Η ιστορία που θα διηγηθούμε παρακάτω είναι απολύτως αληθινή. Δεν προέρχεται από διηγήσεις, αλλά από τα ίδια τα επίσημα στοιχεία, αντίγραφα των οποίων έχουμε στα χέρια μας. Ο Πακιστανός S.A., κάτοχος προσφάτου Δελτίου Αιτούντος Διεθνούς Προστασίας, που εκδόθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου, πιάστηκε στο Σύνταγμα να πουλάει μικροαντικείμενα χωρίς να έχει άδεια μικροπωλητή. Παραπέμφθηκε στο Αυτόφωρο, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 6 μηνών με τριετή αναστολή, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος από το δικαστήριο.
Η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής, όμως, είχε άλλη άποψη. Με απόφαση του διευθυντή της ταξίαρχου Εμμανουήλ Γρηγοράκη αποφάσισε την κράτησή του «μέχρι την έκδοση απόφασης επί του αιτήματος για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας του απελαυνομένου και η οποία καταρχήν δεν δύναται να υπερβαίνει τους τρεις μήνες (…) Η ανωτέρω κράτηση δύναται να παραταθεί για το χρονικό διάστημα έξι μηνών με νεότερη απόφαση».
Δηλαδή, ο συγκεκριμένος αλλοδαπός είναι ταυτόχρονα αιτών άσυλο, εφοδιασμένος με ένα νομιμοποιητικό έγγραφο το οποίο γράφει φαρδιά πλατιά ότι «ο κάτοχος του δελτίου έχει δικαίωμα να παραμένει και να κυκλοφορεί στην Ελληνική επικράτεια, εκτός του νομού Θεσπρωτίας», και απελαυνόμενος! Εχει κριθεί όχι επικίνδυνος από ένα ελληνικό δικαστήριο, το οποίο του επέβαλε μια ελαφριά ποινή με αναστολή, έχει επιπλέον το περιβόητο τεκμήριο αθωότητας, αφού έκανε έφεση στην καταδικαστική ποινή, αλλά ταυτόχρονα «συνιστά κίνδυνο για την Εθνική Ασφάλεια ή την Δημόσια Τάξη», όπως αναφέρει η απόφαση του ταξίαρχου της Αστυνομίας. Βάσει αυτής της απόφασης κλείστηκε στην Αμυγδαλέζα. Κλείστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο οποίο τον πρώτο καιρό της σημερινής κυβέρνησης οργάνωναν φιέστες ο Πανούσης με τη Χριστοδουλοπούλου. Εβγαλαν κάποιους κρατούμενους για να υπάρξουν τηλεοπτικά πλάνα και την ίδια στιγμή οι μπάτσοι φροντίζουν να ξαναγεμίσουν το στρατόπεδο συγκέντρωσης ακόμη και με πρόσφυγες.
Τα στοιχεία που τυποποιούν την υπόθεση του S.A. περιγράφουν έναν καφκικό εφιάλτη. Ο άνθρωπος δεν διέπραξε κανένα έγκλημα απ’ αυτά που μπορούν να δικαιολογήσουν το χαρακτηρισμό «επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια και τη δημόσια τάξη». Ούτε κατασκοπία έκανε, ούτε ναρκωτικά πουλούσε, ούτε σε trafficking ή δουλεμπόριο επιδιδόταν, ούτε πλαστά έγγραφα κατασκεύαζε, ούτε ληστεία ή κλοπή διέπραξε. Μικροπράγματα πουλούσε, όπως τόσοι αλλοδαποί, για να βγάλει το μεροκάματο. Για να μην αναγκαστεί να κλέψει ή να ζητιανέψει. Το δικαστήριο που τον δίκασε του επέβαλε την ελάχιστη ποινή (φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών προβλέπει ο σχετικός δρακόντειος νόμος για ένα αδίκημα που παλιότερα ήταν πταίσμα) και ανέστειλε την εκτέλεση της ποινής δεχόμενο τη διαβεβαίωσή του ότι δεν έχει ξαναδικαστεί (προφανώς δεν υπήρχε αντίγραφο ποινικού μητρώου).
Ενας ταξίαρχος της Αστυνομίας, όμως, έχοντας προφανώς οδηγίες από την πολιτική του ηγεσία, έκρινε πως η απόφαση του δικαστηρίου δεν έχει καμιά σημασία. Εκρινε πως αυτό το όλως ελαφρύ αδίκημα (από το οποίο ενδεχομένως να μπορούσε να απαλλαγεί σε δεύτερο βαθμό, αφού έκανε έφεση, βάσει της οποίας τεκμαίρεται αθώος) καθιστά τον S.A. επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη. Και στην πράξη μέτρησε η κρίση του ταξίαρχου της Αστυνομίας.
Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι χαρακτηριστική, γιατί δεν αφορά έναν αλλοδαπό χωρίς χαρτιά, αλλά έναν αλλοδαπό με χαρτιά. Αν στη θέση του βρισκόταν ένας έλληνας μικροπωλητής χωρίς άδεια, θα αφηνόταν ελεύθερος αμέσως μετά τη δικαστική απόφαση. Ο αλλοδαπός, όμως, φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, μολονότι είχε χαρτιά που νομιμοποιούν την παρουσία του στην Ελλάδα (μέχρι να εξεταστεί τελεσίδικα το αίτημά του για χορήγηση διεθνούς προστασίας).
Ο καφκικός εφιάλτης, όμως, είχε και συνέχεια. Οι φίλοι και συγκάτοικοι του S.A. βρήκαν δικηγόρο και έκαναν προσφυγή στο διοικητικό πρωτοδικείο κατά της απόφασης κράτησης του ταξίαρχου της Αστυνομίας. Η πρόεδρος Ελένη Στρατίκη, πετώντας στα σκουπίδια όλ’ αυτά που αναφέραμε παραπάνω, επικρότησε την προκλητική αστυνομική απόφαση, με το επιχείρημα ότι, «εάν αρθεί η κράτησή του, είναι πιθανό να προβεί σε κάθε ενέργεια προκειμένου να αποτρέψει με οποιονδήποτε τρόπο την εκτέλεση της απόφασης περί απέλασής του»! Ο άνθρωπος έχει κάνει αίτηση για άσυλο, αλλά η πρόεδρος συμπεραίνει εκ των προτέρων ότι αυτή θα απορριφθεί και θα εκδοθεί απόφαση απέλασης. Ετσι, τον φυλακίζει προληπτικά!
Αυτές είναι οι δημοκρατικές αλλαγές που θα επέφερε η νέα κυβέρνηση στο Μεταναστευτικό. Η απόλυτη αστυνομική αυθαιρεσία, που κάνει σκόνη τις πιο στοιχειώδεις εγγυήσεις δικαίου της αστικής δημοκρατίας. Εχει να πει τίποτα η κυρία Χριστοδουλοπούλου για όλ’ αυτά ή είναι απασχολημένη με άλλα;
