Την περασμένη Δευτέρα, ξεκίνησε η μεγάλης κλίμακας επιχείρηση ανακατάληψης της Μοσούλης, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ, που για περισσότερο από δύο χρόνια βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ISIS. Στις στρατιωτικές επιχειρήσεις συμμετέχουν περίπου 30.000 άνδρες του ιρακινού στρατού, ορισμένες σουνιτικές και σιιτικές πολιτοφυλακές (οι δεύτερες με ιρανική υποστήριξη) και κούρδοι μαχητές Πεσμεργκά (του προέδρου του Βόρειου Ιράκ, Μασούντ Μπαρζανί), υπό την αεροπορική κάλυψη ΗΠΑ και Γαλλίας. Απέναντί τους βρίσκονται γύρω στους 3.000 με 4.500 μαχητές των τζιχαντιστών.
Την πρώτη μέρα, οι συμμαχικές δυνάμεις κατόρθωσαν να κατακτήσουν περίπου 200 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σύμφωνα με δηλώσεις του Μπαρζανί, όμως η δεύτερη μέρα ήταν πολύ πιο δύσκολη. Κι αυτό γιατί οι εκτάσεις που κατέκτησαν οι δυνάμεις των Πεσμεργκά ήταν αραιοκατοικημένες. Οταν οι δυνάμεις των Πεσμεργκά πλησίασαν περίπου 20 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, καθηλώθηκαν από εκρηκτικούς μηχανισμούς και νάρκες που οι τζιχαντιστές είχαν φυτέψει στο δρόμο τους. Οι μάχες ήταν σκληρές όσο πλησίαζαν προς την πόλη. Η προέλαση ανακόπηκε και ο μόνος που φαίνεται να προελαύνει είναι ο ιρακινός στρατός που κι αυτός αντιμετωπίζει σκληρή αντίσταση.
Απ’ ό,τι φαίνεται, η μάχη της Μοσούλης δε θα είναι εύκολη υπόθεση, ούτε και η περίοδος μετά από την «απελευθέρωσή» της. Γιατί οι «απελευθερωτές» κάθε άλλο παρά ενιαίοι είναι. Αγκάθι αποτελεί η στάση της Τουρκίας, που έχει παραμεριστεί αλλά διεκδικεί εναγωνίως ρόλο στην περιοχή. Είναι γνωστό ότι τις πόλεις Μοσούλη και Κιρκούκ η Τουρκία τις έχει βάλει στο στόχαστρό της εδώ και χρόνια.
Ο άμαχος πληθυσμός της πόλης βιώνει για μια ακόμα φορά τις φρικτές συνέπειες ενός πολέμου άδικου απ’ όλες τις πλευρές. Ενός πολέμου που οδήγησε στην προσφυγιά περισσότερους από τους μισούς κατοίκους της, χωρίς να γνωρίζουμε πότε θα τελειώσει, καθώς καμία πλευρά δεν μπορεί ακόμα να επικρατήσει. Είναι σίγουρο ότι οι μαχητές του ISIS δε θα κάτσουν να εγκλωβιστούν σε μια πόλη που είναι σίγουρα χαμένη γι’ αυτούς πλέον. Επομένως θα διασκορπιστούν σε άλλες περιοχές για να ανασυνταχθούν κάποια στιγμή αργότερα.
Και βέβαια, οι κάτοικοι της Μοσούλης θα πέσουν από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν πόσο άσχημα ζούσαν επί σιιτικής κυριαρχίας που έκανε ορισμένους από αυτούς να προτιμήσουν τους τζιχαντιστές από τον ιρακινό στρατό (βλ. https://www.eksegersi.gr/issue/781/Διεθνή/21803.Προτιμούν-τους-τζιχαντιστές-από-τον-ιρακινό-στρατό)!
