Για όλα φταίνε οι…
Ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Βαλς, παρακολουθεί (ή κάνει πως παρακολουθεί) με μεγάλη προσοχή τον πρόεδρο Ολάντ στη συνέντευξη Τύπου της 18ης Σεπτέμβρη. Ολοι και όλες έχουν στραμμένο το κεφάλι προς τον πρόεδρο και το βλέμμα καρφωμένο στα χείλη του. Ολοι και όλες πλην μιας. Η δεύτερη τη τάξει υπουργός (τρίτη από δεξιά στην πρώτη σειρά) έχει το κεφάλι στραμμένο μπροστά και το βλέμμα καρφωμένο στο πουθενά. Απαξιοί να κοιτάξει τον Ολάντ και το ύφος της είναι σα να λέει «άντε να τελειώνει κι αυτό το μαρτύριο με τον μαλάκα». Ονομάζεται Σεγκολέν Ρουαγιάλ, απατημένη πρώην σύζυγος. Μ’ έναν πρόεδρο σε ελεύθερη πτώση, η γαλλική πολιτική έχει μετατραπεί σε πολιτική της κρεβατοκάμαρας…
► Μύλος!
Στη Βραζιλία πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές και η Ντίλμα Ρούσεφ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να χάσει στο δεύτερο γύρο από τη Μαρίνα Σίλβα, μια πρώην υπουργό του Λούλα, η οποία έφυγε από το Εργατικό και προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Η Σίλβα βρέθηκε υποψήφια για την προεδρία χάρη σ' ένα καπρίτσιο της τύχης. Στα μέσα Αυγούστου, ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών Εδουάρδο Κάμπος πέθανε και στη θέση του εκλέχτηκε η Σίλβα. Ενώ μέχρι τότε οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι ο Κάμπος δε θα ήταν καν στο δεύτερο γύρο (έφερναν ως δεύτερο τον Κεντρώο Εσιο Νέβες), η Σίλβα εκτινάχτηκε, πέρασε κάποια στιγμή τη Ρούσεφ και τώρα βαδίζουν (πάντα σε δημοσκοπικό επίπεδο) στήθος με στήθος.
Η Σίλβα χρησιμοποιεί όλα τα κόλπα της κοινωνικής δημαγωγίας που έμαθε δίπλα στον Λούλα, όταν οι Εργατικοί πάλευαν να πάρουν την εξουσία. Είναι δηλαδή κάτι σαν τον Τσίπρα. Η Ρούσεφ απαντά με την οργάνωση μιας καμπάνιας δυσφήμησης της αντιπάλου της, ίδια μ’ αυτή που χρησιμοποίησαν οι αντίπαλοι του Λούλα παλιότερα! Την κατηγορεί ότι είναι μια επικίνδυνη ριζοσπάστρια, η οποία δεν έχει την εμπειρία να κυβερνήσει τη Βραζιλία! Δηλαδή, η Ρούσεφ είναι κάτι σαν τον Σαμαρά. Ομως φίλη του Τσίπρα είναι η Ρούσεφ και όχι η Σίλβα. Μύλος!
♦ Πρόκληση
Είναι τουλάχιστον πρόκληση στον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα να βγαίνουν κάποιοι (κατά δήλωσή τους) φίλοι του από το χώρο του χιπ-χοπ και να οργανώνουν συναυλία στην οποία απαιτούσαν από τους παρευρισκόμενους να μη φωνάζουν μαχητικά αντιφασιστικά συνθήματα, αλλά να περιοριστούν στα γελοία συνθήματα που αυτοί καθόρισαν (με ποιο δικαίωμα, άραγε;), του τύπου «ο Παύλος ζει ξυπνήστε τους ναζί» ή «μορφώστε τους ναζί». Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί αυτό είναι πρόκληση. Οι αναγνώστες μας το γνωρίζουν πολύ καλά. Σημειώνουμε μόνο ότι ο Π. Φύσσας στο έργο του δεν περνούσε τέτοια μηνύματα, ενώ τη μέρα της δολοφονίας του αντιμετώπισε με θάρρος και τσαμπουκά τους ταγματαλήτες που του επιτέθηκαν. Ας το βουλώσουν, λοιπόν, οι «φίλοι του», οι οποίοι μάλλον την προσωπική τους διαφήμιση επιδιώκουν. Αν το βουλώσουν, θα κάνουν καλό στους εαυτούς τους κυρίως.
