ως πότε, σύντροφοι, με τα σκατά;
Και «Mandarin Oriental» (πολυτελές ξενοδοχείο) ο πάνω σκαμμένος. Και τζάγκουαρ για μετακινήσεις και μεταφορά ψώνιων από το «Selfridges». Και παιχνίδι στη ρουλέτα. Αμ πώς;
Τον ΕνΦΙΑ; Τα σχολικά; Τι να πρωτοπληρώσω;
Την εφορία; Πετρέλαιο; Λογαριασμούς ή νοίκι;
Ενα δίστιχο απαγγέλλουν οι δύστυχοι εν χορώ αυτή την εποχή. Ενα δίστιχο «απ' τη ζωή βγαλμένο», μια ζωή που έγινε αβίωτη «σαν ξένη, φορτική» που λέει κι ο ποιητής. Αν είναι ζωή να είσαι απλά μεταφορέας χρημάτων ή (ακόμα χειρότερα) να μην έχεις ούτε καν αυτή τη δυνατότητα και απλά παρακολουθείς τα χρόνια να σε ρημάζουν, να σε καταπλακώνουν, να σε σπρώχνουν με αύξουσα επιτάχυνση στο γκρεμό. Την ώρα που ο πλούτος εξακολουθεί να παράγεται και να μεταφέρεται σε μια χούφτα αρπακτικών μέσω των αλητών υπηρετών τους που οι αυλικοί τους, συχνά και οι ίδιοι, προέρχονται από την τάξη σου… Και το εκπληκτικό είναι ότι όλοι παρακολουθούμε αποχαυνωμένοι. Κι ακόμα χειρότερα, κάποιοι ψάχνουν και ευλογοφανείς δικαιολογίες, ενώ οι πιο προχωρημένοι χειροκροτούν κιόλας!
Αντιγράφουμε την είδηση -που φέρνει στον νου την παροιμιώδη έκφραση «δεξιότερα Kuropatkin»- όπως ακριβώς μεταδίδεται από την ιστοσελίδα της Εθνικής Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας, αφήνοντας στον καθένα σκέψεις, συνειρμούς, προβληματισμούς και συναισθήματα που γεννάει: «Η δημοσιογράφος και βουλευτής της Αριστεράς Ελενα Γιόντσεβα, η οποία τους τελευταίους μήνες ερευνά την κατάσταση και την αποτελεσματικότητα του φράχτη που κατασκευάστηκε στα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας, είπε σε συνέντευξή της στη Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία ότι ο φράχτης αυτός δεν κάνει το έργο για το οποίο κατασκευάστηκε. “Ημουν επανειλημμένα στα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας και πρέπει να σας πω ότι πολλές φορές έχω δει πώς μια ομάδα 30-40 ανθρώπων -εκ των οποίων περίπου το ένα τρίτο παιδιά, ακόμα και μωρά- περνούν από πάνω του μέσα σε περίπου δέκα λεπτά της ώρας“. Η Ελενα Γιόντσεβα συμμετέχει στο συνέδριο “Τρομοκρατία και ηλεκτρονικά μέσα“, στο οποίο συμμετέχουν εμπειρογνώμονες από περισσότερες από είκοσι χώρες και θα συνεχιστεί έως την 29η Σεπτεμβρίου».
Αυτά που μάλλιασαν οι πένες μας να γράφουν, τα έβαλε σε μια περιεκτική σειρά ο Νίκος Χασαπόπουλος. Δεν στεκόμαστε στο ποιος τα λέει, αλλά στο τι λέει. Αντιγράφουμε αποσπάσματα: «Δηλώνει άθεος και επιμένει ακόμα και σήμερα να λέει πως δεν πιστεύει. Ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας είναι ίσως ο μοναδικός πρωθυπουργός ο οποίος είχε στα δυόμισι χρόνια που κυβερνά τις συχνότερες και τις πιο στενές σχέσεις με την Εκκλησία. Συγκεκριμένα: Ουδείς άλλος πρωθυπουργός είχε συναντήσει τόσες φορές τον προκαθήμενο της ελληνικής Εκκλησίας όσο ο κ. Τσίπρας. Και δεν είναι συναντήσεις πρωτοκόλλου, αλλά συναντήσεις ουσίας, ενίοτε και μετά γευμάτων (ακόμα και στις ημέρες της νηστείας). Ας μην ξεχνάμε, για να διατηρήσει τις καλές σχέσεις που έχει με την Εκκλησία και με το χριστεπώνυμο πλήρωμά της (που φέρνει ψήφους), καρατόμησε έναν από τους πλέον στενούς συνεργάτες του στο υπουργείο Παιδείας, τον Νίκο Φίλη. Υπάκουσε στις αιτιάσεις της Εκκλησίας και προσωπικά του Αρχιεπισκόπου ώστε να μην υπάρξουν αλλαγές (ή κατάργηση) του μαθήματος των θρησκευτικών και όλα όσα έλεγε προεκλογικά περί διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, έμειναν ως… αυταπάτες όμοιες μ' αυτές της κατάργησης των μνημονίων μ' ένα νόμο και μ' ένα άρθρο! Μπορεί να δηλώνει άθεος, μπορεί να αρνείται να ορκίζεται στον Ευαγγέλιο, να αποφεύγει τις αγιαστούρες στους αγιασμούς, αλλά απόμακρο από την Εκκλησία δεν μπορείς να τον πεις. Εάν όντως δεν αισθανόταν τη δύναμη της θρησκείας δεν θα πήγαινε τον Αύγουστο του 2014 (όταν ήταν ακόμα αντιπολίτευση) στο Αγιο Ορος. Δεν θα ζητούσε από την Ιερά Επιστασία να παραμείνει μόνος του επί δεκάλεπτο με την Πλατυτέρα των Ουρανών. Προφανώς για να προσευχηθεί. Θα απέφευγε να “κατέβει“ στον Πειραιά ανήμερα των Θεοφανίων για να τιμήσει τη θρησκευτική εορτή του Αγίου Πνεύματος, αφήνοντας μάλιστα συμβολικά (με οδηγίες του τότε αντιπροέδρου της Βουλής Γιάννη Τραγάκη) το λευκό περιστέρι. Και ακόμα ποιος άλλος πρωθυπουργός συναντήθηκε όχι μία αλλά δύο φορές με τον Πάπα, μία στο Βατικανό και μία στη Μυτιλήνη;»…
Κοκκινοσκουφίτσα