Κυβέρνηση και ένστολα ανθρωποειδή

Πήραν το μάθημα που τους άξιζε

 
Δέκα Ματάδες μπορεί να βάζουν κάτω έναν ξεμοναχιασμένο διαδηλωτή, να τον τσακίζουν στο ξύλο, να ποτίζουν με το αίμα του το οδόστρωμα,  να τον γυμνώνουν, να τον εξευτελίζουν και μετά να τον τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί και να τον στέλνουν στο αυτόφωρο με τον μισό Ποινικό Κώδικα στην πλάτη του. Δέκα πολίτες, όμως, δεν έχουν το δικαίωμα να πλακώνουν στις μπούφλες δυο Ματάδες, που δε φτάνει που εισέβαλαν στον τόπο τους ως στρατός κατοχής, για να επιβάλουν με τη βία τη θέληση της κυβέρνησης, αλλά είχαν και το θράσος να τους κάνουν «κωλοδάχτυλα» από το μπαλκόνι.
 
Από την περασμένη Τετάρτη, όταν κυκλοφόρησε το πασίγνωστο πλέον βίντεο με τους Χιώτες να «καταχεριάζουν» κάποιους Ματάδες στο ξενοδοχείο που διέμεναν, τα αστικά ΜΜΕ βάλθηκαν να μας πείσουν ότι αυτά είναι ανεπίτρεπτα πράγματα. Αλλος το παίζει εντελώς μπατσορουφιάνος, άλλος παριστάνει τον αντικειμενικό παρατηρητή, άλλος κατηγορεί την κυβέρνηση και υπερασπίζεται τα… παιδιά του λαού που κακώς τα χτύπησαν οι Χιώτες, άλλος τα βάζει εξίσου με τους «λίγους απαράδεκτους» Ματάδες και τους «λίγους απαράδεκτους» διαδηλωτές, άλλος καταδικάζει «τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται» και όλοι μαζί προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό ρεύμα σκέψης ενάντια στη λαϊκή αντιβία.
 
Από τις ραδιοφωνικές εκπομπές που ανοίγουν μικρόφωνα σε ακροατές, φάνηκε ότι δεν τα κατάφεραν. Ηταν τέτοια η οργή για την αποστολή των ΜΑΤ εν είδει στρατού κατοχής και τόσο πάνδημη η αντίδραση των νησιωτών, που ακόμα και η πλάστιγγα της προπαγάνδας έγειρε υπέρ των δεύτερων, ακόμα και στις πιο βίαιες εκδηλώσεις του αγώνα τους.
 
Εδώ και καιρό η αγανάκτηση στα τρία νησιά όπου η κυβέρνηση έχει εγκλωβίσει δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες έχει ξεχειλίσει. Κανένας δε θέλει το νησί του να μετατραπεί σε μια τεράστια κλειστή ή ημίκλειστη φυλακή, στην οποία θα εγκλείονται όσοι ξεριζωμένοι από τον τόπο τους αναζητούν το ευρωπαϊκό όνειρο περνώντας τα στενά του Αιγαίου ανάμεσα στην Τουρκία και τα ελληνικά νησιά. Κάποιοι σέρνονται από φασίστες, ισλαμοφάγους, ελληνάρες. Αλλοι φοβούνται αρρώστιες και παραβατικές συμπεριφορές. Αλλοι φοβούνται ότι θα καταστραφούν οικονομικά καθώς το νησί τους θα στιγματιστεί ως νησί των καταραμένων. Αλλοι εκδηλώνουν αισθήματα αλληλεγγύης ή απλώς συμπόνοιας για τους πρόσφυγες. Ολοι μαζί, όμως, έστω και από εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές και κοινωνικές αφετηρίες, συμπίπτουν στο αίτημα: «Δε θέλουμε τα νησιά να μετατραπούν σε φυλακές -ανοιχτές ή κλειστές- προσφύγων. Απεγκλωβίστε τους από εδώ».
 
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παραπαίοντας κυριολεκτικά στο Προσφυγικό, αλλάζοντας την κυβερνητική οργανωτική δομή και τους υπουργούς-συντονιστές πιο συχνά απ' όσο ο Κούλης αλλάζει πουκάμισα, αφού πρώτα παραμύθιασε τους νησιώτες με υποσχέσεις για αποσυμφόρηση των νησιών, αφού στη συνέχεια προσπάθησε να τους στρέψει ενάντια στους πρόσφυγες (και είχαμε εικόνες ντροπής στη Μυτιλήνη, με χρυσαυγίτικα τάγματα εφόδου να παίζουν το ρόλο πολιτοφυλακής, υπό τα αδιάφορα μάτια των μπάτσων), στο τέλος τους έσκασε το παραμύθι: θα φτιάξουμε πέντε κλειστά κέντρα σε πέντε νησιά, συνολικής χωρητικότητας περίπου 20.000 ατόμων.
 
Δεν ήθελαν και πολύ οι νησιώτες για να καταλάβουν (έχουν πείρα αρκετών ετών πλέον και ξέρουν πως «κινείται» το Προσφυγικό), ότι τα καινούργια στρατόπεδα συγκέντρωσης θα προστεθούν στα παλιά και ότι ο σημερινός αριθμός προσφύγων θα διπλασιαστεί. Τις παπάρες του Μηταράκη για «200 επιστροφές την εβδομάδα» ούτε που τις ακούνε. Ξέρουν καλά ότι πρόκειται για παπάρες. Γι' αυτό και υπήρξε μια γενική άρνηση για το χτίσιμο των καινούργιων στρατοπέδων συγκέντρωσης, η οποία αναγκαστικά επεκτάθηκε και στους τοπικούς «άρχοντες» (οι οποίοι θέλουν να επανεκλεγούν).
 
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τους μεγαλοεργολάβους να έχουν ήδη μοιράσει τις δουλειές και να είναι έτοιμοι να ροκανίσουν τα κονδύλια που θα δώσει η ΕΕ, για να κρατήσει εγκλωβισμένους στα ελληνικά νησιά τους πρόσφυγες, αποφάσισε να επιβάλει τη θέλησή της διά πυρός και σιδήρου. Πρώτα προχώρησε σε επιτάξεις εκτάσεων με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και μετά φόρτωσε τα ΜΑΤ σε καράβια και τα έστειλε να κάνουν απόβαση στα νησιά, ως στρατός κατοχής. Ηταν σίγουρη ότι με τη βία των ένστολων ανθρωποειδών θα καταφέρει να επιβάλει τη θέλησή της και θα έχει απλά πολιτικό κόστος (το οποίο -έστω και με θλίψη- δέχτηκε ως αναπόφευκτο).
 
Λάθεψε, όπως έχουν λαθέψει πολλές φορές στο παρελθόν οι αστικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα οι συντηρητικές, που τρέφουν κι έναν ανομολόγητο έρωτα για την κρατική καταστολή («νόμος και τάξη» είναι ένα από τα σλόγκαν που νοηματοδοτούν τη συγκρότηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη). Τα ΜΑΤ κατάφεραν να αποβιβαστούν, αντιμετωπίζοντας σχετικά εύκολα τους διαδηλωτές στα λιμάνια. Στη συνέχεια, όμως, είχαν την τύχη που είχαν οι ναζιστικές στρατιές του Φον Πάουλους στο Στάλινγκραντ (τηρουμένων των αναλογιών, εννοείται). Αντιμετώπισαν ένα συνεχή ανταρτοπόλεμο, μαζικό, επίμονο, πρωτότυπο, σε ημιορεινό έδαφος εξ ορισμού εχθρικό για τους Ματάδες (τα μέσα που διαθέτουν καθίστανται ανίσχυρα, ενώ και οι ίδιοι δεν είναι μαθημένοι να κινούνται στα κατσάβραχα). Οταν άρχισαν και οι καταδρομικές επιχειρήσεις, και στη Λέσβο και στη Χίο, με διαδηλωτές να εισβάλλουν σε ξενοδοχεία και να ξυλοκοπούν τους Ματάδες αν τους πετύχαιναν ή να τους παίρνουν τα ρούχα και να τα καίνε αν δεν τους πετύχαιναν, με άλλους διαδηλωτές να πολιορκούν τους Ματάδες μέσα σε στρατόπεδα όπου κατέφευγαν για να στρατωνιστούν, να σπάνε τις πύλες και ν' αναγκάζουν τους Ματάδες να δίνουν μάχη για ν' αποτρέψουν την εισβολή, η κυβέρνηση κατάλαβε ότι αυτή τη μάχη την έχασε.
 
Ο ίδιος ο Κούλης σάλπισε υποχώρηση. Ο Χρυσοχοΐδης απλά την πρωτοκόλλησε, χωρίς να τολμήσει να εμφανιστεί μπροστά στους δημοσιογράφους. Εβαλαν τον Πέτσα να λέει διάφορα… λεβέντικα, προκαλώντας το γέλιο, καθώς θύμιζε τους μακαρίτες Νίκο Ρίζο και Κώστα Χατζηχρήστο σε παλιές κωμωδίες («βαστάτε με να μην τον σκίσω»). Η κυβέρνηση φοβήθηκε τα χειρότερα. Κι αν δεν είχαν βγει ακόμα καραμπίνες, ήταν ζήτημα χρόνου να βγουν. Οπως ήταν ζήτημα χρόνου κάποιος από τους εξαντλημένους από τις… ορεινές πεζοπορίες Ματάδες να βγάλει το κουμπούρι και να ρίξει στο πλήθος. Υπήρχε διακινδύνευση εισβολής σε στρατόπεδο. Κίνδυνος ξεμοναχιάσματος και άλλων Ματάδων και εξευτελισμού τους, όπως έγινε με τους δύο στη Χίο, γεγονός που θα έπληττε ανεπανόρθωτα το κύρος αυτού του βάρβαρου σώματος καταστολής, που στηρίζει την αποτελεσματικότητά του και στο φόβο που προκαλεί άμα τη εμφανίσει του.
 
