Περισσότεροι από 300 είναι μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές οι νεκροί εργάτες από τις πυρκαγιές που ξέσπασαν σε ένα εργοστάσιο ενδυμάτων στο Καράτσι και ένα εργοστάσιο υποδημάτων στη Λαχώρη. Και στις δύο περιπτώσεις οι εργάτες παγιδεύτηκαν κυριολεκτικά στους χώρους εργασίας και κάηκαν ζωντανοί ή πέθαναν από ασφυξία
Στο Καράτσι, η πυρκαγιά ξέσπασε αργά το απόγευμα της περασμένης Τρίτης και μεταδόθηκε αστραπιαία καθώς το εργοστάσιο ήταν υπερπλήρες σε ρούχα και υφάσματα. Οι πόρτες του εργοστασίου ήταν κλειστές, τα παράθυρα του ισογείου προστατευμένα με σιδερένιες μπάρες, δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου και οι εργάτες παγιδεύτηκαν στο φλεγόμενο κτίριο. Οι νεκροί έχουν φτάσει στους 289, ενώ οι μόνοι που κατάφεραν να σωθούν, οι περισσότεροι με τραύματα, ήταν όσοι πρόλαβαν να σπάσουν με εργαλεία τα τζάμια και τις σιδερένιες μπάρες σε κάποια παράθυρα και να πεταχτούν έξω και κάποιοι που κατάφεραν να πηδήξουν από τον τρίτο και τον τέταρτο όροφο.
Στο εργοστάσιο υποδημάτων στη Λαχώρη οι νεκροί εργάτες έφτασαν τουλάχιστον στους 25. Το εργοστάσιο είχε χτιστεί παράνομα, δεν διέθετε εξόδους κινδύνου και κανένα άλλο μέτρο ασφάλειας, με αποτέλεσμα οι εργάτες να εγκλωβιστούν στο κτίριο και να σωθούν μόνο όσοι κατάφεραν να φτάσουν και να πηδήξουν από την οροφή.
Το Πακιστάν, με τα μεροκάματα πείνας, την παντελή έλλειψη μέτρων ασφάλειας, την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την πλήρη ασυδοσία που προσφέρει στο κεφάλαιο, εξασφαλίζει τεράστια κέρδη στις υφαντουργίες και στις βιομηχανίες ενδυμάτων, τα προϊόντα των οποίων αποτελούν σημαντικό κομμάτι των εξαγωγών της χώρας. Γι αυτό και οι άθλιες και εξοντωτικές συνθήκες εργασίας κατεβάζουν συχνά τους εργάτες σε μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις.
