Οπως ήταν αναμενόμενο, ο κυβερνητικός χαβάς άλλαξε. Εκεί που οι αγρότες «είχαν δίκιο», τώρα έγιναν «υποκινούμενοι» ή έστω «υπηρετούντες σκοπιμότητες». Τόσα μπλόκα διάσπαρτα σε όλη τη χώρα και τόσος κόσμος να τα στηρίζει υπηρετεί «σκοπιμότητες» και θέλει να… υπονομεύσει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να σώσει τη χώρα από την οικονομική καταστροφή.
Επειδή, όμως, αυτό δεν πολυέχει πέραση (τώρα μάθαμε ότι ο Μπούτας είναι στέλεχος του Περισσού;), πυκνώνουν οι κατασταλτικές απειλές, με φορέα κυρίως τον Πάγκαλο. Εντάξει, να μη στείλουμε τα ΜΑΤ, μπορούμε όμως να στήσουμε αγροτοδικεία-εξπρές, με βάση την εντολή του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αν καταδικαστούν μερικοί, οι υπόλοιποι μπορεί να φοβηθούν και να λύσουν τα μπλόκα.
Το τρίτο χαρτί που παίζει η κυβέρνηση είναι ο πόλεμος νεύρων που ποντάρει στην κούραση. «Αν τους περάσουμε την ιδέα ότι δεν πρόκειται να πάρουν δεκάρα όσο και να μείνουν στα μπλόκα, μπορεί να κουραστούν μετά από τόσες μέρες και να φύγουν». Είναι και το κρύο, είναι και η γενικότερη οικονομική τρομοκρατία που δημιουργεί ένα κλίμα. Αρωγός σ’ αυτή την προσπάθεια της κυβέρνησης είναι και η στάση της ηγεσίας της ΝΔ. Σαμαράς και μεγαλοστελέχη κάνουν καθημερινά δηλώσεις με τις οποίες καλούν τους αγρότες να φύγουν από τα μπλόκα, αν και κατά τα άλλα κατανοούν τα προβλήματά τους! Ομως, οι Κοκκινούληδες, παρά τη γενικά υποτονική τους στάση, δεν τολμούν να σηκωθούν να φύγουν, γιατί φοβούνται ότι θα απομονωθούν από τον ίδιο τους τον κόσμο. Πέρυσι έφυγαν, αλλά στο κάτω-κάτω πήραν κάτι για να το κουνάνε σαν σημαία. Φέτος η κυβέρνηση τους λέει ότι θα πάρουν ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό κι αυτό έχει προκαλέσει αγανάκτηση στον κόσμο. Είναι πολύ νωρίς να επιχειρήσουν οι γαλάζιοι αγροτοπατέρες διασπαστική κίνηση, όταν ακόμη και οι πράσινοι δεν έχουν τολμήσει να σπάσουν έστω ένα μπλόκο, παρά τα συνεχή παρασκηνιακά παζάρια τους με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας.
Ακόμα και η Κομισιόν τώρα ξεφνικά θυμήθηκε να ανακοινώσει ότι θα κάνει έρευνα για να διαπιστώσει αν τα λεφτά που πήραν πέρυσι από τον ΕΛΓΑ οι αγρότες (το περιβόητο «πακέτο Χατζηγάκη») είναι σύννομο με το κοινοτικό καθεστώς και δεν αποτελεί κρυφή εθνική ενίσχυση. Βεβαίως, η ανακοίνωση των Βρυξελλών διέψευσε την Κ. Μπατζελή, που δήλωνε σε καθημερινή βάση ότι είμαστε αναγκασμένοι να πληρώσουμε τα διπλάσια ως πρόστιμα στην ΕΕ, όμως κανένας πια δεν δίνει σημασία στο τι λέει η Μπατζελή. Αυτή είναι καμένο χαρτί και μάλλον το έχει συνειδητοποιήσει και η ίδια (γι’ αυτό και το υβρεολόγιο που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα», χωρίς να τολμήσει να το διαψεύσει). Επί της ουσίας, ας έχουμε υπόψη ότι και στις Βρυξέλλες οι αποφάσεις λαμβάνονται με πολιτικά κριτήρια. Αν διαπιστώσουν ότι το πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης είναι χοντρό, ότι δε μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους αγρότες, ότι διακυβεύεται γενικότερη κοινωνική αναταραχή, τότε όχι μόνο τις περσινές ενισχύσεις θα εγκρίνουν, αλλά δεν θα πουν τίποτα και για φετινές κι ας πάει λίγο πίσω η δημοσιονομική προσαρμογή. Το έχουν αποδείξει αυτό και άλλες φορές στο παρελθόν οι Κομισάριοι. Επομένως, τα πάντα εξαρτώνται από τους ίδιους τους αγρότες. Αν παραμείνουν ακλόνητοι στα μπλόκα, αν αυξήσουν την πίεση και κλιμακώσουν τον αποκλεισμό, ώστε να τον αισθανθεί το σύστημα, η πίεση θα μεταφερθεί στην κυβέρνηση.
