«Oι δικαστικοί λειτουργοί, έως και το βαθμό του εφέτη ή του αντεισαγγελέα εφετών και τους αντίστοιχους με αυτούς βαθμούς, αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους και όλοι όσοι έχουν βαθμούς ανώτερους από αυτούς ή τους αντίστοιχους με αυτούς αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους». Αυτά προβλέπει το Σύνταγμα, στο άρθρο 88 παράγραφος 5. Και δεύτερη ερμηνεία δε σηκώνει εκείνο το «υποχρεωτικά».
Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου (και υπηρεσιακή πρωθυπουργός, για να μην ξεχνιόμαστε) Βασιλική Θάνου, ενημέρωσε τους συναδέλφους της στο Εφετείο Αθήνας, ότι υπάρχει και άλλη ερμηνεία. Σύμφωνα μ' αυτή, το ηλικιακό όριο τίθεται για την προστασία των δικαστών. Για να μην μπορεί κανένας να τους διώξει νωρίτερα, όπως έκανε η χούντα. Αν όμως οι ίδιοι επιθυμούν να παραμείνουν, τότε μπορεί ο κοινός νομοθέτης να δώσει παράταση με νόμο. Οπως φέρεται να είπε στους συναδέλφους της η Θάνου, η ίδια συμφωνεί μ' αυτή την ερμηνεία, καθώς το θέμα έχει τεθεί από πολλούς δικαστικούς, ενώ -όπως είπε- το αίτημα βρίσκει τον πρωθυπουργό «πολύ θετικό».
Λένε πως ο Α. Παπανδρέου, όταν κάποιος από τους υπουργούς, τους βουλευτές ή τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τον συναντούσε και του έκανε μια πρόταση, ποτέ δεν την απέρριπτε, αλλά έλεγε: «πολύ ενδιαφέρον». Το στέλεχος έφευγε με την ελπίδα ότι η πρότασή του θα υλοποιηθεί και ο Παπανδρέου, φυσικά, έκανε αυτό που αποφάσιζε ο ίδιος με τους πολύ στενούς του συνεργάτες. Φαίνεται πως την ίδια τακτική ακολουθεί και ο Τσίπρας. Ισως αυτός να μην λέει το ουδέτερο και αόριστο «πολύ ενδιαφέρον», αλλά να δείχνει πιο ένθερμος όταν ακούει την πρόταση. Του έχει μείνει και το χούι, άλλωστε. Εταξε στον ελληνικό λαό τα πάντα και το μόνο που του έδωσε ήταν ένα νέο Μνημόνιο. Γιατί, λοιπόν, να μη δείξει «πολύ θετικός» στο αίτημα που του παρουσίασε η Θάνου, την οποία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τοποθέτησαν στην προεδρία του Αρείου Πάγου (και μια χαρά τα έχει πάει μέχρι στιγμής, σε στενή συνεργασία με τον Παπαγγελόπουλο);
Το θέτουμε έτσι γιατί αμφιβάλλουμε αν οι Τσιπραίοι θα επιχειρήσουν να κάνουν μια τέτοια ερμηνεία της ρητής συνταγματικής διάταξης, παρατείνοντας με νόμο τη θητεία της Θάνου και όποιου άλλου ανώτερου και ανώτατου δικαστή και εισαγγελέα το θελήσει. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με συνταγματικό πραξικόπημα και θα έστρωνε βούτυρο στο ψωμί της αντιπολίτευσης.
Το ζήτημα, βέβαια, είναι πολιτικό. Αν, ας πούμε, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήθελαν πάση θυσία να παρατείνουν τη θητεία της Θάνου, της Δημητρίου, του Σακελλαρίου, δικαστών που οι ίδιοι διόρισαν στις κορυφές του Αρείου Πάγου και του ΣτΕ, προσφέροντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα σε εφέτες, αρεοπαγίτες και αντεισαγγελείς Εφετών και Αρείου Πάγου να παραμείνουν επίσης στην υπηρεσία για μια τριετία (μέχρι τα 68), θα σκάρωναν μια ακροβατική ψευτοερμηνεία του Συντάγματος και θα το έκαναν, χρησιμοποιώντας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτουν. Θα εισέπρατταν, όμως, πολιτικό κόστος και η επόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα μπορούσε να καταργήσει το νόμο, καμαρώνοντας ότι αποκατέστησε τη συνταγματική τάξη. Μπορούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να σηκώσουν πολιτικά κάτι τέτοιο; Νομίζουμε πως δεν μπορούν, αλλά θα δούμε τι θα γίνει.
Αλλο είναι το μείζον ερώτημα. Οι δικαστές γιατί να θέλουν να παρατείνουν τον εργασιακό τους βίο; Μπορούμε να καταλάβουμε τις προσωπικές φιλοδοξίες της Θάνου, η οποία τον Ιούνη του 2017 θα πρέπει να βγει στη σύνταξη. Μια τριετία ακόμα στην κορυφή του ποινικού δικαστικού μηχανισμού, που μπορεί να περιλαμβάνει και μια ακόμα υπηρεσιακή πρωθυπουργία (θα είναι η αρχαιότερη των προέδρων των ανώτατων δικαστηρίων) είναι οπωσδήποτε ελκυστική για ανθρώπους σαν τη Θάνου. Οι άλλοι δικαστές, όμως, οι εφέτες, οι αρεοπαγίτες και οι αντεισαγγελείς αυτών των δύο βαθμίδων, γιατί να θέλουν να παραμείνουν στην υπηρεσία και μετά τα 65; Ξέρετε εσείς κανέναν εργαζόμενο που να θέλει να δουλεύει μέχρι τα βαθιά γεράματα, αντί να βγει στη σύνταξη;
Μόνο όσοι έχουν κάποιο οικονομικό συμφέρον κάνουν αυτή την επιλογή. Π.χ. οι μανατζαραίοι των επιχειρήσεων, οι ελευθεροεπαγγελματίες που έχουν καλό τζίρο και δε θέλουν να τον χάσουν περιοριζόμενοι στη σύνταξη. 'Η οι μισθωτοί που θέλουν να βελτιώσουν λίγο την άθλια σύνταξή τους και σφίγγουν τα δόντια για να μείνουν στη δουλειά. Οι ανώτεροι και ανώτατοι δικαστές όμως και συνταξάρες παίρνουν και δεν έχουν ανάγκη από χρόνια υπηρεσίας (έχουν συμπληρώσει άφθονα). Αρα, κάποιο άλλο συμφέρον έχουν για να θέλουν να παρατείνουν τα χρόνια υπηρεσίας τους. Είστε ελεύθεροι να στοχαστείτε τι είδους συμφέρον μπορεί να να είναι αυτό. Το μόνο βέβαιο είναι πως η (και συνδικαλίστρια) Θάνου προσπάθησε να το «πουλήσει» αυτό στους συναδέλφους της. Αν δεν υπήρχε ενδιαφέρον, τότε δε θα μπορούσε να τους το «πουλήσει».
ΥΓ. Η Θάνου δεν κατάφερε να «πουλήσει» την ιδέα της, αφού απορρίφθηκε με σκληρές ανακοινώσεις από όλες τις ενώσεις των δικαστών. Αποστάσεις αναγκάστηκε να πάρει και το υπουργείο Δικαιοσύνης, ανακοινώνοντας ότι «κανείς νεωτερισμός δεν θα προχωρήσει εκτός του θεσμικού πλαισίου της συνταγματικότητας».
