Το σύνολο του αστικού Τύπου υποδέχτηκε σαν θετική πρωτοβουλία την κοινή συνέντευξη που έδωσαν οι πρυτάνεις των Πανεπιστημίων Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και του ΕΜΠ, στην οποία πρότειναν να αναβάλλει η κυβέρνηση για έξι μήνες την κατάθεση του νόμου-πλαισίου ώστε να ολοκληρωθεί ο διάλογος. Δικαίως την υποδέχτηκαν έτσι, γιατί ήταν μια καθαρά πεμπτοφαλαγγίτικη ενέργεια, με σκοπό να εκτονώσει το κίνημα των καταλήψεων που φουντώνει και ξαναγίνεται καθοριστικός παράγοντας των εξελίξεων.
Πρώτο. Για ποιο διάλογο μιλούν οι πρυτάνεις, όταν το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κανένα διάλογο με το υπουργείο Παιδείας πάνω στο νόμο-πλαίσιο που είχε δώσει στη δημοσιότητα η Γιαννάκου τον περασμένο Ιούνη; Επομένως, μόνο για τον εαυτό τους μιλούν και για κανέναν άλλο. Και βέβαια, πρόθεσή τους είναι να προσφέρουν άλλοθι στην κυβέρνηση, για να ισχυριστεί ότι εξάντλησε όλα τα περιθώρια διαλόγου και πλέον πρέπει να νομοθετήσει.
Δεύτερο. Αυτή τη στιγμή το φοιτητικό κίνημα αγωνίζεται ενάντια στην προωθούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Μια διαδικασία που ήδη γίνεται στη Βουλή και έχει σχεδιαστεί να ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Μάρτη. Για ποιον Ιούνη, λοιπόν, κάνουν λόγο οι πρυτάνεις; Και γιατί στη συνέντευξή τους δεν είπαν τίποτα για το άρθρο 16;
