Λίγες μέρες μετά τη συμμετοχή του σε ημερίδα του ινστιτούτου «Κωνσταντίνος Καραμανλής» με θέμα «Πόλη, εγκληματικότητα και ανασφάλεια στην εποχή της οικονομικής κρίσης», όπου εμφανίστηκε ως θεωρητικός που κρατά ίσες αποστάσεις από «κάθε μορφής βίας» (μίλησε για τα «δύο σημαδιακά “άβατα”– τα Εξάρχεια και τον Αγιο Παντελεήμονα, με εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική ταυτότητα, με κοινό χαρακτηριστικό όμως μιαν ατμόσφαιρα διάχυτης απειλής» και στράφηκε εναντίον της Χρυσής Αυγής, αλλά και «ενός κομματιού της Αριστεράς», που καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης κρατά μια στάση που συνοψίζεται στό ότι «ο ένοπλος τρομοκράτης είναι “εκτελεστής”, η μακρά ένοπλος χειρ μιας δικαιοσύνης “λαϊκής”, που είναι βεβαίως υπέρτερη της αστικής»), ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης βρέθηκε εκ των πραγμάτων αντιμέτωπος με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε ανθρωποκτονία. Μια κατηγορία που δεν του απήγγειλε, ούτε πρόκειται να του απαγγείλει καμιά εισαγγελική αρχή, του την απονέμει όμως ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, στο οποίο συγκαταλέγεται και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του.
Οι δημοτόμπατσοι του Καμίνη έστρωσαν στο κυνήγι ένα μετανάστη από τη Σενεγάλη, τον Μπαμπακάρ Ντιαέ, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στις γραμμές του Ηλεκτρικού στο Θησείο. Είτε γλίστρησε προσπαθώντας να ξεφύγει, όπως λέει η επίσημη εκδοχή, είτε τον έσπρωξαν προσπαθώντας να τον αρπάξουν, όπως λένε αυτόπτες μάρτυρες, το γεγονός είναι ότι ένας νέος άνθρωπος, ένας 38χρονος βιοπαλαιστής, με σύζυγο και δυο παιδιά, άφησε την τελευταία του πνοή για το μεροκάματο.
Ο Καμίνης αντιλήφθηκε αυτό που ερχόταν. Αντιλήφθηκε ότι στη λαϊκή συνείδηση τα πράγματα μετριούνται με άλλους κανόνες δικαίου. Αντιλήφθηκε ότι σε καμιά ζυγαριά δεν μπορεί να ζυγιστεί η ζωή ενός ανθρώπου με οποιοδήποτε τυπικό μικροαδίκημα, όπως να πουλάς προϊόντα χωρίς άδεια. Και έσπευσε να εκδώσει μια ανακοίνωση-μνημείο ιταμότητας και θρασυδειλίας. Αφού εξέφρασε «τη βαθιά θλίψη του για τον τραγικό θάνατο του 38χρονου, Enyay Babakar, πολίτη Σενεγάλης στο σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο» και απηύθυνε «συλλυπητήρια στην οικογένειά του», έσπευσε να απαντήσει σε «σχετικά δημοσιεύματα» με τον ισχυρισμό ότι «η Δημοτική Αστυνομία δεν καταδίωξε, ούτε άλλωστε είναι στις αρμοδιότητές της να καταδιώκει ή να συλλαμβάνει πρόσωπα, παρά μόνο να κατάσχει παράνομα εμπορεύματα».
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε δει τους δημοτόμπατσους επί το έργον, να δείχνουν μάλιστα μεγαλύτερο φανατισμό από τους κανονικούς μπάτσους; Δεν έχουμε όλοι ακούσει τον Καμίνη να εγκαλεί την πολιτική ηγεσία της κρατικής καταστολής (ιδιαίτερα την περίοδο της υπουργίας Παπουτσή), ότι δεν συνδράμει με τα ΜΑΤ το έργο των δημοτόμπατσων; Κι όμως, αυτός ο έγκριτος νομικός έσπευσε να παρέμβει αμέσως στο ανακριτικό έργο, δίνοντας γραμμή: «έπεσε μόνος του»! Θυμίζει έτσι τις καλύτερες μέρες των μπάτσων, τότε που σάπιζαν στο ξύλο τους αριστερούς και έλεγαν ότι «αυτοτραυματίστηκαν για να συκοφαντήσουν την αστυνομία»!
«Σημειώνεται ότι ο δήμος Αθηναίων έχει προσφάτως πραγματοποιήσει ειδικά επιστημονικά σεμινάρια για τα στελέχη της Δημοτικής Αστυνομίας αναφορικά με τη συμπεριφορά και μεταχείριση μεταναστών», κατέληγε η ανακοίνωση του Καμίνη! Είναι σαν την υπηρεσία αντιμετώπισης του ρατσισμού, που δημιούργησε ο Δένδιας, και σαν τα εγχειρίδια σωστής συμπεριφοράς προς τους αλλοδαπούς που μοιράζει στους μπάτσους. Μόνο άνθρωποι που δεν κυκλοφορούν στο δρόμο (ή «στημένοι») μπορούν να χάψουν τέτοια παραμύθια.
