Τη μαργαρίτα μαδούν οι «αναλυτές» των αστικών ΜΜΕ: Ερχεται ή δεν έρχεται το κουαρτέτο; Θα κλείσει η αξιολόγηση μέχρι το Πάσχα των καθολικών ή θα πάρει μήνες;
Ούτε στα κυβερνητικά κλιμάκια ούτε στα επιτελεία των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης, πάντως, παρατηρείται η ίδια αγωνία. Σε αντίθεση με κάποιες δραματικές αξιολογήσεις στο παρελθόν (εφτά μήνες έκανε ο Στουρνάρας να κλείσει την τέταρτη αξιολόγηση!), όταν η τρόικα ερχόταν κι έφευγε τουλάχιστον μια φορά το μήνα, τώρα οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται με ηρεμία. Το πολιτισμένο κλίμα δεν διαταράσσεται ούτε όταν δημοσιεύονται άρθρα σαν αυτό του Πολ Τόμσεν στο blog του ΔΝΤ. Η κυβέρνηση απάντησε ήρεμα, διά του αντιπροέδρου της, ότι διαφωνεί με τον Τόμσεν. Ούτε καταγγελίες ούτε δραματικές κορόνες. Πολιτισμένος διάλογος ανάμεσα σε συνεργάτες που κάνουν διαφορετικές εκτιμήσεις.
Τα τεχνικά κλιμάκια δουλεύουν πυρετωδώς στο παρασκήνιο και οι τηλεδιασκέψεις ανάμεσα στους υπουργούς-διαπραγματευτές και τους επικεφαλής του κουαρτέτου δίνουν και παίρνουν. Μένουν μόνο μερικές τελευταίες πινελιές για να κλείσουν τα βασικά ανοιχτά ζητήματα της αξιολόγησης.
Θα το είχαν ήδη κάνει, αν η κυβέρνηση δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα με τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Δεν μπορεί να καταθέσει ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο με τους αγρότες στα μπλόκα. Περιμένει, λοιπόν, να περάσει ο καιρός, ν' αρχίσει για τους αγρότες το ζόρι της νέας καλλιεργητικής περιόδου, που τους θέλει στα χωράφια και όχι στα μπλόκα, και στο μεταξύ να λειτουργήσει και ο διαλυτικός «διάλογος», για τον οποίο έχουν βρεθεί ήδη οι πρώτοι «πρόθυμοι» (υπάρχουν και άλλοι, που περιμένουν τη σειρά τους και κινούνται στο παρασκήνιο).
Αν τελειώσει η αγροτική κινητοποίηση, τότε το Ασφαλιστικό θα πάρει το δρόμο της Βουλής. Και το κουαρτέτο θα καταφθάσει στην Αθήνα για να κλείσει την αξιολόγηση και τυπικά. Αυτά που τους χωρίζουν -αν τους χωρίζει κάτι στο Ασφαλιστικό- είναι δευτερεύοντα και μπορούν να ρυθμιστούν με συμβιβασμό στη μέση. Το μόνο βέβαιο είναι πως θα πετσοκοπούν οι συντάξεις (μένει να μάθουμε πώς θα γίνει το πετσόκομμα) και πως η περιβόητη εθνική σύνταξη θα δίνεται αναλογικά με τα χρόνια ασφάλισης και όχι ολόκληρη σε όλους.
Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να αναβαθμιστεί ο αγώνας έτσι που το έκτρωμα Κατρούγκαλου να μην φτάσει καν στη Βουλή. Οι αγρότες κρατάνε ακόμα. Οι πιο μαχητικοί αρνούνται να πάνε στο διάλογο με τα σημαδεμένα χαρτιά. Χρειάζονται ενισχύσεις, όμως, σ' αυτή την κρίσιμη καμπή που βρίσκεται η κινητοποίησή τους.
Δεν παραβλέπουμε τις τεράστιες δυσκολίες που περνάει η εργατική τάξη, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα, όπου βασιλεύει ο φόβος της απόλυσης. Δεν παραβλέπουμε τη διαλυτική δράση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, στον ιδιωτικό και τον κρατικό καπιταλιστικό τομέα. Ομως αυτή τη στιγμή δε διακυβεύεται απλά το ένα ή το άλλο επιμέρους ζήτημα. Διακυβεύεται η ίδια η Κοινωνική Ασφάλιση. Διακυβεύονται οι κατακτήσεις μισού αιώνα εργατικών αγώνων.
Γι' αυτό πρέπει όλοι να υπερβούμε τους εαυτούς μας. Εξοπλισμένοι με τη γνώση γι' αυτό που έρχεται και γι' αυτό που πρέπει να διεκδικήσουμε (πλήρη ασφάλιση για όλους και χρηματοδότησή της από τους καπιταλιστές και το κράτος τους) και αποφασισμένοι να μην αφήσουμε να περάσει το έκτρωμα Κατρούγκαλου.