♦ Ποιος αντιγράφει ποιον;
«Ολοι συμφωνούν, θέλουμε ανάπτυξη. Μακροχρόνια θα δημιουργηθεί από το νοικοκύρεμα της οικονομίας μας με τις διαρθρωτικές αλλαγές. Αλλά βραχυχρόνια πώς; Μέσω δημοσίων επενδύσεων! Μπορούμε πια να δανειζόμαστε από τις διεθνείς χρηματαγορές εκδίδοντας καινούργια ομόλογα. Πρέπει να βάζουμε όλα τα χρήματα (5 δισ. ετησίως) από τα καινούργια ομόλογα στις δημόσιες επενδύσεις. Ούτε ένα ευρώ από αυτά δεν πρέπει να χαθεί και να ταφεί στον γενικό προϋπολογισμό! Μέσω αυτών των επενδύσεων να δημιουργήσουμε καινούργιες θέσεις εργασίας και εισόδημα και ανάκαμψη. Και ασφαλώς με την ώθηση των δημοσίων επενδύσεων και οι ιδιώτες επενδυτές θα πιεστούν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα. Δημόσιες επενδύσεις 5 δισ. ετησίως (3% του ΑΕΠ) και 1-2% του ΑΕΠ ιδιωτικές επενδύσεις θα απογειώσουν πραγματικά την ελληνική οικονομία. Να πείσουμε την τρόικα να εξαιρεθούν από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς οι δημόσιες επενδύσεις που μέσω του προϊόντος που παράγουν μειώνουν, αντί για να αυξάνουν, το ποσοστό χρέους/ΑΕΠ».
Σε ποιον ανήκουν τα παραπάνω; Μη βιαστείτε να απαντήσετε «στον Τσίπρα» ή «στον ΣΥΡΙΖΑ». Αν προσέξετε λίγο, θα δείτε ότι ο συντάκτης αυτού του κειμένου ξεπερνά σε αναπτυξιολογία τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ζητά δημόσιες επενδύσεις 5 δισ. το χρόνο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο 4 δισ. και μάλιστα υπό την αίρεση της διαπραγμάτευσης (αν τα εγκρίνουν οι δανειστές, δηλαδή). Για να μην ψάχνετε σε… λάθος κατευθύνσεις, σας ενημερώνουμε ότι τα παραπάνω είναι από άρθρο της συντηρητικής «Καθημερινής» (14.09.2014). Και βέβαια, αποτελούν ένα ασφαλές μέτρο σύγκρισης για το… ριζοσπαστισμό των κυβερνητικών προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
♦ Πιάστηκαν στα πράσα
Χρειάστηκε να δημοσιοποιηθεί από τα αστικά ΜΜΕ η συνάντηση των Δραγασάκη-Σταθάκη με τον γερμανό υφυπουργό Γεργκ Ασμουσεν στο Βερολίνο, για να παραδεχτεί εκ των υστέρων ο Δραγασάκης ότι πράγματι έγινε, αλλά δεν ήταν κρυφή. Πήραν μέρος, είπε, σε ένα γεύμα με γερμανούς οικονομολόγους (sic!) και εκεί ήταν και ο Ασμουσεν! Αυτό, βέβαια, θυμίζει την «τυχαία συνάντηση» της Δούρου με τον Μαρινάκη σε ψαροταβέρνα του Πειραιά, που ήταν τόσο τυχαία ώστε να κάνει έξαλλο τον Θ. Δρίτσα και τους ανθρώπους του, οι οποίοι μιλούσαν για πισώπλατα μαχαιρώματα του συνδυασμού τους.
Τα πράγματα είναι απλά. Γιατί δεν ανακοίνωσαν τη συνάντηση με τον Ασμουσεν, αλλά αναγκάστηκαν να την παραδεχτούν αφού την αποκάλυψε ο αστικός Τύπος; Και τι ακριβώς αντικείμενο είχε αυτό το… γεύμα με γερμανικούς οικονομολόγους; Μπορούμε να καταλάβουμε το περιεχόμενό της, αν σκεφτούμε ότι έγινε δυο μέρες μετά την παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη και αν πούμε δυο πράγματα για τον Ασμουσεν. Ο τύπος αυτός είναι μεν σοσιαλδημοκράτης, αλλά σαν καλός επαγγελματίας δουλεύει για την Μέρκελ. Αυτή τον τοποθέτησε στην ΕΚΤ, όπου ήταν τα μάτια και τ’ αυτιά της, και μετά τον απέσυρε και τον έκανε υφυπουργό. Ο Ασμουσεν ήταν ο άνθρωπος που χρησιμοποιήθηκε από τη γερμανική πολιτική για τις επαφές με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν ο πρώτος που συναντήθηκε με τον Τσίπρα, ήταν εκείνος που σύστησε τον Τσίπρα στον Ντράγκι. Μπορούμε, λοιπόν, να εικάσουμε βάσιμα (βασιμότατα), ότι είναι αυτός που θα μεταφέρει στη Μέρκελ τη «νέα γραμμή» του ΣΥΡΙΖΑ.
