Η ογκώδης διαδήλωση κατά της ανεξαρτησίας της Καταλονίας, που έγινε στη Βαρκελώνη την περασμένη Κυριακή, με πάνω από 350.000 άτομα (950.000 κατά τους διοργανωτές) ήταν η απάντηση των «ενωτικών» στις προσπάθειες απόσχισης της Καταλονίας και το πρόσφατο δημοψήφισμα. Ομως, όταν ακόμα και η Ελ Παΐς (https://elpais.com/elpais/2017/10/08/inenglish/1507477895_166276.html), που είναι φανατικά κατά της ανεξαρτησίας της Καταλονίας, αναφέρει ότι οι διοργανωτές κουβάλησαν κόσμο από άλλα μέρη της Ισπανίας με λεωφορεία, ενώ πολλοί πήγαν από το Σάββατο το βράδυ με τα τρένα της ταχείας, καταλαβαίνει κανείς πόσο αντιπροσωπευτική ήταν αυτή η διαδήλωση για να αποτυπώσει το τμήμα του πληθυσμού της Καταλονίας που αντιτίθεται στην απόσχιση. Αυτό θα το αποτύπωνε ένα δημοψήφισμα χωρίς τρομοκρατία και απειλές, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά η Μαδρίτη το απεχθάνεται όπως ο διάολος το λιβάνι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που καλεί σε διαδήλωση κατά της ανεξαρτησίας η οργάνωση «Κοινωνία των Καταλανών Πολιτών» (SCC), που διοργάνωσε τη διαδήλωση (στην οποία συμμετείχαν από κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος και τον ηγέτη του κόμματος Ciudadanos, μέχρι φασιστικά αποβράσματα, νοσταλγοί της φρανκικής δικτατορίας). Το 2014, είχαν γίνει παρόμοιες διαδηλώσεις με πολύ λιγότερο κόσμο. Τώρα όμως, η πόλωση έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της, οπότε μία επίδειξη δύναμης από τους «ενωτικούς» ήταν απαραίτητη.
Η Μαδρίτη συνεχίζει να απειλεί για παύση της τοπικής κυβέρνησης, ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου του κυβερνώντος «Λαϊκού κόμματος» προκάλεσε την αγανάκτηση των Καταλανών με πρόσφατη δήλωσή του, στην οποία παρομοίασε τη θέση του σημερινού προέδρου της Καταλονίας, Κάρλες Πουιντζεμόντ, με τη θέση στην οποία βρέθηκε ένας από τους προκατόχους του, ο οποίος πριν από 83 χρόνια είχε ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Ο τότε πρόεδρος της Καταλονίας, Λουίς Κομπάνις, είχε προβεί στις 6 Οκτώβρη του 1934 στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Καταλονίας, αλλά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης για τριάντα χρόνια. Το Λαϊκό Μέτωπο του έδωσε αμνηστία και τον επανέφερε στη θέση του, όμως η νίκη του φασισμού το 1939 τον ανάγκασε να το σκάσει για τη Γαλλία, όπου τον συνέλαβε η Γκεστάπο για να τον παραδώσει στις φρανκικές Αρχές οι οποίες τον σκότωσαν στη Βαρκελώνη.
Οταν ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος προκαλεί σε τέτοιο βαθμό, τότε καταλαβαίνετε πού έχει φτάσει ο πανικός της κυβέρνησης Ραχόι, που επιχειρεί με κάθε μέσο να πιέσει την τοπική κυβέρνηση να μη φτάσει στο σημείο να ανακηρύξει μονομερώς την απόσχιση της Καταλονίας, στην οποία εναντιώνεται και η Δήμαρχος της Βαρκελώνης, η οποία ζήτησε να φύγουν οι πρόσθετες αστυνομικές δυνάμεις που έχει στείλει η Μαδρίτη στην περιοχή.
