Ομολογούμε ότι αδικήσαμε τους «κομμουνισταράδες» της Ροτζάβα, κατηγορώντας τους για τις στενές τους σχέσεις με τους Αμερικάνους, τις οποίες ουδέποτε έκρυψαν. Τώρα μαθαίνουμε ότι η κουρδική πολιτοφυλακή YPG (Ομάδες Λαϊκής Προστασίας) συμφώνησε με τη Ρωσία για την εκπαίδευση των Κούρδων από το ρωσικό στρατό και ίσως για τη δημιουργία ρωσικής βάσης στο ένα από τα τρία κουρδικά καντόνια της βορειοδυτικής Συρίας (σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς).
Ο εκπρόσωπος των YPG, Redur Xelil, ανακοίνωσε τη συνεργασία την περασμένη Δευτέρα δηλώνοντας: «Η συμφωνία βασίστηκε στο πλαίσιο συνεργασίας του αγώνα κατά της τρομοκρατίας και της στρατιωτικής εκπαίδευσης των μαχητών μας από το ρωσικό στρατό. Εχουμε απευθείας σχέσεις με τη Ρωσία». Ο Xelil υποστήριξε ότι οι Κούρδοι της Συρίας δεν ζητούν ανεξαρτησία αλλά αυτονομία σε ένα ομόσπονδο κράτος και ότι αν το συριακό καθεστώς σεβαστεί τα δικαιώματά τους, το καθεστώς δε θα είναι πλέον πρόβλημα γι’ αυτούς.
Αμέσως μετά από τη δημοσιοποίηση της συμφωνίας μεταξύ YPG και Ρωσίας, το υπουργείο Πολέμου της τελευταίας εξέδωσε ανακοίνωση διαψεύδοντας τη διαρροή του Ρόιτερς ότι η Ρωσία σκοπεύει να φτιάξει βάση στο Κουρδιστάν και προσθέτοντας ότι ήδη υπάρχει ένα «κέντρο συμφιλίωσης» κοντά στην περιοχή που ελέγχουν οι Κούρδοι, στην επαρχία του Χαλεπιού, προκειμένου να ελέγχεται αν εφαρμόζεται η εκεχειρία. Το ρωσικό υπουργείο Πολέμου αποκάλυψε ότι ρώσοι στρατιώτες βρίσκονται μεταξύ της περιοχής του συριακού Κουρδιστάν και των δυνάμεων του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, στην περιοχή που ελέγχεται από την Τουρκία (βλ. https://www.rudaw.net/english/middleeast/syria/20032017).
Οι ένοπλες δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας υπολογίζονται σε 60.000 μαχητές, οι οποίοι σχεδιάζεται να αυξηθούν στις 100.000 μέσα στο 2017. Γι’ αυτό και οι ιμπεριαλιστές τους υπολογίζουν ως μια αξιόμαχη δύναμη, την οποία χρησιμοποιούν για να ελέγξουν την περιοχή. Αυτό δε θα το έκαναν αν δεν είχαν πάρει τις εγγυήσεις τους, για τις οποίες δε δημοσιοποιείται τίποτα, για να μη στραπατσαριστεί το επαναστατικό προσωπείο των Κούρδων της Συρίας. Ο μόνος που φαίνεται να σκυλιάζει με αυτή την κατάσταση είναι η Τουρκία, που βλέπει ότι οι κουρδικές δυνάμεις τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία αποκτούν δύναμη. Καμιά απ’ αυτές τις δυνάμεις, όμως, δεν κινείται σε πραγματικά επαναστατική, αντι-ιμπεριαλιστική κατεύθυνση, αλλά γίνονται πιόνια στα σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ – Ρωσίας), που κοντράρονται για το ποια θα κατορθώσει να ελέγξει καλύτερα την περιοχή.
