Είναι κάποιες φορές που η συγκυρία τα φέρνει έτσι ώστε ο περιβόητος Δείκτης Τιμών Καταναλωτή να αποκαλύπτει την ταξική του ουσία. Να δείχνει, δηλαδή, ότι δεν είναι παρά ένα ταξικό εργαλείο, στερούμενο κάθε επιστημονικότητας. Κι αυτό γιατί στηρίζεται σε μια αυθαίρετη «έρευνα οικογενειακών προϋπολογισμών», η οποία δημιουργεί ένα αυθαίρετο, διαταξικό πρότυπο κατανάλωσης. Αναμιγνύει, δηλαδή, το καταναλωτικό πρότυπο των αστικών οικογενειών μ’ αυτό των εργατικών οικογενειών και βγάζει ένα μέσο όρο, που μοναδικό σκοπό έχει να ρίχνει τεχνητά τον πληθωρισμό, ο οποίος αποτελεί βάση για τη διαμόρφωση των μισθών και των μεροκάματων.
Ο ΔΤΚ του Απρίλη 2011 μας αποκαλύπτει την ταξικότητα και την αντιεπιστημονικότητά του. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕλΣτατ, ο γενικός Δείκτης τον Απρίλη του 2011 σε σχέση με τον Απρίλη του 2010 σημείωσε αύξηση 3,9%, έναντι αύξησης 4,8% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των ίδιων μηνών των ετών 2010 και 2009. Επίσης, τον Απρίλη σε σχέση με το Μάρτη του 2011 ο ΔΤΚ παρουσίασε αύξηση 0,6% έναντι αύξησης 1,2% που σημειώθηκε μεταξύ Μάρτη και Απρίλη του 2010. Τέλος, σε μέσα επίπεδα ο δείκτης του δωδεκάμηνου Μάη 2010 – Απρίλη 2011 παρουσίασε αύξηση 5% έναντι του προηγούμενου δωδεκάμηνου, ενώ πέρυσι την ίδια εποχή η αύξηση σε δωδεκάμηνη βάση ήταν 1,9%.
Τι συμπέρασμα βγαίνει απ’ αυτά τα στοιχεία; Οτι ο πληθωρισμός παραμένει μεν σε ψηλό επίπεδο, όμως έχει αρχίσει να αποκλιμακώνεται.
Αν, όμως, δούμε τα αναλυτικά στοιχεία για την αύξηση του Δείκτη κατά 0,6% τον Απρίλη, θα διαπιστώσουμε ότι: Η ομάδα «Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» σημείωσε αύξηση κατά 1% (οφειλόμενη κυρίως σε αυξήσεις σε φρούτα, πατάτες, λαχανικά, αρνί-κατσίκι και ελαιόλαδο). Η ομάδα «Ενδυση και υπόδηση» σημείωσε αύξηση κατά 2,7%. Η ομάδα «Στέγαση» σημείωσε αύξηση κατά 0,7% (λόγω αυξήσεων κυρίως στο πετρέλαιο θέρμανσης). Η ομάδα «Μεταφορές» σημείωσε αύξηση κατά 0,8% (λόγω αύξησης στις τιμές των καυσίμων και στα εισιτήρια των πλοίων). Τέλος, η ομάδα «Αλλα αγαθά και υπηρεσίες» σημείωσε αύξηση κατά 0,3%. Δηλαδή, όλες οι ομάδες αγαθών που συνι- στούν το «καλάθι» του εργατικού νοικοκυριού, τα αγαθά εκείνα για τα οποία η εργατική οικογένεια καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός της, αυξήθηκαν πάνω από 0,6%, όμως ο γενικός Δείκτης αυξήθηκε μόνο 0,6%! Τι σημαίνει αυτό; Οτι η στάθμιση που έχουν τα διάφορα αγαθά στο Δείκτη δεν ανταποκρίνεται στο καταναλωτικό πρότυπο της εργατικής οικογένειας, αλλά σε κάποιο άλλο πρότυπο. Οτι, δηλαδή, ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή είναι κάλπικος.
