|
Κάποιοι έχουν λόγο να εκφράζουν απλώς κάποια δυσφορία για τη δικαστική απόφαση που αθώωσε τον Κασιδιάρη για το on air ξυλοκόπημα της Λ. Κανέλλη, χωρίς να προχωρούν παραπέρα. Ακόμη και ο Περισσός δεν προχώρησε σε σκληρή καταγγελία, ανάλογη της πρόκλησης. Εμείς, όμως, δεν έχουμε κανένα λόγο να μασήσουμε τα λόγια μας, επειδή ξέρουμε πολύ καλά ότι στις ποινικές υποθέσεις με πολιτικό υπόστρωμα η αστική Δικαιοσύνη αποφασίζει πολιτικά. Οταν δε το απαιτεί η πολιτική σκοπιμότητα, τα δικαστήρια δε διστάζουν είτε να τσαλαπατήσουν ωμά τους ισχύοντες κανόνες Δικαίου είτε να εξαντλήσουν το κατασταλτικό μοντέλο στην ερμηνεία και την εφαρμογή των νομικών κανόνων. |
Επομένως, η απόφαση απαλλαγής του Κασιδιάρη, μέσω της μεθόδου της μετατροπής της κατηγορίας σε ελαφρύτερη, που πλέον απαιτούσε έγκληση του παθόντος (η Κανέλλη δεν είχε υποβάλει), ήταν μια καθαρά πολιτική απόφαση. Ηθελαν να απαλλάξουν τον Κασιδιάρη και το έκαναν μ’ αυτό το νομικό τρικ. Αν ήθελαν να τον δικάσουν, θα άφηναν την κατηγορία όπως ήταν ή θα τη μετέτρεπαν σε «απρόκλητη σωματική βλάβη», που επίσης διώκεται αυτεπάγγελτα.
Μετά απ’ αυτό το δικαστικό χάδι στο πρωτοπαλίκαρο της νεοναζιστικής συμμορίας (που έχει απαλλαγεί και σε άλλες περιπτώσεις) εγείρεται το ερώτημα αν πρόκειται για πρόκριμα σε σχέση με τη μεγάλη δίκη των νεοναζί, που πρόκειται ν’ αρχίσει στις 20 Απρίλη. Επειδή οι δικαστές σ’ αυτές τις υποθέσεις σπανίως (αν όχι ποτέ) αποφασίζουν χωρίς προηγουμένως να «διαβουλευτούν» με κάποιους παραπάνω (είναι η καριέρα βλέπετε), αναρωτιόμαστε αν υπάρχει γενικότερα κάποια «γραμμή» να πέσουν στα μαλακά οι νεοναζί.
Περιττεύει να πούμε ότι η προκλητική συμπεριφορά της Κωνσταντοπούλου ως προέδρου της Βουλής ευνοεί ξεκάθαρα αυτού του είδους τα σχέδια. Οι νομικισμοί και οι συνταγματικές ακροβασίες αποτελούν βούτυρο στο ψωμί εκείνων των κύκλων που θέλουν ελεύθερους τους χρυσαυγίτες, με το επιχείρημα ότι κόβουν ψήφους από τη ΝΔ.