Οι κυβερνητικές πιέσεις (και η πλήρης υποστήριξή της Μαδρίτης από την Ε.Ε.) ήταν επόμενο να πιάσουν τόπο. Στην ομιλία του, την περασμένη Τρίτη, ο Πουιντζεμόντ εμφανίστηκε διαλλακτικός, υποστηρίζοντας την αναστολή της κήρυξης της ανεξαρτησίας, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος και η πλειοψηφία των βουλευτών υπέγραψαν κείμενο «ανακήρυξης ανεξαρτησίας», το οποίο όμως κατά δήλωσή του έχει πολιτική και όχι νομική σημασία, στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα διαλόγου στη Μαδρίτη, η οποία όμως δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει ούτε βήμα προς τα πίσω. Η κυβέρνηση της Μαδρίτης έδωσε στον Πουιντζεμόντ διορία πέντε ημερών για να ξεκαθαρίσει αν έχει κηρύξει ανεξαρτησία ή όχι και άλλες τρεις μέρες για να αλλάξει θέση, αν απαντήσει ότι κήρυξε ανεξαρτησία. Μετά, η κυβέρνηση της Μαδρίτης θα ενεργοποιήσει το άρθρο 155 του Συντάγματος, που της επιτρέπει να αναστείλει την αυτονομία της περιοχής και να αναλάβει αυτή τη διοίκηση της Καταλονίας.
Ο Ραχόι συναντήθηκε με τον ηγέτη του Σοσιαλιστικού Κόμματος Πέδρο Σάντσεθ και συμφώνησαν να ξεκινήσουν μια διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης που θα μπορούσε να αλλάξει το καθεστώς διακυβέρνησης των αυτόνομων περιοχών (και της Καταλονίας δηλαδή). Συμφώνησαν ότι μια επιτροπή θα μελετήσει επί εξάμηνο το ισχύον καθεστώς αυτονομίας και θα κάνει προτάσεις τις οποίες στη συνέχεια θα συζητήσει το Κοινοβούλιο. Ο Σάντσεθ ανέβηκε στο βήμα της Βουλής και κάλεσε τον Πουιντζεμόντ να απαντήσει «άσπρο ή μαύρο», ξεκαθαρίζοντας ότι αν έχει κηρυχτεί ανεξαρτησία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα στηρίζει τις αποφάσεις της κυβέρνησης Ραχόι! Ο Πουιντζεμόντ, που ήδη βάλλεται ακόμα και από κυβερνητικούς του συμμάχους για «προδοσία», έβαλε τον εκπρόσωπο Τύπου Τζόρντι Τουρούλ να δηλώσει ότι «η κήρυξη της ανεξαρτησίας είναι προς το παρόν συμβολική πράξη». Οπως είπε, «η κήρυξη ανεξαρτησίας πρέπει να γίνει από το Κοινοβούλιο της Καταλονίας, και κάτι τέτοιο ακόμα δε συνέβη.
Είναι φανερό ότι ο Πουιντζεμόντ αναζητά εναγωνίως ένα παράθυρο διαλόγου με την κυβέρνηση της Μαδρίτης, η οποία όμως –από θέση ισχύος- αρνείται οποιαδήποτε διαδικασία διαπραγμάτευσης και στέλνει τελεσίγραφα, υπολογίζοντας σε νέα κωλοτούμπα του Πουιντζεμόντ (την ελληνική λέξη κωλοτούμπα χρησιμοποίησε η Ελ Παΐς, συστήνοντας στον Πουιντζεμόντ να κάνει ό,τι έκανε ο Τσίπρας μετά το δημοψήφισμα).
Η κάλυψη της αστυνομικής βίας από τις κυβερνητικές Αρχές συνεχίζεται, καθώς απορρίφθηκε από την ισπανική κυβέρνηση το αίτημα του Συμβουλίου της Ευρώπης για διεξαγωγή έρευνας για τη στάση της αστυνομίας κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος. Ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών, Χουάν Ιγνάθιο Χόιδο Αλβάρεθ, έστειλε επιστολή στον επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης στην οποία υπεραμύνεται της άγριας αστυνομικής καταστολής, υποστηρίζοντας ότι οι δυνάμεις ασφαλείας ενήργησαν κατά «συνετό, προσήκοντα και αναλογικό τρόπο, με στόχο τον σεβασμό του νόμου και την προστασία των ελευθεριών των πολιτών» (!) απέναντι σε ένα παράνομο δημοψήφισμα»! Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν!