Το μακεδονικό έθνος υπάρχει τουλάχιστον εδώ κι έναν αιώνα, από την εξέγερση του Ιλιντεν δηλαδή, είτε το δεχόμαστε εμείς είτε όχι. Η μακεδονική γλώσσα ομιλείται ήδη από την εποχή του Μυριβήλη και της Πηνελόπης Δέλτα, όσο κι αν εμείς τη θέσαμε υπό διωγμό στη Βόρεια Ελλάδα. Ακόμη κι αν η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ πνιγεί τελικά στις Πρέσπες, οι γείτονές μας θα εξακολουθήσουν να αποτελούν ένα μακεδονικό έθνος και να μιλούν τη μακεδονική γλώσσα.
Αλήθειες από έναν κοσμοπολίτη σοσιαλδημοκράτη, γραμμένες στη φυλλάδα του Μαρινάκη («Τα Νέα», 1.10.18).
Οι Κινέζοι τα έχουν χάσει με την πολιτική που ακολουθώ απέναντί τους. Τώρα κατανοούν ότι έχω ένα πολύ, πολύ μεγάλο μυαλό.
Κι εμείς γελάμε ή αηδιάζουμε (το ίδιο κάνει) με τον Λεβέντη.
Βλέπουμε λοιπόν τη Νέα Δημοκρατία, ακολουθώντας τις εθνικιστικές φωνές στο εσωτερικό της, να πανηγυρίζει για το γεγονός ότι οι απέναντι εθνικιστές κατάφεραν να επιφέρουν μέσω της αποχής πλήγμα στην διαδικασία της κύρωσης της Συμφωνίας.
Ο πρώτος που πανηγύρισε ήταν ο συγκυβερνήτης και υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Καμμένος. Αλλά αυτός… δεν πιάνεται! Είναι δικός τους.
Για πρώτη φορά, ιδίως τα τελευταία δέκα χρόνια της κρίσης, έχουμε μία διασύνδεση, συνειδητή και ομολογημένη, εξωτερικής πολιτικής και οικονομικής πολιτικής. Δηλαδή ότι η κυβέρνηση αυτή λύνει προβλήματα, είναι delivery boy, όπως έχω πει, και ως εκ τούτου έχει τη συμπάθεια και την εκτίμηση των Αμερικανών, τη συμπάθεια και την εκτίμηση των Ευρωπαίων, τη συμπάθεια και την εκτίμηση του διεθνούς Τύπου, γιατί; Γιατί λύνει ένα πρόβλημα, όπως είναι το ζήτημα του ονόματος, άρα μπορούμε να είμαστε επιεικείς στα θέματα της οικονομικής πολιτικής, για παράδειγμα, της μη περικοπής των συντάξεων.
Το 'πιασε το… υπονοούμενο ο Μπένι και λυσσάει που δεν κατάφεραν το ίδιο αυτός με τον Σαμαρά.
Καθιερώσαμε δυναμικά τριμερή σχήματα συνεργασίας με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Παλαιστίνη.
Αμα το ψέμα «τρέχει στο αίμα σου», το κατουράς ακόμα και στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.