► Αν έχει διαχρονικές ανακολουθίες ο Τσίπρας που «από αντιμνημονιακός έγινε μνημονιακός» -σα να μην έπρεπε- τι έχει ο Μητσοτάκης που το 2010 ήταν αντιμνημονιακός, πρώτο τραπέζι πίστα στα «Ζάππεια» του Σαμαρά, το 2012 έγινε φαν του Μνημονίου και το εφάρμοζε φανατικά και τώρα καταγγέλλει το…τέταρτο Μνημόνιο- που δεν υπάρχει κιόλας;.
Τα παπαγαλάκια «μυρίστηκαν» εκλογές και «κελαηδούν» πιο δυνατά. Ιδιαίτερα τα… καλλικέλαδα.
► Είναι στιγμές που η πολιτική ανατροπή γίνεται αναπόφευκτη και ο ρους της ιστορίας αλλάζει κατεύθυνση. Εμείς είμαστε εδώ, παρόντες και μάχιμοι για ό,τι υπαγορεύει το συμφέρον του λαού και του τόπου, για να βάλουμε ξανά τη δική μας σφραγίδα της πολιτικής σταθερότητας και της προοδευτικής διακυβέρνησης για μια καλύτερη επόμενη μέρα για τις Ελληνίδες, τους Έλληνες και τη νέα γενιά.
Καλά, θέλουν και της τα γράφουν αυτά ή τους ξεφεύγουν; Εχουν χάσει κάθε επαφή με το αίσθημα του γελοίου.
► Η χώρα (σ.σ. η Ιταλία) πρέπει να αντλήσει τα σωστά συμπεράσματα από την πρόσφατη σοβαρή κρίση χρέους της Ευρώπης. Δεν μπορεί να αγνοήσει τα δικά της δημοσιονομικά δεδομένα.
Ο κάθε παραγοντίσκος του κόμματος της Μέρκελ εξαπολύει καλυμμένες απειλές κατά της νέας ιταλικής κυβέρνησης.
► Μαλώνουμε για τα ασήμαντα και δεν συμφωνούμε στα σημαντικά. Το ένα είναι η πολιτική σοβαρότητα, που λείπει από τη χώρα αυτή τη στιγμή. Το δεύτερο είναι μία οικονομική ανάπτυξη, μία άνοδος της οικονομίας, μία άνοδος των εξαγωγών.
Αυτή η χώρα παράγει συνεχώς «σοφούς», αλλά ο Θεοδωράκης αποκλείεται να περιληφθεί σ' αυτούς. Μια θέση στους παπαρολόγους την έχει κερδίσει με το σπαθί του.
► Αυτή είναι η πολιτική μας. Φέρνει νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας, αντί των επιδομάτων της ντροπής που θέλει να μοιράζει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κομματική του πελατεία, ενάντια στην πλειοψηφία της κοινωνίας.
Στις ζωντανές συνεντεύξεις έχει ένα… προβληματάκι. Κοπιάρει ΣΥΡΙΖΑ («ποιοτικές θέσεις εργασίας») και στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ («μοιράζει επιδόματα στην κομματική του πελατεία», όταν είναι γνωστό πως τα κάθε είδους επιδόματα τα παίρνουν και δεξιοί και πασόκοι και αριστεροί).