♦ Φτηνή προπαγάνδα
Η γερμανική «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» επανήλθε στην υποτιθέμενη συνομιλία του Πούτιν με τον Ποροσένκο, διευρύνοντας αυτή τη φορά τα όρια της… επεκτατικότητας του Πούτιν. «Αν το ήθελα, ρωσικά στρατεύματα θα μπορούσαν να είναι μέσα σε δυο μέρες όχι μόνο στο Κίεβο, αλλά και στη Ρίγα, στο Βίλνιους, στο Τάλιν, στη Βαρσοβία και στο Βουκουρέστι», φέρεται να δήλωσε ο Πούτιν. Δηλαδή, είναι μόνο ζήτημα θέλησης του Πούτιν που δεν ξεκινά ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης! Η προσπάθεια να παρουσιάσουν τον Πούτιν σαν νέο Χίτλερ είναι χοντροκομμένη, αλλά δεν ξέρουμε αν βρίσκει απήχηση στις πολιτικά καθυστερημένες και τυφλωμένες από τον εθνικισμό μάζες ή τουλάχιστον σ’ ένα τμήμα τους.
♦ Από δήμαρχος κλητήρας
Από υπουργός έγινε απλός βουλευτής. Δέχτηκε να κατέβει υποψήφιος της ΝΔ για το Δήμο Αθήνας και τον τσάκισε ο «χαλκέντερος» Νικήτας. Μάταια περίμενε να του δώσει υπουργείο ο Σαμαράς, αποζημιώνοντάς τον για το στραπατσάρισμα που δέχτηκε να υποστεί. Αν ο πρωθυπουργός ακολουθούσε αυτόν τον κανόνα, θα έπρεπε να βολέψει και τον Κουμουτσάκο, και τον Μιχαλολιάκο και το δίδυμο της Θεσσαλονίκης Καλαφάτη-Ιωαννίδη. Ετσι, ο Αρούλης δέχτηκε την πρόταση Καμίνη και ανέλαβε θέση «Εντεταλμένου Συμβούλου για θέματα Τουριστικής Προβολής της πόλης της Αθήνας». Ενας άλλος αστός πολιτικός καριέρας θα το θεωρούσε κοροϊδία. Ο Αρούλης, όμως, σκέφτηκε πως απ’ αυτό το πόστο και τα ταξιδάκια του στο εξωτερικό θα μπορεί να κάνει (είναι και πολυέξοδος όταν ταξιδεύει με ξένα λεφτά) και τα «κονέ» που είχε κάνει ως υπουργός Τουρισμού του Καραμανλή να ανανεώσει. Να μην ξεχνάμε ότι αυτά τα «κονέ» έχουν «λίγδα». Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, δε δέχτηκε να πάρει πόστο. Αναμενόμενο από τη μεριά του και από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ.
♦ Γλείφουν εκεί που έφτυναν
Ο κύριος που εικονίζεται αγκαλιά με τον Τσίπρα είναι ο καναλάρχης Θ. Καρυπίδης, περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας πλέον. Ηταν η αρχική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, που όμως αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει, όταν μαθεύτηκε το ποιόν του εν λόγω. Οι ακροδεξιές και αντισημιτικές τοποθετήσεις του, η φιλοξενία χρυσαυγιτών στην εκπομπή του, τα νταλαβέρια με τον Καμμένο (που τον στήριξε μέχρι τέλους) κτλ. Ο Καρυπίδης κατέβηκε μόνος του και ο σκηνοθέτης Θ. Μουμουλίδης που έβαλε στη θέση του ο ΣΥΡΙΖΑ «έφαγε τη σκόνη του», κατά το κοινώς λεγόμενο.
Φαίνεται πως όλ’ αυτά ανήκουν πια στο παρελθόν. Οπως δήλωσε ο ίδιος ο Καρυπίδης, μετά την ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ είχαν κατ’ ιδίαν συνάντηση, η οποία κράτησε μία ώρα. Για να μην μείνει αμφιβολία, έβγαλαν και τη φωτογραφία αγκαλιασμένοι σαν δυο καλά φιλαράκια. Θα συνεχίσουν τη συζήτηση στην Αθήνα, όπου ο Καρυπίδης, όπως δήλωσε, θα κατέβει για να συναντηθεί με τον Τσίπρα.
Επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανακοίνωσε τίποτα. Γιατί να το κάνει, άλλωστε; Ο ίδιος ο Τσίπρας αναγκάστηκε να προσκυνήσει έναν ακροδεξιό-εθνικιστή της επαρχίας, επειδή αυτός απέδειξε ότι διαθέτει δύναμη επιρροής και ψήφους. Πολιτικό ήθος και αρχές ας μην ψάχνει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ.