδοσφαιρικό «γίγνεσθαι» και δουλεύοντας με ψυχή, κέφι και φαντασία θα δημιουργήσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για να αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην κατεύθυνση αυτή συγκροτήθηκε και μια πενταμελή επιτροπή από οχτώ-εννιά άτομα, που θα έχει ως στόχο να μελετήσει προσεχτικά την υφιστάμενη κατάσταση και να προτείνει ένα πλάνο ανάπτυξης. Και επειδή αφενός -όπως λέει και η λαϊκή ρήση -το καλό πράγμα αργεί να γίνει και αφετέρου δεν υπάρχει λόγος να βιαζόμαστε και να αγχωνόμαστε, από τις δηλώσεις του Γραμμένου δεν προκύπτει ότι έχει μπει κάποιο χρονοδιάγραμμα για όλα αυτά, προφανώς γιατί για τους ανιδιοτελείς εργάτες του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου σημασία έχει η αιωνιότητα.
 
Συνεχίζοντας την κατάθεση του «οράματός» του, ο Γραμμένος αναφέρθηκε και σε πιο πεζά πράγματα, όπως η τροποποίηση του άρθρου 52, που αφορά το καθεστώς αδειοδότησης των ομάδων, και οι προσλήψεις που έγιναν στην ΕΠΟ. Σε αντίθεση με τις αοριστίες του και τις αστειότητες για τα θέματα οργάνωσης και ανάπτυξης ενός διαφορετικού ποδοσφαιρικού μοντέλου, στα δυο αυτά θέματα ήταν απόλυτα σαφής και δεν έκρυψε τα λόγια του. Υπερασπίστηκε τις 11 προσλήψεις που έγιναν, με το επιχείρημα ότι πριν από αυτές είχαν αποχωρήσει από την ομοσπονδία περισσότερα άτομα και το οικονομικό ισοζύγιο αποχωρήσεων – προσλήψεων είναι θετικό υπέρ της ΕΠΟ. Ταυτόχρονα, ξεκαθάρισε ότι θεωρεί αδιαπραγμάτευτο να είναι δικής του επιλογής οι στενοί του συνεργάτες για να μπορέσει να κάνει πράξη τους στόχους που έχει θέσει το ΔΣ. Και αν ο Γραμμένος για να διοικήσει την ΕΠΟ χρειάζεται 11 προσλήψεις στενών συνεργατών της απόλυτης εμπιστοσύνης του, πόσους χρειάζεται ένας υφυπουργός ή ένας υπουργός για να φέρει σε πέρας τη σωτηρία της πατρίδας; Αυτό είναι ένα καλό μάθημα για όσους κακεντρεχείς μιλούν για στρατιές ρουσφετολογικών προσλήψεων στα υπουργεία. Η στήλη απαιτεί εδώ και τώρα την αυτοκριτική τους.
 
Οσον αφορά το άρθρο 52, τόνισε ότι δεν αποτελεί πρωτοβουλία της δικής του διοίκησης, αλλά είχε δρομολογηθεί από την Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή που το είχε αναστείλει. Οπως είπε, η σημερινή διοίκηση ξεκαθάρισε το τοπίο, τονίζοντας ότι η φράση «οι ΠΑΕ πρέπει να βρίσκονται σε καθαρή μηδενική θέση» δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να χρωστάνε ούτε ένα ευρώ, αλλά ότι θα πρέπει να έχουν διακανονίσει τις τυχόν οφειλές τους και να τις εξυπηρετούν κανονικά. Ταυτόχρονα, κατηγόρησε για έλλειψη γνώσεων όσους θεωρούν τη συγκεκριμένη απόφαση ως ρουσφετολογική για το χατίρι του Παναθηναϊκού, με το ακλόνητο επιχείρημα ότι αυτό θα ισχύει για όλες τις ομάδες που στο μέλλον πιθανά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που έχει σήμερα ο Παναθηναϊκός.
 
