«Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα με έναν τεράστιο όγκο αναδιαρθρωμένου χρέους που ξεπερνά τα 300 δισ. ευρώ. Επομένως, κανενός άλλου το χρέος δεν θα προσαρμοζόταν σε τέτοια έκταση. Η ανακούφιση χρέους της Ελλάδας είναι άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια Ιστορία. Με βάση τους διεθνείς κανόνες το καθαρό χρέος του ελληνικού Δημοσίου είναι 72 δισ. ευρώ».
Ευάγγελος Βενιζέλος; Οχι. Αντώνης Σαμαράς; Οχι; Ανθρωπος του Βενιζέλου ή του Σαμαρά; Ξανά όχι. Αυτός που μιλά είναι ο Πολ Καζάριαν (συνέντευξη στα «Νέα», 1-2.10.2016), ιδρυτής και διαχειριστής του «επενδυτικού οίκου» Japonica Partners. Ραντιέρης δηλαδή, απ' αυτούς που κερδοσκοπούν με ό,τι αφήνει περιθώριο κερδοσκοπίας. Ο Καζάριαν έχει «χώσει» κεφάλαια στα ελληνικά ομόλογα, μετά το PSI προφανώς, και δε θέλει να βλέπει το «εμπόρευμά» του να υποτιμάται. Οταν ο Τσίπρας (ή το ΔΝΤ) λέει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, τα περιθώρια κέρδους ανεβαίνουν (αυξάνονται τα περιβόητα spreads), όμως αυτό είναι καθαρά θεωρητικό. Τα ομόλογα δεν πωλούνται, γιατί θεωρούνται υψηλού ρίσκου. Και οι ραντιέρηδες σαν τον Καζάριαν δε «χώνουν» φράγκα για να τα πληρωθούν στη λήξη των ομολόγων. Θέλουν να μπορούν να «γυρίσουν» το «εμπόρευμα» και από το «γύρισμα» να βγάλουν υπερκέρδη. Κι επειδή είναι σπεκουλάντες, αδιαφορούν ακόμα κι όταν από επιστημονική άποψη γίνονται γελοίοι.
Λέει, για παράδειγμα, ο Καζάριαν στην ίδια συνέντευξη: «Η πιο πιεστική αναπάντητη ερώτηση είναι ποιος συμβουλεύει τον πρωθυπουργό Τσίπρα να λέει ότι η ανακούφιση του χρέους είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάκαμψη της Ελλάδας, όταν το καθαρό χρέος της Ελλάδας είναι από τα χαμηλότερα στην ευρωζώνη». Ούτε να τον είχε προσλάβει υπάλληλο ο Σόιμπλε. Γιατί αν ήταν υπάλληλος του Σόιμπλε, θα έλεγε πως μέχρι το 2021 το χρέος είναι ρυθμισμένο σε χαμηλές τοκοχρεολυτικές δόσεις. Μετά, όμως, οι δόσεις είναι δυσβάσταχτες και γι' αυτό όλοι συμφωνούν πως πρέπει να υπάρξει νέα συμφωνία επιμήκυνσης της αποπληρωμής. Το γεγονός αυτό αποτελεί εξ ορισμού παράγοντα ρίσκου για τους περιβόητους «επενδυτές», οι οποίοι θα ήθελαν να ξέρουν τι ακριβώς θα γίνει μετά από πέντε χρόνια. Μέχρι να το μάθουν, δεν πρόκειται να πάρουν ιδιαίτερο ρίσκο. Αυτά τα ξέρουν ακόμα και πρωτοετείς οικονομικής σχολής, αλλά ο Καζάριαν κάνει το χαζό, όπως θα έκανε κάθε σπεκουλάντης.
Σε ένα μόνο έχει δίκιο ο ραντιέρης. Οταν λέει: «Ποιος τον συμβουλεύει (σ.σ. τον Τσίπρα) να υπόσχεται περισσότερη ανακούφιση χρέους ως το τέλος του χρόνου, όταν είναι σαφές από τα ντοκουμέντα ότι δεν θα υπάρξει κάτι τέτοιο βραχυπρόθεσμα»;
