Δύο χιλιάδες δεκαεπτά
ως πότε, σύντροφοι, με τα σκατά;
Τα 51 χρόνια του κλείνει σήμερα (8 Απριλίου) ο Ευριπίδης (Γιουρίπιντες βαρβαριστί) Στυλιανίδης, ο ροδοπαίος πολιτικός που το βράδυ της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου άφησε να νικήσουν τα μπουζούκια την ιδιότητά του (υπουργού Παιδείας). Για την ανθρωπιά δεν θα κρίνουμε, ποιοι είμαστε εμείς άλλωστε…
μήνα σε γάμο ρίχνονται μήνα σε χαροκόπι;
Α, μπα. Σε χρέος ρίχνονται, σε πλιάτσικο, σε σκούπα
κι η τρόικα το παράσυρε, πάει τo τσεκελέτο.
Οσο κι αν σκαλίσαμε την ειδησεογραφία του τελευταίου δεκαημέρου, δεν βρήκαμε την παραμικρή δήλωση, αναφορά, παρ' ουσία παρουσία, κίνηση, περί την υπουργό Αχτσιόγλου. Κάτι που να δηλοί ότι τάδε έφη Εφη (αλήθεια, από πού βγαίνει αυτό το Εφη; Δεν βρήκαμε κάτι σχετικό). Πέρα από την αναφορά μετάβασής της στις Βρυξέλλες ως συνοδός του τσεκελέτου. Κι ας βρίσκονται τα εργασιακά στον πυρήνα της αξιολόγησης που εκκρεμεί! Οποιος γνωρίζει τον λόγο ή κάτι επ' αυτού, ας διαφωτίσει εμάς (και) το πόπολο.
πώς γίνεται να μη βρωμάς δουλεύοντας στη βρώμα
για όλα κουβεντιάζοντας, τίποτε μην αλλάξει;
Στο περιθώριο των ημερών (πουστην πραγματικότητα είναι μία και μόνη μακριά μαύρη νύχτα), η οικονομική, πολιτική, πωλητική, κοινωνική και κυνωνική κατρακύλα της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας, προσέθεσε και τρίτη Περιφέρεια στις φτωχότερες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι, αυτές της Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και της Ηπείρου πλαισιώνονται πλέον και από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
θέλετε σεις καλόπαιδα να πα' να…
Δεν μπορούμε να το χωνέψουμε. Οπως οι «Ριπές» αναζητούν εναγωνίες τον Μιχελογιαννάκη τους, έτσι κι εμείς νοσταλγούμε με πόνο ψυχής τον Μπάιρον. Πού είναι εκείνα τα κατά κύματα ρίγη που σαν τσουνάμι συνεχίζονταν ακόμη και μέρες μετά τις αλήστου μνήμης δηλώσεις και λεξιπλασίες του; Πού είναι ο γίγαντας της δι' ανόησης που δεν μας άφηνε πνευματικά νηστικούς μέσα στις σαρακοστές; «Είμαι ένα γρέζι ατσαλένιο που χαλάει το ρουλεμάν της αιώνιας διαπλοκής, των τζακιών και της οικογενειοκρατίας» έλεγε. Κι εμείς ανατριχιάζαμε σύγκορμοι, σαν γυαλί υπό τον αδάμαντα που χάραξε ανεξίτηλα το μνημείο της ακεραιότητας. Πνεύμα και ηθική! Ω και ξανά ω! «Ω» μέγα και όχι «ο» μικρόν! Εκπάγλου κάλλους μεταφορές (τι εμπορευμάτων ρε;) από ένα μετριόφρονα και ταπεινό λιθοξόο του λόγου και άσπιλο αδάμαντα του δημόσιου βίου. Και τώρα πένητες να προσμένουμε τα ψιχία των νάνων…
κι από το χρέος το παλιό πάλι καινούργιο χρέος.
Αστυνομία: Αστυ και νέμομαι. Για να μαθαίνουμε ετυμολογία και ετοιμολογία.
Ολοι δοξεύουν μ' άρματα, όλοι με τα δοξάρια
κι εσύ απ' το παραθύρι σου δοξεύεις το πουλί σου.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, θυμίζουμε ότι η στήλη αναρωτιόταν παλιότερα «πώς γίνεται να μετακινούνται κάθε χρόνο πενήντα εκατομμύρια κινέζοι τουρίστες και μόνο πενήντα χιλιάδες να έρχονται στην Ελλάδα;». Τόσες «Cosco», τόσοι επενδυτές, τόσα σούρτα φέρτα. Μετά το great success story που μεσολάβησε σ’ αυτό το διάστημα, μετά τις μεγάλες επιτυχίες του ελληνικού τουρισμού, είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε τα αποτελέσματα των «συμφωνιών» και τα φετινά νούμερα. Είναι άλλωστε η σκληρή και πρόστυχη δουλειά μας να παρακολουθούμε αδιαλείπτως τα… νούμερα.
το λέν' τ' αηδόνια στα κλαριά κι οι πέρδικες στα πλάγια
το λένε κούκοι στα ψηλά, τσίχλες στα καταράχια
το λέει και το κίνημα στο facebook φορτσάτο.
Κοκκινοσκουφίτσα
