Την καλύτερη απάντηση σ’ όλους αυτούς που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το «φρικτό πρόσωπο του πολέμου» και τα αθώα θύματα, εξισώνοντας το δολοφονικό όργιο των κατακτητών με την αντίσταση των κατακτημένων, έδωσαν οι οικογένειες των 35 μικρών παιδιών που σκοτώθηκαν την 1η Οκτώβρη από ανατίναξη παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου την ώρα που γίνονταν από τους Αμερικάνους τα εγκαίνια ενός αποχετευτικού έργου στη γειτονιά Αλ–Αμίλ της Βαγδάτης. Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ του «Ασοσιέτιντ Πρες» (3/10/04), οι οικογένειες κατηγορούν τους Αμερικάνους για την τραγωδία, γιατί θέλησαν να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά σαν ανθρώπινες ασπίδες, ενώ έπρεπε να τα κρατήσουν μακριά από τον κίνδυνο. Λίγο πριν την έναρξη της τελετής και ενώ πολλά παιδιά βρίσκονταν στο δρόμο προς τα σχολεία, που άνοιγαν εκείνη την ημέρα, οι αμερικάνοι στρατιώτες καλούσαν με τηλεβόες τα παιδιά να πάρουν μέρος στην τελετή, υποσχόμενοι να τους δώσουν γλυκά. Το ρεπορτάζ, μεταξύ άλλων, παραθέτει και τα λόγια ενός αστυνομικού, που επισήμανε ότι «οι Αμερικάνοι προσέλκυαν τα παιδιά προσφέροντάς τους γλυκά. Δεν έπρεπε να το κάνουν. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να οργανώσουν μια μεγάλη τελετή εγκαινίων για ένα τόσο μικρό αποχετευτικό έργο, το οποίο μάλιστα είχε ήδη τεθεί μερικώς σε λειτουργία».
Ο πειρασμός για τα πεινασμένα και στερημένα παιδιά ήταν μεγάλος, παρόλο που είναι γνωστό ότι όλοι οι γονείς συμβουλεύουν τα παιδιά τους να μην πλησιάζουν τους Αμερικάνους, γιατί κινδυνεύουν. Προφανώς αυτοί που οργάνωσαν την ανατίναξη του παγιδευμένου αυτοκινήτου δεν είχαν υπολογίσει την τραγική αυτή κατάληξη.