♦
Για να θυμόμαστε
Ο κύριος αριστερά δεν χρειάζεται συστάσεις. Ισως χρειάζεται ο κύριος στο κέντρο. Ναι, είναι ο υποψήφιος περιφερειάρχης Πελοποννήσου του ΣΥΡΙΖΑ Οδυσσέας Βουδούρης. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί το Σάββατο 12 Μαρτίου 2011 στο ξενοδοχείο Rex της Καλαμάτας. Ο Βουδούρης, με την ιδιότητα του τοπικού βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος φιλοδοξούσε να πάρει –επιτέλους– ένα χαρτοφυλάκιο από το φίλο και προστάτη του, τον ΓΑΠ, οργάνωσε εκδήλωση με τον βαρύγδουπο τίτλο «Η Ελληνική Οικονομία σε Κρίσιμο Σταυροδρόμι: Ποια Προβλήματα; Ποιες Λύσεις;» και βασικό ομιλητή τον Γιάννη Στουρνάρα, τότε Γενικό Διευθυντή του ΙΟΒΕ, ο οποίος ήταν ο πιο φανατικός υποστηρικτής του Μνημόνιου, συμπληρώνοντας τον Παπακωνσταντίνου στις ευοίωνες «προβλέψεις». Στη συγκεκριμένη εκδήλωση ο Στουρνάρας τα έβλεπε όλα ρόδινα: «Το μνημόνιο λέει το αυτονόητο, λογικά πράγματα». «Φτιάξαμε δημόσιες επιχειρήσεις για τους εργαζόμενους και όχι για τους πελάτες». «Η μέση σύνταξη ήταν όση και ο μέσος μισθός. Αυτό ήταν συνταγή αυτοκτονίας». «Σήμερα έχουμε βελτίωση της ανταγωνιστικότητας με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και την άρση του καμποτάζ. Η άρση αυτών των περιορισμών θα αυξήσει το ΑΕΠ 17%»! «Να αξιοποιήσουμε την ακίνητη δημόσια περιουσία. Σήμερα πρέπει να πουλήσουμε γιατί η θηλιά σφίγγει».
Και για να εξομολογηθούμε την αμαρτία μας, η φωτογραφία και τα στοιχεία του σχολίου δεν αντλήθηκαν από το αρχείο μας. Οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ τα δημοσιοποιούν, αντλώντας υλικό από τον τοπικό Τύπο.
♦ Ούτε τα προσχήματα
Να και το γκάλοπ που «μέτρησε» την «Ελιά» των 58 στο 15%, Δεν έχει σημασία που ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί ποιοι θα συμμετάσχουν στο ψηφοδέλτιο της «Ελιάς». Το συγκρότημα Ψυχάρη αποφάσισε να ρίξει και γκάλοπ στη ζυγαριά, με στόχο να αποδυναμώσει τη ΔΗΜΑΡ και να σπρώξει Λοβέρδους και σία προς την «Ελιά». Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα της αντικειμενικότητας. Ωμά, απροσχημάτιστα, ένα μιντιακό συγκρότημα φτιάχνει κλίμα υπέρ της πολιτικής του επιλογής.
♦ Τσάτσοι
Το είδαμε κι αυτό. Η ΠΟΕΜ να κηρύσσει 24ωρη απεργία στον κλάδου του Μετάλλου και η διοίκησή της (μαζί με στελέχη της διοίκησης της ΓΣΕΕ) να συναντιέται με τον υπουργό ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτη για να του ζητήσει να φροντίσει να μειωθεί το κόστος ενέργειας για τους καπιταλιστές του κλάδου! Οπως είπαν, μπορεί με τους βιομήχανους να έχουν ταξικές διαφορές (sic!), όμως στη διεκδίκηση φτηνής ενέργειας «είμαστε όλοι μαζί γιατί κρίνεται το μέλλον των χαλυβουργιών»! Εμφανίστηκαν δημόσια ως τσάτσοι του Μυτιληναίου, του Μάνεση, του Στασινόπουλου, του Αγγελόπουλου και των υπόλοιπων βιομηχάνων, που ζητούν φτηνότερη ενέργεια από τη ΔΕΗ, στο πλαίσιο ενός παζαριού που γίνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ανάμεσα στα μονοπώλια παραγωγής ενέργειας και τις ενεργοβόρες βιομηχανίες.
