Θα σας πω για να συνεννοούμαστε. Μιλάμε για δολοφόνους, για μεγαλοναρκεμπόρους, για βιαστές, για παιδοβιαστές και τρομοκράτες… Αυτή είναι η δική μας αντίληψη για τα πράγματα, με τη μόνη διαφορά ότι θέλω να πω στους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η ιδεοληψία του κράτους του χωροφύλακα. Αυτή είναι η λογική άποψη της μεγάλης πλειοψηφίας στην ελληνική κοινωνία που πορεύεται με βάση το μέτρο και τη λογική. Αυτή είναι η άποψη των πατεράδων και των μανάδων. Αυτή είναι η άποψη της μέσης ελληνικής οικογένειας. Αυτή είναι η άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας… Ομως, κύριε, είναι πολύ λογικό να μην τα ξέρετε όλα αυτά, γιατί έχετε μια αλλεργία γενικώς με τη στολή. Και με τη στολή του έλληνα αστυνομικού και γενικώς με οτιδήποτε φέρει το εθνόσημο εδώ πέρα.
Τάκης Θεοδωρικάκος
(Ο τέως κνίτης, τέως πασόκος και νυν δεξιός, τιμά το ρόλο του υπουργού Μπάτσων και Καταστολής υιοθετώντας τον παλιό μοναρχοφασιστικό διαχωρισμό «εθνικοφρόνων» και «μιασμάτων». Στο ίδιο τσουβάλι οι «τρομοκράτες», κομμουνιστές και αναρχικοί φυλακισμένοι για ένοπλη αντικαθεστωτική δράση, με τους παιδοβιαστές. Πώς το έλεγαν παλιά; Οι κομμουνιστές θα σας αρπάξουν τις γυναίκες και τις κόρες και θα τις βάλουν σε κοινόβια για να τις χαίρονται. «Πατριώτες» αυτοί που «φορούν στολή», που διακρίθηκαν ως ταγματασφαλίτες-δωσίλογοι, μετά ως ΜΑΥδες-δολοφόνοι και βασανιστές, μετά ως βασανιστές της στρατιωτικοφασιστικής χούντας και πάντα ως συνεργάτες του μαφιόζικου υπόκοσμου που τους εξασφαλίζει κέρδη. «Μιάσματα» αυτοί που πολέμησαν τον κατακτητή χύνοντας ποταμούς αίματος, αυτοί που στήθηκαν μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα και μαρτύρησαν στα ξερονήσια και στις φυλακές, επειδή αγωνίστηκαν για μια άλλη Ελλάδα, ανεξάρτητη, λαοκρατική, σοσιαλιστική, χωρίς αφέντες και δούλους, αυτοί που ξεσηκώθηκαν ενάντια στην ξενοκίνητη στρατιωτικοφασιστική χούντα, αυτοί που υπερασπίζονται το δίκιο του λαού. Να δούμε πώς θα ανταμειφθεί από το δεξιό-ακροδεξιό ακροατήριο το μοναρχοφασιστικού τύπου παραλήρημα του Θεοδωρικάκου, ο οποίος έχει ήδη αναδειχτεί σε υπόδειγμα πολιτικού αμοραλισμού και ηθικού ξεπεσμού)