Με απύθμενο θράσος, η αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά, Ροδόπη Νικολούλη, που εισηγήθηκε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά να δεχτεί το εισαγγελικό βέτο και να ακυρώσει την κατά πλειοψηφία απόφαση του Συμβούλιου της Φυλακής υπέρ της χορήγησης διήμερης άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα, είπε στην εισήγησή της ότι η «μεταμέλεια» από τον επαναστάτη πολιτικό κρατούμενο δεν ζητείται «υπό την έννοια της απαίτησης “δήλωσης μετανοίας“, όπως αναφέρει ο ίδιος στην από 27/3/2017 αίτησή του, αλλά ως ένα στοιχείο που αν συνέτρεχε πραγματικά και ουσιαστικά, θα παρείχε κάποιο εχέγγυο ότι ο αιτών δεν θεωρεί πως ο συγκεκριμένος σκληρός, βίαιος και εγκληματικός τρόπος με τον οποίο δρούσε, δεν αποτελεί λύση στα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας και άρα δεν είναι πιθανό να τον επαναλάβει»!
Ζητούν από τον Κουφοντίνα δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης της προσωπικής του διαδρομής στο επαναστατικό κίνημα και έχουν το θράσος να λένε ότι δεν πρόκειται για «δήλωση μετανοίας»!
Με τις «ορθές και νόμιμες σκέψεις της εισαγγελικής προτάσεως» συμφώνησε και το Συμβούλιο, που έκρινε ότι «κατά τον χρόνο κράτησής του, ουδόλως έχει διαφοροποιηθεί το συνειδησιακό υπόβαθρο που ώθησε τον κρατούμενο στην τέλεση των προαναφερθέντων παράνομων πράξεων, και δεν έχει μεταμεληθεί, αφού εξακολουθεί να αναφέρεται σε “πολιτική“ και όχι ποινική ευθύνη»!
Φυσικά, πρόκειται για απόφαση καθαρά εκδικητική-πολιτική, η οποία ξεπερνά το πλαίσιο του νόμου. Το πλαίσιο του νόμου το υπηρετεί η εισήγηση της κοινωνικής λειτουργού του Κορυδαλλού (αναφέρεται στην εισήγηση της εισαγγελέα), που αναφέρει ότι «η διαγωγή αυτού είναι καλή και παρέχει τα εχέγγυα για καλή χρήση της άδειας». Το πλαίσιο του νόμου το υπηρετεί η δήλωση του Δ. Κουφοντίνα που παρέστη αυτοπροσώπως στο Συμβούλιο (αναφέρεται και αυτή στην εισαγγελική εισήγηση), ότι «θα τηρήσει τους όρους της άδειας και δεν θα διαπράξει νέα εγκλήματα» (αποκλείεται το τελευταίο να το είπε έτσι ο Κουφοντίνας, αλλά έτσι το αναφέρουν).
Αυτές είναι οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος. Το… συνειδησιακό υπόβαθρο είναι μια δική τους κατασκευή, που μοναδικό σκοπό έχει να εξαναγκάσει τον Δ. Κουφοντίνα σε μια ταπεινωτική δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης, αποκλειστικά για πολιτική χρήση. Γιατί μια τέτοια δήλωση θα μπορούσε να είναι και υποκριτική από κάποιον που απλά θέλει να χρησιμοποιήσει την άδεια για να δραπετεύσει. Πώς, λοιπόν, την αναγορεύουν σε αποκλειστικό εχέγγυο για καλή χρήση της άδειας; Γιατί δε θεωρείται εχέγγυο η δήλωση του Κουφοντίνα ότι θα κάνει καλή χρήση της άδειας, αλλά θα θεωρούνταν εχέγγυο μια δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης; Και σε τελευταία ανάλυση, ποιος γνωρίζει καλύτερα έναν κρατούμενο, οι υπεύθυνοι της φυλακής ή ένας «ξωτικός» εισαγγελέας;
Είναι φανερό ότι εκείνο που επιδιώκουν είναι να τσακίσουν το ηθικό ανάστημα του Δ. Κουφοντίνα, του οποίου το κύρος στέκεται ψηλά στον ελληνικό λαό (ακόμα και σε ανθρώπους που δε συμφωνούν με τη δράση της ΕΟ 17Ν). Οπως οι βασανιστές της Μακρονήσου χρησιμοποιούσαν το βούρδουλα και τ' άλλα βασανιστήρια ενάντια στους κομμουνιστές και εαμίτες, έτσι αυτοί χρησιμοποιούν τη στέρηση νόμιμων δικαιωμάτων ενός κρατούμενου. Ο Δ. Κουφοντίνας κρατάει ψηλά την αγωνιστική του τιμή και το κύρος του στον ελληνικό λαό. Εκείνοι που είναι βουτηγμένοι στην ατιμία και τη ντροπή είναι οι συριζαίοι, που διατηρούν εν ζωή το έκτρωμα Δένδια, που άλλαξε τη σχετική διάταξη θεσπίζοντας το εισαγγελικό βέτο στη χορήγηση άδειας σε κρατούμενο.