Μια αναφορά στα πεταχτά από τον Τσίπρα στην ομιλία του στο Βελλίδειο και καμία ερώτηση (ή απάντηση) στην τρίωρη συνέντευξη Τύπου της επόμενης μέρας ήταν ο απολογισμός για την άλλοτε πολύκροτη συνταγματική αναθεώρηση. Ολοι κατάλαβαν ότι το θέμα παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, ακόμη κι αν ο Τσίπρας κάνει μερικές τυπικές κινήσεις τον επόμενο μήνα.
Ακόμα κι αν υποθέταμε ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, οι έντεκα μήνες που απομένουν μέχρι τη λήξη της θητείας της σημερινής Βουλής είναι πολύ λίγοι για μια συνταγματική αναθεώρηση, αν συνυπολογίσουμε όχι μόνο την παρεμβολή τριπλών εκλογών (ευρωεκλογές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές), αλλά και το γεγονός ότι οι Τσιπραίοι δεν έχουν θέσει το ζήτημα στη Βουλή που είναι το μοναδικό αρμόδιο για τη συνταγματική αναθεώρηση όργανο. Αντίθετα, μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαν καθαρά εργαλειακά τη συνταγματική αναθεώρηση, με τα καμώματα του Κατρούγκαλου και την επιτροπή που υποτίθεται ότι θα έκανε ευρύ κοινωνικό διάλογο. Είδατε μήπως εσείς τίποτα διαδικασίες κοινωνικού διαλόγου, εκτός από κάτι φιέστες, τις οποίες οργάνωνε το Μαξίμου κάθε φορά που ήθελε ν' αλλάξει την ατζέντα;
Συνταγματική αναθεώρηση χωρίς σύμπραξη και της αντιπολίτευσης (τουλάχιστον ευάριθμου τμήματός της) δεν μπορεί να γίνει. Αν ο Τσίπρας περάσει απ' αυτή τη Βουλή, με 151 ψήφους, απόφαση για τα άρθρα που θα τεθούν σε αναθεωρητική διαδικασία, θα αφήσει την επόμενη Βουλή να καθορίσει το περιεχόμενο της αναθεώρησης, φτάνει να βρει 180 ψήφους. Δε θα ήθελε να κάνει τέτοιο δώρο στον Μητσοτάκη. Επομένως, ή θα συνεννοηθούν για να κάνουν από κοινού κάποιες οριακές αλλαγές (μια τρύπα στο νερό δηλαδή) ή το θέμα θα χρησιμοποιηθεί όπως και μέχρι τώρα (δηλαδή σαν εργαλείο προπαγάνδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ενάντια στη ΝΔ), εν γνώσει τους ότι ήδη το έχουν παραπέμψει στις ελληνικές καλένδες. Και δε νομίζουμε ότι -ακόμα και να θέλουν- προλαβαίνουν να οργανώσουν το δημοψήφισμα-σόου που έλεγε ο Κατρούγκαλος. Αλλα ζητήματα τους καίνε τώρα.