♦ Ταράκουλο
Ωστε πλάκα έκανε ο Γλέζος όταν κατέθετε τη δική του άποψη υπέρ μιας μελλοντικής κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Και ποιος βγήκε να υπερθεματίσει υπέρ του… απεταξάμην; Ο Βούτσης που δήλωσε: «Είναι πρόσκληση για συνενοχή στο νεοφιλελεύθερο μονόδρομο και στην κοινωνική εκμετάλλευση που οδηγεί στην καταστροφή την κοινωνία και τη χώρα». Είχε κάθε λόγο,όμως, ο Βούτσης να εμφανιστεί ως τόσο φανατικά απορριπτικός. Γιατί ήταν αυτός που πρώτος άνοιξε αυτή τη φιλολογία από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν αυτός που δήλωσε (για δεύτερη φορά, μάλιστα) στον ΑΘΗΝΑ 9,84, στις 27.1.14, ότι «σε περιόδους εξαιρετικά δύσκολες, πάντοτε οι προτάσεις που εμπεριέχουν το στοιχείο της υπέρβασης των στερεοτύπων του πολιτικού συστήματος, προκαλούν μια ευρύτερη συναίνεση», συμπληρώνοντας ότι «για να γίνει όμως αυτό πολιτική πράξη θα προϋπέθετε να υπάρχει από πλευράς της Νέας Δημοκρατίας, μια ριζική στροφή και αναστοχασμός, ως προς το θέμα της στρατηγικής για το χρέος». Για να φανεί, μάλιστα, καθαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απορρίπτει από άποψη αρχών την προοπτική του «μεγάλου συνασπισμού», έσπευσε να διευκρινίσει ότι «θα ήταν ανεύθυνο στο όνομα του ότι εμείς πιστεύουμε ότι η Αριστερή εναλλακτική πρόταση πρέπει να είναι και η μόνη ζωντανή και ελπιδοφόρα για να υπερβούμε την κρίση, να πει κανείς, ό,τι και να συμβεί στους άλλους πολιτικούς χώρους είναι αδιάφορο».
Οι ΣΥΡΙΖΑίοι έπαθαν ένα μικρό ταράκουλο, γιατί έπεσαν στην παγίδα και άρχισαν να λένε από τώρα «αυτά που γίνονται αλλά δεν λέγονται». Κάπως έτσι την πάτησε και ο Γλέζος, που έχει κάνει ουκ ολίγες μεταπηδήσεις και «ανίερες συμμαχίες» στο παρελθόν. Οταν κατάλαβαν ότι αυτή η συζήτηση τους κάνει ζημιά, προσπάθησαν να τα μαζέψουν.
♦ Σκατούλες
«Η μαρξιστική θεωρία βασίζεται σε μία ανύπαρκτη έννοια: της υπεραξίας. Για να ορίσεις, όμως, την υπεραξία πρέπει πρώτα να ορίσεις την αξία. Ο τρόπος που επιχειρεί ο Μαρξ στο Κεφάλαιο να ορίσει την έννοια της αξίας είναι παιδαριώδης. Δεν στέκει σε καμία κριτική, ακόμα κι όταν αναφερόμαστε στις εργασιακές συνθήκες της εποχής του, πόσω δε μάλλον στις σημερινές. Είναι απίστευτο ότι σ' ολόκληρο τον 20ο αιώνα, η ανθρωπότητα ταλανίστηκε και έφτασε στα όρια της αυτοεξολόθρευσης για μια νεύρωση ενός εξαθλιωμένου τεμπελχανά. Ο Μαρξ δεν εργάστηκε ποτέ, κι όταν πολύ γρήγορα έφαγε τα λεφτά της βαρώνης γυναίκας του, οδήγησε όλη την οικογένειά του στην απόλυτη μιζέρια: ζούσε με δανεικά και του είχαν κατασχέσει μέχρι και τα έπιπλα του σπιτιού του. Τέσσερα παιδιά του πέθαναν πριν από αυτόν και δύο κόρες που έζησαν μετά αυτοκτόνησαν». Ποιος έγραψε τα παραπάνω; Ο «Αλέφαντος του νεοφιλελευθερισμού» (κατά τον εύστοχο χαρακτηρισμό συντρόφου) Θάνος Τζήμερος. Οι σκατούλες επιπλέουν, αλλά κάποιες σκατούλες της αστικής πολιτικής δεν έχουν καμιά τύχη, όσο θόρυβο κι αν κάνουν γύρω από το όνομά τους.
♦ Ασκήσεις θανάτου
«Ασκηση εθνικής κυριαρχίας» χαρακτήρισε ο υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης τα όσα γίνονται στο Αιγαίο σε βάρος μεταναστών και προσφύγων. Οπότε δεν χρειάζεται να προβληματιστεί κανείς ιδιαίτερα για να καταλάβει πως όσα καταγγέλλουν πρόσφυγες σε διάφορες ΜΚΟ κάθε άλλο παρά διογκωμένα είναι. Οσο για τον αρχηγό του Λιμενικού, που δάκρυσε στη Βουλή, δικαιούται το βραβείο πρώτου δραματικού ρόλου. Αν ήταν άνθρωπος της θάλασσας, ναυτικός, θα λέγαμε ότι κάπου τον έπιασε το φιλότιμο της ναυτοσύνης. Ομως, όλοι οι αξιωματικοί του Λιμενικού χτίζουν τις καριέρες τους στα γραφεία και όχι στη θάλασσα, οπότε δεν έχουν ιδέα από ναυτοσύνη.
♦ Καραγκιοζάκος
Τα δίνει όλα ο Α. Παπαδόπουλος της ΔΗΜΑΡ, μπας και καταφέρει να πάρει το χρίσμα του επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο της «Ελιάς». Δε διστάζει ακόμα και κομπλεξικό να βγάλει τον Κουβέλη. Οπως είπε, «αν καθίσουν στο τραπέζι και δουν αυτά που προτείνουν οι 58, θα δουν ότι δεν μπορεί να αρνηθεί να συνεχίσει μαζί τους». Ομως ο Κουβέλης και η παρέα του δεν το κάνουν, γιατί «ενδεχομένως να θέλουν το χρόνο τους» ή «κουβαλούν κάποιες άλλες αδυναμίες, που εγώ δεν έχω λόγω της ηλικίας μου, ή κάποια φόρτιση σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ, που και πάλι λόγω ηλικίας μπορεί να μην τα αντιμετωπίζω»! Μ’ όποιον δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις, λέει μια παροιμία. Κι ο Παπαδόπουλος είχε δάσκαλο τον Κουβέλη, ο οποίος τον γαλούχησε στο φραξιονισμό, την ίντριγκα και την υπεράσπιση του προσωπικού συμφέροντος. Το πιο προκλητικό είναι όταν αυτός ο καραγκιοζάκος επιτίθεται στον Τσίπρα καταγγέλλοντάς τον ότι «δεν τον ενδιαφέρει η Ευρώπη, αλλά το μόνο που τον νοιάζει είναι να πάρει την εξουσία, με όποιο τρόπο, λέγοντας στον καθένα ό,τι θέλει να ακούσει, υποσχόμενος στους πάντες τα πάντα, φτιάχνοντας συμμαχίες με ό,τι πιο αποκρουστικό υπάρχει: με τη συνδικαλιστική νομενκλατούρα που κατέστρεψε τον τόπο ή με πρόσωπα αμφιβόλου ποιότητας, ηθικής και αξίας». Για δες ποιος μιλάει…
♦ Η Τζάκρη της Γαλλίας
Η νέα ερωμένη του Φρανσουά Ολάντ είναι η ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – Δεν Υπάρχει Αλλη Εναλλακτική Λύση). Τη δήλωση αυτή έκανε ο Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ, που δε θα τον ήξερε κανένας μας αν δεν είχε οριστεί μαζί με τον Οτμαρ Κάρας εισηγητής για το ζήτημα της τρόικας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Με τη δήλωσή του αυτή ο βιετναμέζικης καταγωγής γάλλος ευρωβουλευτής κερδίζει επάξια τον τίτλο της… Τζάκρη της γαλλικής σοσιαλδημοκρατίας. Ο Ολάντ (άγνωστο για ποιους λόγους) τον έκοψε από το ευρωψηφοδέλτιο και αυτός άρχισε να γλείφει τη γαλλική και την ευρωπαϊκή «Αριστερά», μπας και τον χώσει σε κάποια ευρωλίστα, σε εκλόγιμη θέση. Πλάκα θα ‘χει να το πετύχει.
