Την περασμένη Δευτέρα είχε προσδιοριστεί η δίκη των 14 απεργών διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ. Τρία μέλη του ΚΣ της Ομοσπονδίας τους, τρεις εργαζόμενοι του ΕΜΠ και οχτώ του ΕΚΠΑ κατηγορούνται «ως υπαίτιοι του ότι με πρόθεση δεν συμμορφώθηκαν» προς την απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε παράνομη μια 48ωρη απεργία για την 25η και την 26η Νοεμβρίου του 2013 και «απείχαν των υπηρεσιακών τους καθηκόντων συμπαρασύροντας στην αποχή τους αυτή και την πλειονότητα των διοικητικών υπαλλήλων, μελών των Συλλόγων τους», μολονότι η απεργία συνεχίστηκε με απόφαση της ΑΔΕΔΥ.
Η δίκη αναβλήθηκε λόγω παρέλευσης του ωράριου, ενώ ο προσδιορισμός της νέας δικασίμου θα γίνει από την εισαγγελία. Στα δικαστήρια πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση στην οποία, πέραν των απεργών των ΑΕΙ, παρεβρέθηκαν πολλοί αλληλέγγυοι, εργαζόμενοι από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, φοιτητές, μέλη ΔΕΠ κ.ά.
Η νικηφόρα απεργία των διοικητικών υπαλλήλων, που πέρασε «διά πυρός και σιδήρου» έχοντας ν’ αντιπαλέψει «χίλιους δαίμονες» (την κυβέρνηση, τη γκεμπελίστικη προπαγάνδα των ΜΜΕ, την εκ των έσω υπονόμευση, τόσο από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία όσο και από τον ανερχόμενο προς την εξουσία ΣΥΡΙΖΑ), στοιχειώνει ακόμη τον ύπνο αρκετών παραγόντων της δημόσιας ζωής, της δημόσιας διοίκησης και της ασφάλειας. Ενόψει των σαρωτικών αλλαγών στο εργασιακό τοπίο με την υλοποίηση του τρίτου Μνημονίου από την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, οι εργατικές αντιστάσεις πρέπει να απομονωθούν και να τσακιστούν. Δεν πρέπει να τους περάσει. Η δίκη αυτή πρέπει να γίνει καταδίκη των αντεργατικών μεθοδεύσεων με βασικό όπλο την ταξική αλληλεγγύη.
