Στα τέλη του περασμένου χρόνου, ο Πούτιν υπενθύμισε ότι ο πολωνός πρέσβης στη ναζιστική Γερμανία, Γιόζεφ Λίπσκι, είχε υποσχεθεί κάποτε στον Αδόλφο Χίτλερ να του χτίσει «ένα όμορφο μνημείο στη Βαρσοβία», αν πετύχαινε στο σχέδιό του να απελάσει όλους τους Εβραίους της Γερμανίας στην Αφρική. Ο Πούτιν αποκάλεσε «μπάσταρδο» και «αντισημιτικό γουρούνι» τον Λίπσκι. Και είχε, φυσικά, δίκιο.
Ο Λίπσκι είχε εργαστεί από το 1934 στο υπουργείο Εξωτερικών της Πολωνίας για το δεκαετές γερμανοπολωνικό σύμφωνο μη επίθεσης (που υπογράφηκε πέντε χρόνια πριν από το περιβόητο σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, για το οποίο τόσο έχει συκοφαντηθεί η ΕΣΣΔ). Ο Λίπσκι εντάχθηκε αργότερα στις πολωνικές ένοπλες δυνάμεις που βρίσκονταν στη Γαλλία και το 1951 την κοπάνησε για τις ΗΠΑ ως αντιπρόσωπος της «πολωνικής εξόριστης κυβέρνησης».
Η απάντηση του πολωνού πρωθυπουργού Ματέους Μοραβιέτσκι ήταν μνημείο παραχάραξης της Ιστορίας! Σε δήλωσή του που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της πολωνικής κυβέρνησης, ο Μοραβιέτσκι χαρακτήρισε το ρωσογερμανικό σύμφωνο μη επίθεσης του Αυγούστου 1939 σαν μια «πολιτική και στρατιωτική συμμαχία, η οποία διαίρεσε την Ευρώπη σε δύο σφαίρες επιρροής»! Με τον τρόπο αυτό, ο Μοραβιέτσκι διέγραψε με μονοκονδυλιά την προδοτική συμφωνία του Μονάχου, που έγινε ένα χρόνο πριν (τον Σεπτέμβρη 1938), με την οποία οι Αγγλογάλοι έδωσαν… στεγνά την Τσεχοσλοβακία στη Γερμανία, αλλά και την απέλπιδα προσπάθεια της ΕΣΣΔ για σύναψη τριμερούς συμφώνου με Γαλλία και Βρετανία, τέσσερις μήνες πριν από το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ (από τον Απρίλη του 1939)! Η σοβιετική προσπάθεια κατέρρευσε, γιατί οι Αγγλογάλλοι ζητούσαν από την ΕΣΣΔ να δώσει μονομερείς εγγυήσεις σε Πολωνία και Ρουμανία (όπως είχαν κάνει και αυτοί), χωρίς όμως αυτές οι χώρες να εγγυηθούν ότι θα υποστηρίξουν την ΕΣΣΔ σε περίπτωση γερμανικής επίθεσης από τις χώρες της Βαλτικής και χωρίς να της επιτρέπουν να περάσει τα στρατεύματά της μέσα από τα εδάφη της Πολωνίας και της Ρουμανίας, σε περίπτωση που αυτές δέχονταν επίθεση από τη ναζιστική Γερμανία! Τότε τι σόι εγγυήσεις θα ήταν αυτές; Δι’… αποστάσεως;
Από την άλλη, η ΕΣΣΔ και η Γαλλία είχαν συνάψει σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας από τον Μάη του 1935, αλλά οι γαλλικές κυβερνήσεις ανέβαλαν συνεχώς την επικύρωσή του και την υπογραφή στρατιωτικής συμφωνίας που θα το στήριζε! Ετσι, το 1939, το γαλλορωσικό σύμφωνο ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο! Ο Μοραβιέτσκι έκανε φυσικά «γαργάρα» την αντισοβιετική στάση της τότε βαθιά αντιδραστικής πολωνικής κυβέρνησης, που απαγόρευε στα σοβιετικά στρατεύματα να περάσουν μέσα στο έδαφος της Πολωνίας σε περίπτωση επίθεσης από τη ναζιστική Γερμανία!
Αυτά όμως είναι… ψιλά γράμματα για ξεσκολισμένους αντικομμουνιστές, όπως ο πολωνός πρόεδρος, που τόλμησε να χρεώσει τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στην… ΕΣΣΔ! Από την άλλη, όποιος τολμήσει στην Πολωνία να αποδώσει την παραμικρή ευθύνη στο πολωνικό κράτος ή σε Πολωνούς για τα γερμανικά εγκλήματα κατά τη ναζιστική περίοδο θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον περιβόητο «νόμο του ολοκαυτώματος», που εφαρμόζεται από το, Μάρτη του 2018 και προβλέπει ποινές φυλάκισης μέχρι τρία χρόνια σε όσους ισχυρίζονται τα παραπάνω! Ο νόμος αυτός έχει δημιουργήσει τριβές ακόμα και στις σχέσεις Πολωνίας-Ισραήλ, με την πρέσβειρα του τελευταίου να δηλώνει ότι είναι αδύνατο κάποιος να πει την αλήθεια.