Η τελευταία προσπάθεια της Κ. Μπατζελή να σκορπίσει σύγχυση έγινε την περασμένη Τρίτη. Βλέποντας ότι η φιέστα του Ζαππείου είχε καταντήσει μια εμποροπανήγυρη, στην οποία δεν ποντάριζαν ούτε τα πλέον θετικά διακείμενα προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, η Μπατζελή εξέδωσε ένα δακρύβρεχτο δελτίο Τύπου, στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριζε ότι οι αγρότες μέσα στο 2010 θα πάρουν 5,5 δισ. ευρώ, χώρια τις… μεγάλες αναδιαρθρώσεις που θα γίνουν.
Τέτοιες ανακοινώσεις στους αγρότες δεν πιάνουν μπάζα, γιατί ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται. Στόχος είναι οι εργαζόμενοι της πόλης. Στόχος είναι να σηκωθεί ένα τείχος ανάμεσα σε εργαζόμενους και φτωχούς αγρότες, για να στηρίξουν οι πρώτοι την κρατική καταστολή ενάντια στους δεύτερους. Γι’ αυτό και πρέπει να πούμε δυο λόγια. Οχι τόσο για τα ποσά όσο για το τι αντιπροσωπεύουν.
Εισαγωγικά κιόλας, η Μπατζελή αρχίζει τα παραμύθια, μιλώντας για μείωση του κόστους παραγωγής και έλεγχο της αγοράς. Ποια μείωση του κόστους παραγωγής, όταν οι τιμές των αγροτικών εφοδίων έχουν τιναχτεί στα ύψη; Ποιος έλεγχος της αγοράς, όταν οι τιμές που πληρώνει ο καταναλωτής είναι αρκετές φορές μεγαλύτερες από τις τιμές παραγωγού, χάρη στην κυριαρχία των καρτέλ, όπως η ίδια η Μπατζελή παραδεχόταν όσο ήταν ευρωβουλευτής της αντιπολίτευσης;
Μιλάει ακόμα για ασφαλιστικές ρυθμίσεις υπέρ των αγροτών, κρύβοντας το γεγονός ότι στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης προβλέπεται αύξηση της ασφαλιστικής εισφοράς κατά 1%, που θα φορτώσει τους αγρότες με χαράτσι 1,5 δισ.
Μιλάει για αγροτοσυνεταιρισμό και αγροτοσυνδικαλισμό, όταν έχει ανακοινώσει μια χουντικής έμπνευσης ρύθμιση, που βάζει ποσοστώσεις ηλικιακές, που παραβιάζουν ευθέως την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι.
Μιλά για επενδυτικά προγράμματα (που αφορούν την πλούσια αγροτιά), όταν είναι δεδομένο ότι ο προϋπολογισμός είναι εξαιρετικά σφιχτός και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ θα διοχετευθούν στους εργολάβους (η κατασκευή δρόμων είναι και προτεραιότητα της ΕΕ) και στα λαμόγια της «πράσινης ανάπτυξης» και όχι στον αγροτικό τομέα.
Οσο για τον περιβόητο πίνακα με τα 5,5 δισ. ευρώ, αποτελεί ένα μνημείο απάτης, διότι αναφέρεται είτε σε κονδύλια που ήδη χρωστούνται στους αγρότες, είτε σε κονδύλια που θα έπαιρναν έτσι κι αλλιώς μέσα στο 2010, είτε σε άσχετα με το αγροτικό πρόβλημα κονδύλια, όπως η αύξηση των ισχνών συντάξεων του ΟΓΑ και το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, που δεν δόθηκε μόνο στους αγρότες. Και βέβαια, κονδύλια όπως αυτά για τα σχέδια βελτίωσης 2004-5 και το πρόγραμμα νέων αγροτών 2005-6, που αφορούν κυρίως την πλούσια αγροτιά, τους τα χρωστούν εδώ και χρόνια και ζήτημα είναι αν θα τους τα ξοφλήσουν μέσα στο 2010, την πιο σφιχτή δημοσιονομική χρονιά. Το ίδιο ισχύει και για τα αγροπεριβαλλοντικά έργα. Πού θα διοχετευθούν τα ισχνά (λόγω μειωμένης εθνικής συμμετοχής) κονδύλια του ΕΣΠΑ; Οχι εκεί που «λένε» τα νούμερα της Μπατζελή, που θα μείνουν απλώς νούμερα.
Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι το παιχνίδι που γίνεται με τα νούμερα των άμεσων ενισχύσεων (2009 και 2010), που έτσι κι αλλιώς θα έπαιρναν οι αγρότες και γι’ αυτό τους αφήνουν αδιάφορους όταν τα προσθέτει στη σούμα της η Μπατζελή. Οι άμεσες ενισχύσεις δεν είναι ενισχύσεις προς τους αγρότες, αλλά ενισχύσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο, για να εξασφαλίζει φτηνές αγροτικές πρώτες ύλες (βαμβάκι, στάρι κ.λπ.). Οι τιμές κρατιού-νται σκόπιμα χαμηλά και δεν έχουν άλλη επιλογή από το να επιχορηγήσουν εν μέρει τους αγρότες.