Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη της προβολή, προβάλλεται ξανά η εν λόγω ταινία, η οποία επιχειρεί να καταγράψει τους κοινωνικούς κι εργατικούς αγώνες την τριετία 1973-1975.
Πρόκειται για μια ταινία ντοκουμέντο, καθώς παρουσιάζει αρχειακό υλικό από πάρα πολλούς αγώνες της περιόδου, όπως οι απεργίες στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, οι απεργίες των καθαριστριών, των ντοματοπαραγωγών Ηλείας, στη ΒΙΑΜΑΞ κ.ά., διεκδικήσεις των σχολών μαιών, αγώνες που έκαναν μαζί έλληνες και ξένοι εργάτες, αναφορές σε εργατικά ατυχήματα κ.ά.
Ο Θόδωρος Μαραγκός (ένας εκ των έξι) σημειώνει με αφορμή την επαναπροβολή της ταινίας: «Ξεκινώντας από εκείνο το πρωί, τον Φεβρουάριο 1973, όπου ο κόσμος βλέπει έκπληκτος τους φοιτητές της νομικής να έχουν ανέβει στην ταράτσα του κτιρίου και να φωνάζουν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ, το ντοκυμαντέρ ΑΓΩΝΑΣ αρχίζει να καταγράφει στιγμή προς στιγμή το ξέσπασμα του ελληνικού λαού κατά της χούντας κατ’ αρχήν, με αποκορύφωμα το Πολυτεχνείο. Συνεχίζει και στην μεταπολίτευση κατά της κυβέρνησης Καραμανλή, όπου η εξέγερση αυτή μεταφέρεται από τις φοιτητικές σχολές στα εργοστάσια κι από αντιδικτατορικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, μετατρέπεται σε ταξικό αντιιμπεριαλιστικό. Εδώ, τον πρώτο λόγο τον έχει αυτός που αγωνίζεται για το δίκιο του. Είναι πρώτη φορά στην ιστορία του κινήματος όπου απλοί άνθρωποι μιλάνε οι ίδιοι μπροστά στην κάμερα κι όχι άλλοι, γι’ αυτούς. Κι αυτό γίνεται διότι η κάμερά μας βρίσκεται ανάμεσά τους κι έχει απέναντι τους μπάτσους εν αντιθέσει με τους σημερινούς καμεραμάν των καναλιών που είναι μαζί με τους μπάτσους και σκοπεύουν τους ανθρώπους απέναντι που αγωνίζονται για την ζωή τους».
Το ντοκιμαντέρ βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και από την επιτροπή αλλά και από το κοινό. Παίχτηκε για πρώτη φορά πριν σαράντα χρόνια στην Αλκυονίδα και τώρα επιστρέφει εκεί. Η ομάδα των έξι αποτελείται από τους Γιαννικόπουλο Δημήτρη, Ζαφειρόπουλο Ηλία, Θανασούλα Γιώργο, Μαραγκό Θόδωρο, Παπανικολάου Κώστα και Οικονομίδη Φοίβο.
Οσοι δεν την έχετε δει σπεύσατε.
Ελένη Π.