Ας σημειωθεί ότι πριν από την εντολή για αποχώρηση των ΜΑΤ, η κυβέρνηση επέβαλε λογοκρισία στην ΕΡΤ. Ηταν άλλη μια κίνηση πανικού, γιατί οι εικόνες και τα βίντεο διαδίδονταν από τοπικά διαδικτυακά Μέσα και Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στηνόταν πάρτι σε όλη την Ελλάδα. Ετσι, το μόνο που έμεινε από τη λογοκρισία ήταν μερικές ξεγυρισμένες καταγγελίες από όλες τις δημοσιογραφικές ενώσεις της περιφέρειας (ΕΣΗΕΜΘ, ΕΣΗΕΠΗΝ, ΕΣΗΕΘΣΤΕ-Ε, ΕΣΠΗΤ) και την ΠΟΕΣΥ.
 
Η επόμενη κίνηση της κυβέρνησης ήταν να καλέσει τον περιφερειάρχη και τους δημάρχους των νησιών σε σύσκεψη με τον Κούλη και τον Νότη στο Μαξίμου. Ο πονηρός και φιλόδοξος Μουτζούρης φρόντισε να… αυτοεξαιρεθεί, δείχνοντας on camera πού έχει «γραμμένο» τον Μητσοτάκη. Μπορεί ο Πέτσας να τον στόλισε με κάμποσα κοσμητικά επίθετα και μέσα στον πανικό του να προανήγγειλε και δίωξή του, όμως ο Μουτζούρης έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Ως πρώην καθηγητής και πρύτανης του Πολυτεχνείου έχει δέκα φορές μεγαλύτερο «πρεστίζ» από τον μέχρι πρότινος άγνωστο Πέτσα, που αντλεί δύναμη μόνο από το ρόλο του ως σφουγγοκωλάριος του Κούλη. Παράλληλα, με τις θέσεις του φροντίζει να ευθυγραμμίζεται με το λαϊκό αίσθημα (το οποίο προσπαθεί να στρέψει σε καθαρά σαλβινική-φασιστική κατεύθυνση). Και μόνος του να μείνει απέναντι στην κυβέρνηση, θα είναι αυτός που θα έχει τον κόσμο με το μέρος του. Οπότε δε θα έχει κανένα πρόβλημα να ξαναδείξει πού «γράφει» τον Κούλη. Στο Μαξίμου ξέρουν ότι ο Μουτζούρης εκλέχτηκε περιφερειάρχης, νικώντας την έχουσα το κομματικό χρίσμα Καλογήρου, χάρη στην υποστήριξη του βουλευτή Χαρ. Αθανασίου, που θεωρούν ότι είναι ακόμα το δεξί χέρι του Σαμαρά. Φοβούνται, λοιπόν, μήπως οι κινήσεις Μουτζούρη έχουν και προεκτάσεις που οδηγούν στη δημιουργία νέου δεξιού κόμματος
 
Η σύσκεψη με τους δημάρχους έγινε σε «επικοδομητικό κλίμα», όπως ανακοίνωσε το Μαξίμου. «Επιβεβαιώθηκε η ανάγκη δράσεων για τη μείωση των ροών και τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών. Οπως είχαμε επισημάνει, υπάρχει η ανάγκη αποκατάστασης του κλίματος εμπιστοσύνης με τις τοπικές κοινωνίες. Επιβεβαιώθηκε η ανάγκη για την ενίσχυση της φύλαξης συνόρων, επιτάχυνση ασύλου, επιστροφες όσων δεν δικαιούνται προστασία και η ανάγκη να κλείσουν οι σημερινές άναρχες δομές που βρίσκονται στα νησιά του Αιγαίου και να αντικατασταθούν από κλειστές δομές», δήλωσε ο Μηταράκης. Μία από τα ίδια δηλαδή.
 
«Μετά από πολύωρη και αναλυτικη συζήτηση με τον κ. πρωθυπουργό σε πολύ καλό κλίμα, έγινε ένας γόνιμος διάλογος για το κρίσιμο θέμα του μεταναστευτικού που ταλανίζει τα νησιά μας. Μεταφέραμε τις αγωνίες μας, καθώς επίσης και για τα τελευταία γεγονότα. Μεταφέραμε σταθερά τις αποφάσεις των δημοτικών μας συμβουλίων, καθώς και του περιφερειακού συμβουλίου, με κοινή συναντίληψη την εξεύρεση ρεαλιστικής λύσης. Ο πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί τα νησιά μας για ανακοινώσεις ξεκινώντας άμεσα από τη Σάμο», δήλωσε ο δήμαρχος Χίου Κάρμαντζης. Αρα, μπαίνει μπροστά ο Κούλης… κι ο θεός βοηθός. Με υποσχέσεις για χρήμα που θα ρεύσει στα νησιά δεν πρόκειται να μεταπείσει κανέναν (εκτός από μερικά λαμόγια). Προς το παρόν, όλα παγώνουν, χωρίς ν' αλλάξει το κυβερνητικό σχέδιο.