Η στήλη θεωρεί ότι από τα παραπάνω έχουμε μια σαφή εικόνα των προθέσεων και των θέσεων της διοίκησης Γραμμένου από την οποία προκύπτει το συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχει ελπίδα» για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο και ότι η σημερινή του απαξίωση θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Η αλλαγή ηγεσίας στην ΕΠΟ σε καμία περίπτωση δε σημαίνει και αλλαγή των βασικών «αρχών» διοίκησης του ποδοσφαίρου (δε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, όσο το ποδόσφαιρο παραμένει επαγγελματικό, άρα είναι μια καπιταλιστική μπίζνα και όχι άθλημα) και είναι απλά μια αλλαγή στα πρόσωπα που το διοικούν και στους καπιταλιστές προέδρους των ΠΑΕ που ελέγχουν το εξωαγωνιστικό κύκλωμα.
 
Κος Πάπιας
 
papias@eksegersi.gr
 
ΥΓ. Σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών παραπέμπουν οι υποθέσεις του αργεντινού Χόρχε Αλεχάνδρο Ντελιόν και του μεξικανού Αδόλφο Λάγος, οι οποίοι εμπλέκονται με την υπόθεση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του Παγκοσμίου Kυπέλλου Ποδοσφαίρου, για την οποία υπάρχουν υπόνοιες για οικονομικό σκάνδαλο (οι δυο άντρες βρίσκονταν σε λίστα υπόπτων για τον χρηματισμό αξιωματούχων της ΦΙΦΑ, σχετικά με τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Μουντιάλ). Πριν από μερικές μέρες, ο Ντελιόν, δικηγόρος στο επάγγελμα, αυτοκτόνησε, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, πέφτοντας στις ράγες του τρένου στην πόλη Λανούς της Αργεντινής, λίγες ώρες μετά την κατάθεση σε Δικαστήριο της Νέας Υόρκης στελέχους του τηλεοπτικού σταθμού «Torneos y Competencias», που κατέθεσε ότι πλήρωσε 4.000.000 δολάρια για να αποκτήσει το κανάλι τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Την περασμένη Κυριακή (19/11), ο αντιπρόεδρος του μεξικανικού τηλεοπτικού σταθμού Telesiva (είναι το μεγαλύτερο τηλεοπτικό δίκτυο στο Μεξικό και ένα από τα μεγαλύτερα ισπανόφωνα τηλεοπτικά δίκτυα παγκοσμίως), Λάγος, έπεσε νεκρός, όταν δυο άτομα που επέβαιναν σε μηχανή τον «γάζωσαν» με αυτόματο την ώρα που έκανε βόλτα με το ποδήλατό του στο Κοακάλκο (περιοχή στην πόλη του Μεξικού). Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης στην οποία κατηγορούνται 42 άτομα, ανάμεσά τους και ο πρώην πρόεδρος της ΦΙΦΑ, Σεπ Μπλάτερ, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη (στη Νέα Υόρκη έχει ξεκινήσει η ακροαματική διαδικασία) και αρκετοί από τους κατηγορούμενους έχουν έρθει σε συμφωνία με τις δικαστικές αρχές, προκειμένου να καταθέσουν τα στοιχεία που γνωρίζουν και να τύχουν των ευεργετικών διατάξεων της νομοθεσίας.
 
 
 
Η φωτογραφία είναι από τον πρόσφατο κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας. Η στήλη, από τις συζητήσεις που έκανε μετά την διεξαγωγή του, «ανακάλυψε» ότι σχεδόν όλοι είχαν συμμετάσχει (κατά δήλωσή τους) στον αγώνα, είχαν τερματίσει και μάλιστα με πολύ καλό χρόνο. Για να μην αισθάνεται μόνη και μειονεκτικά, καλεί τους 5-10 ανεπρόκοπους και αγύμναστους σαν και τους λόγου της να συναντηθούν σε κάποια από τις χασαποταβέρνες των Μεσογείων (για να είμαστε νοερά κατά μήκος της διαδρομής του μαραθωνίου), για να γυμνάσουν την άνω και κάτω γνάθο και τους πρόσθιους μπιριακούς μυς.