► Με αργά αλλά σταθερά βήματα η αστυνομία – σαφέστατα με άνωθεν εντολές- χτίζει το παλιό αστυνομικό κράτος σε νέα εκδοχή. Προσπαθεί να επιβάλλει ένα καθεστώς καταστολής όπου ο κάθε ανυπάκουος πολίτης – χτες ο φοιτητής, αύριο ο συνταξιούχος , ο άνεργος, ο εργαζόμενος – θα «συνετιστεί» με τη βία. Αν διεκδικείς, αν αμφισβητείς, αν αγωνίζεσαι για οτιδήποτε είσαι ένοχος.
Γ. Παντελάκης (Ελευθεροτυπία)
► Η αστυνομία έχει μια συγκεκριμένη δύσκολη αποστολή και πρέπει να τη φέρει σε πέρας.
Ε. Αντώναρος
► Η κοινωνική αποστολή του πανεπιστημίου πρέπει να επανεξεταστεί υπό το πρίσμα των νέων κοινωνικών και οικονομικών δεδομένων.
Μ. Γιαννάκου
► Στα αζήτητα βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη 35.000 παιδιά αφού το περισσότερο μεταρυθμιζόμενο, βελτιωμένο, τροποποιούμενο και –υποτίθεται – προσαρμοζόμενο στις σύγχρονες απαιτήσεις ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πιστοποίησε την αποτυχία του κι εξέβρασε στο περιθώριο, με τη ρετσινιά του ανάξιου για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν πρόκειται μόνο για την αποτυχία των λυκείων, ούτε για τεμπέληδες μαθητές που δε διάβασαν. Η πολιτεία αποφάσισε πως θέλει λιγότερους νέους με πτυχία, λιγότερες ειδικότητες επιστημόνων κι τεχνικών, λιγότερες ανώτατες σχολές, λιγότερους εκπαιδευτικούς. Μάλλον επιδιώκει την εξοικονόμηση χρημάτων για να κτίσει περισσότερες φυλακές.
Α. Ρενιέρης (Νέα)
► Το πανεπιστήμιο που στηρίζεται οικονομικά από το κράτος δεν είναι αποδεκτή λύση. Οι φοιτητές που θέλουν να έχουν ένα υψηλό επίπεδο σπουδών πρέπει να πληρώνουν και δίδακτρα.
Ανχελ Γκουρία (Γ.Γ. ΟΟΣΑ)
► Εκπληκτη η ελληνική κοινωνία ή για να είμαστε ακριβέστεροι και δικαιότεροι, η τηλεοπτική της εκδοχή, στρέφει στα παιδιά το τεντωμένο δάχτυλο της επίπληξης, ανεβάζει τους τόνους και κινδυνολογεί ασύστολα. Την ίδια ώρα καταγγέλλει τη βία, ανέχεται τις τηλεοπτικές ανακρίσεις ανηλίκων. Φλερτάρει με τη γελοιότητα μιλώντας για συμμορίες εξάχρονων (!), μόνο που η γελοιότητά της έχει τεράστιο κόστος. Οι λέξεις μας βλάπτουν σοβαρά την υγεία των παιδιών.
Κ. Παπαϊωάννου (αντιπρόεδρος ΕΕΔΑ)