♦ Προπαντός σεμνότητα
«Οι αυτοδιοικητικές εκλογές γενικά, και οι εκλογές για την Περιφέρεια Αττικής ειδικότερα, είναι η αρχή του τέλους των πολιτικών του μνημονίου». Η δήλωση έγινε από την υποψήφια περιφερειάρχη Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου και χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη σεμνότητα που χαρακτηρίζει τη φιλόδοξη πολιτικό. Δεν αναφερόμαστε τόσο στην «αρχή του τέλους των πολιτικών του μνημονίου», που θα μπορούσε να θεωρηθεί ανεκτός βερμπαλισμός της προεκλογικής καμπάνιας ενός αστικού κόμματος, όσο σε εκείνο το «οι εκλογές για την Περιφέρεια Αττικής ειδικότερα», μέσω του οποίου η κ. Δούρου αναγορεύει τον εαυτό της σε οιονεί επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ξεχωρίζει την Περιφέρεια στην οποία είναι υποψήφια από όλες τις άλλες Περιφέρειες. Κατόπιν τούτου, μπορούμε να πούμε από τώρα πως αν η Δούρου δεν εκλεγεί περιφερειάρχης, δε θα υπάρξει η «αρχή του τέλους του μνημονίου».
♦ Business as usual
Εχεις μια ΜΚΟ με αντικείμενο περιβαλλοντικό (Ορνιθολογική Εταιρία). Η ΜΚΟ πρέπει να εξασφαλίσει κονδύλια για να «θρέψει» το στελεχικό της δυναμικό. Δεν μπορεί να πάει να πάρει λεφτά από τη Χρυσή Αυγή, όπως έκανε ο «Αρκτούρος» του Μπουτάρη και ξεσήκωσε αρνητικό σάλο, για ν’ αναγκαστεί στο τέλος να επιστρέψει τα λεφτά. Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Κάποιος έχει τη φαεινή ιδέα να ζητήσουν χορηγία από τον Μελισσανίδη, που κάνει μπίζνες με τον ΟΠΑΠ και με την ΑΕΚ. Δικέφαλος αετός το σήμα της ΑΕΚ, τι πιο ωραία διαφήμιση για τις μπίζνες του Μελισσανίδη από μια χορηγία σ’ ένα πρόγραμμα προστασίας των αετών;
Το deal κανονίστηκε και η εναρκτήρια φιέστα έγινε στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΜΚΟ στο Πάρκο Τρίτση. Ως γλάστρες χρησιμοποιήθηκαν ο Δέλλας, ο Λυμπερόπουλος, κάποιοι ποδοσφαιριστές και κάποια διοικητικά στελέχη (ο παμπόνηρος Μελισσανίδης δεν πήγε, προφανώς για να μην αδυνατίσει με την παρουσία του το «μήνυμα»).«Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που ένας τόσο δημοφιλής και επιτυχημένος σύλλογος όπως η ΑΕΚ αναλαμβάνει μια τέτοια πρωτοβουλία, τη χρηματοδότηση δηλαδή δράσεων που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση σημαντικών απειλών για τα προστατευόμενα είδη», δήλωσε ο διευθυντής της Ορνιθολογικής Γ. Σγούρος. Για τις μπίζνες του Μελισσανίδη με τα πετρέλαια ή για τα σχέδια «άλωσης» του Αλσους της Νέας Φιλαδέλφειας δεν ακούστηκε κουβέντα. Αλλωστε, στο Αλσος δεν φωλιάζουν αετοί.
Ποσό που θα κοστίσει το «πρότζεκτ» δεν είδαμε πουθενά. Οσο και να κοστίσει θα είναι ελάχιστο μπροστά στο διαφημιστικό όφελος του Μελισσανίδη. Ασε που θα εκπέσει από τα έσοδα.