Παραμονές του δημοψηφίσματος η συγκυβέρνηση προχώρησε σε κινήσεις προεκλογικού χαρακτήρα, με στόχο να εμπλέξει στα γρανάζια της πολιτικής της, πολιτική ατέλειωτων παζαριών με τους ιμπεριαλιστές δανειστές και συνεχών διολισθήσεων σε προτάσεις σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, εργαζόμενους στα πανεπιστήμια, που έχασαν τη θέση τους από την προηγούμενη συγκυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων και βρέθηκαν σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Επειτα από μεγάλη καθυστέρηση (θυμίζουμε ότι ο νόμος 4325, γνωστός ως νόμος Κατρούγκαλου, «Εκδημοκρατισμός της Διοίκησης − Καταπολέμηση Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις» δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 11 Μαΐου 2015), η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις 26 του Ιούνη προχώρησε στη δημοσίευση του ΦΕΚ (1266/26 Ιουνίου 2015), με το οποίο επιστρέφουν στις θέσεις τους συνολικά 943 μόνιμοι και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων που ήταν σε καθεστώς διαθεσιμότητας και δεν είχαν διαγραφεί από το Μητρώο Μισθοδοτούμενων Ελληνικού Δημοσίου λόγω απόλυσης.
Ειδικότερα επιστρέφουν 351 διοικητικοί υπάλληλοι του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών, 289 υπάλληλοι του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, 79 του Πανεπιστήμιου Πατρών, 22 του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, 25 του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων, 119 του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, 32 του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών, και 26 του Πανεπιστήμιου Κρήτης.
Η επιστροφή των διοικητικών υπάλληλων στη δουλειά τους ήταν αποτέλεσμα του μακροχρόνιου, επίμονου και αποφασιστικού αγώνα τους. Ο αγώνας αυτός άσκησε τεράστια πίεση στους συριζαίους που προσδοκούσαν να πάρουν την εξουσία και τους υποχρέωσε να υποσχεθούν την επαναφορά των διαθέσιμων στις θέσεις τους. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τα πολιτικάντικα παιχνίδια που παίζονται από τη συγκυβέρνηση (π.χ. δημοσίευση του ΦΕΚ στην κορύφωση των παζαριών με τους ιμπεριαλιστές δανειστές), οι εργαζόμενοι πρέπει να θεωρούν ότι δεν τους έγινε απολύτως καμιά χάρη. Το δικαίωμά τους στη δουλειά το κέρδισαν με το αίμα τους.
