Αλλαι αι βουλαί Μπάμπη και άλλαι αι βουλαί Κούλη;

 
Μιλώντας από άποψη προεκλογικής τακτικής, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γνωστά κόμπλεξ του γνωστού Μπάμπη (ξερολισμός, παπαρολογία, ναρκισσισμός, «ακούστε τι σας λέω, γιατί μόνο εγώ τα ξέρω όλα») ήταν αυτά που τον έκαναν να ξεφουρνίσει τα περί χορήγησης του «μαξιλαριού ρευστότητας» στους τραπεζίτες και αναζήτησης μιας προληπτικής γραμμής πίστωσης για το κράτος. Πρόσφερε στους Τσιπραίους μια σανίδα σωτηρίας της τελευταίας στιγμής, που την άρπαξαν, ανέβηκαν πάνω και άρχισαν να φωνάζουν ότι ο Μητσοτάκης θέλει να φέρει νέο Μνημόνιο (γιατί η προληπτική γραμμή πίστωσης συνοδεύεται υποχρεωτικά από Μνημόνιο, όπως προβλέπει η παράγραφος 3 του άρθρου 13 της Συνθήκης του ESM).
 
Το επιτελείο του Μητσοτάκη έδειξε καλά αντανακλαστικά. Το διέψευσε αμέσως η Ζαχαράκη, το διέψευσε ο τομεάρχης Οικονομικών Σταϊκούρας, το διέψευσε και ο Μητσοτάκης. Ο ίδιος ο Μπάμπης υποχρεώθηκε να κάνει διορθωτική δήλωση: «Είναι η προσωπική μου άποψη, όχι της ΝΔ»! Στη συνέντευξή του, όμως, άλλα έλεγε: «Ο Μητσοτάκης, εφόσον ο λαός του δώσει την εντολή, θα φύγει από αυτή τη λύση και θα πάει σε κάτι πολύ απλό, σαν και αυτό που έκαναν τα υπόλοιπα κράτη που βγήκαν από μνημόνια, θα πάμε σε μια πιστοληπτική γραμμή». Παρουσίαζε ως δεδομένο ότι αυτό θα κάνει ο Μητσοτάκης.
 
Οπότε εύλογα αναρωτιόμαστε αν επρόκειτο πράγματι για μια ακόμα παπάρα του γνωστού παπαρολόγου, που εμφανίζεται λες και συνομιλεί με τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων αρχηγών κρατών και επικεφαλής διεθνών οργανισμών και που μοστράρεται ως μέγας οικονομολόγος (ενώ δεν ξέρει την τύφλα του), ή αν πρόκειται για κάτι που έχει συζητηθεί στο επιτελείο του Μητσοτάκη και εξετάζεται ως εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων δανείων», που εξακολουθούν να βαραίνουν τις τράπεζες.
 
Ας θυμηθούμε τι είπε ο Παπαδημητρίου: «Αυτή τη στιγμή οι τράπεζες εποπτεύονται γενικώς από τη Φρανκφούρτη. Η εποπτεία λέει ότι τα κόκκινα δάνεια, τα οποία είναι το μεγάλο πρόβλημα των τραπεζών και τις εμποδίζει να κάνουν πιο καλά τη δουλειά τους θα απορροφηθούν το 2022-2023. Εμείς αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να απαλλαγούν πιο γρήγορα οι τράπεζες από αυτό το βάρος, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο κομμάτι από τα κεφάλαια που έχει δεσμεύσει ο Πρωθυπουργός σε αυτό το μαξιλάρι, 37 δισ. ευρώ τη στιγμή που η οικονομία διψάει για χρήματα, έχουν κλειδωθεί σε ένα συρτάρι και πληρώνουμε τόκους για αυτό».
 
Μια τέτοια επιλογή (δηλαδή μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους) κάθε άλλο παρά θα δυσαρεστούσε τους τραπεζίτες. Είμαστε σίγουροι, λοιπόν, ότι ο Παπαδημητρίου λειτουργεί σαν «λαγός» τους. Κι ίσως στο κόλπο να είναι και ο Μητσοτάκης και να αναμένουν απλά την έγκριση από τους ιμπεριαλιστές.