Ο Πούτιν, βέβαια, δεν αντιπροσωπεύει τη σοβιετική εποχή (αυτό έλειπε), όμως ανεξάρτητα απ’ αυτό, η απόφαση της πολωνικής κυβέρνησης να μην τον προσκαλέσει στις εκδηλώσεις μνήμης για το Αουσβιτς, 75 χρόνια μετά από την απελευθέρωσή του από τα ρωσικά στρατεύματα, ήταν προκλητική. Συνδέεται με την παραποίηση της Ιστορίας, που η πολωνική κυβέρνηση αγωνίζεται να κάνει πράξη, με την αμέριστη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο στο ψήφισμά του στις 18.9.2019 κατηγόρησε τις ρωσικές αρχές γιατί δεν καταδικάζουν το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ και προωθούν την άποψη ότι η Πολωνία, τα βαλτικά κράτη και η Δύση ευθύνονταν για την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!
Σωπάτε καλέ… Η Δύση, που έκανε τον Πόντιο Πιλάτο στον ισπανικό εμφύλιο, αρνούμενη να στηρίξει τη δημοκρατική και νόμιμα εκλεγμένη ισπανική κυβέρνηση και να επιτρέψει τη μεταφορά όπλων σε αυτήν (την ίδια στιγμή που Ιταλία και Γερμανία της επιτίθονταν), η Δύση που έδωσε στους Ναζί την Τσεχοσλοβακία, με τη Βρετανία να κάνει κρυφές συνομιλίες με το Τρίτο Ράιχ λίγους μήνες πριν ακόμα συναφθεί το γερμανορωσικό σύμφωνο μη επίθεσης (και όχι στρατιωτικής συνεργασίας), η Δύση που άφησε ουσιαστικά αβοήθητη την ΕΣΣΔ για πάνω από τρία χρόνια, ανοίγοντας νέο μέτωπο ενάντια στους Ναζί μόλις τον Ιούνη του 1944 με τη μάχη της Νορμανδίας, δε φέρει καμία ευθύνη για την ισχρυροποίηση του φασισμού στην Ευρώπη! Οσοι πιστεύουν ότι η Δύση ήθελε να στρέψει τους Ναζί σε πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ, για να μείνει αλώβητη και κυρίαρχη, είναι απλά… προκατειλημμένοι! Η ΕΣΣΔ έπρεπε να υπομένει τις κωλυσιεργείες και το σαμποτάζ της Δύσης ή -ακόμα καλύτερα- να κηρύξει η ίδια πόλεμο στη ναζιστική Γερμανία, για να έχει ακόμα μεγαλύτερες απώλειες από τους περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς! Επρεπε να έχει μετατρέψει το κράτος της σε πολεμική μηχανή και όχι να οικοδομήσει ισχυρή βιομηχανία (κάτι που το κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ για τα ιστορικά δεδομένα και τα δεδομένα της κατεστραμμένης ρωσικής οικονομίας μετά την επανάσταση: σε λιγότερο από εικοσαετία). Κι αυτό να το κάνει για χάρη της Δύσης!
Ηταν τέτοια η πρόκληση, που ακόμα και ο Λεχ Βαλέσα (γνωστός αντισοβιετικός, που έγινε ο πρώτος πρόεδρος της πολωνικής κυβέρνησης, μετά την πτώση του παλινορθωμένου καπιταλισμού με το κομμουνιστικό προσωπείο) υποστήριξε ότι αν ο Πούτιν δεν μπορεί να παρευρεθεί στις εκδηλώσεις μνήμης για τα 75 χρόνια της απελευθέρωσης του Αουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό, τότε ούτε ο πρόεδρος της Πολωνίας δε θα πρέπει να πάει στο Ισραήλ για τις εκδηλώσεις μνήνης του ολοκαυτώματος, καταλήγοντας: «Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να την αλλάξει και εφόσον η πολωνική κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει το δικό της ιστορικό αφήγημα, αυτό είναι επιπόλαιο. Εάν θέλουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία, πρέπει να συζητήσουμε μαζί της. Αλλά, αυτό πρέπει να γίνει με τον σωστό τρόπο» (βλ. https://sputniknews.gr/kosmos/202001135918160-protos-meta-sovietikos-proedros-polonias-thymizei-apeleutherose-aousvits/).
Και μερικές… λεπτομέρειες για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δυο βδομάδες μετά από τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία κι ενώ η πολωνική κυβέρνηση είχε καταρρεύσει και δεν έδινε κανένα σημείο ζωής, η ΕΣΣΔ εισέβαλε στην Πολωνία προσαρτώντας τα εδάφη που είχαν δοθεί στην Πολωνία με την άδικη για το νεαρό και πανταχόθεν βαλλόμενο σοβιετικό κράτος συνθήκη της Ρίγας το 1921, που ακολούθησε τον πόλεμο του 1919-20. Μόνο στην Πολωνία, περίπου 600.000 σοβιετικοί μαχητές έχασαν τη ζωή τους μεταξύ του 1944 και του 1945 για να ελευθερώσουν τη χώρα από τους Ναζί. Είτε το θέλουν είτε όχι, η Ιστορία έχει μιλήσει. Το ανάχωμα κατά του φασισμού ήταν ένα: η ΕΣΣΔ του Στάλιν.