Τις εικόνες τις έχουμε συνηθίσει πλέον. Κάθε χρόνο τα ίδια φαινόμενα. Με την πρώτη βροχή πλημμύρες. Με τον πρώτο καύσωνα πυρκαγιές. Και ο κύκλος της καταστροφής συνεχίζεται αέναος.
Τα αίτια για τις νέες πλημμύρες τα περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο ο καθηγητής Υδραυλικής στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης Γ. Μηλόπουλος, που δήλωσε στην «Ελευθεροτυπία»:
«Τα ακραία φαινόμενα είναι για φθηνή κατανάλωση. Μην αναζητούμε άλλοθι σε μια δυνατή βροχή. Το ότι δεν έγινε καθαρισμός των χειμάρρων, δεν υπήρξε πρόβλεψη διοχέτευσης των πλημμυρών, ούτε και αντιπλημμυρικής προστασίας είναι το ζητούμενο. Κι εδώ μπαίνουν τεράστιες ευθύνες. Βάζουν την αντιπλημμυρική θωράκιση, παρ’ ότι φωνάζουν γι’ αυτήν, σε τρίτη προτεραιότητα και τώρα πληρώνουμε πολλαπλάσια για να αποζημιωθούν οι πληγέντες, ενώ με σαφώς λιγότερα, αν υπήρχε προγραμματισμός, θα αντιμετωπίζονταν και ακραία φαινόμενα, τα οποία ευτυχώς δεν υπήρξαν».
Τεχνοκράτης είναι ο άνθρωπος, γι’ αυτό και μιλά για «έλλειψη προγραμματισμού». Δεν αναζητά πολιτικά αίτια. Ομως, δεν είναι καθόλου δύσκολο να βγάλουμε τα πολιτικά συμπεράσματα μέσα από μια τυπική τεχνοκρατική ανάλυση. Ζούμε στο βασίλειο της αρπαχτής και της απάτης. Οι μεγαλοεργολάβοι έχουν στήσει τρελό χορό και το κράτος τους κάνει πλάτες.
Οποιος δημόσιος υπάλληλος τολμήσει να κάνει καλά τη δουλειά του διώκεται ανελέητα για να μη χαλάει την πιάτσα. Οι πολιτικάντηδες αδιαφορούν και το κράτος κάνει οικονομία στα έργα κοινωνικής σημασίας. Τζόγο παίζει. Αντιπυρική προστασία; Αμα πιάσει φωτιά θα δούμε τι θα κάνουμε. Αντιπλημμυρική θωράκιση; Αμα πλημμυρίσουμε θα δούμε τι θα κάνουμε.
Δείτε τον καυγά Ψωμιάδη-Σουφλιά. Ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλο. Τυπικά έχει δίκιο ο Σουφλιάς. Μόνο που δε λέει όλη την αλήθεια. Μήπως θα έπρεπε να μας πει και τι έκανε τα λεφτά ο Ψωμιάδης; Μήπως τα λεφτά πήγαιναν στις φιέστες και στους «κουμπάρους» (τεράστιο κύκλωμα κι αυτό και αδηφάγο). Οι πλημμύρες «του ‘κατσαν» την τελευταία προεκλογική εβδομάδα, οπότε πρέπει να «αλυχτήσει» για να μην πάθει ζημιά. Ομως, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα το έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της νομαρχίας του, με ημερομηνία μόλις του περασμένου Απρίλη, που προειδοποιούσε ακριβώς γι’ αυτό που έγινε. Μήπως, όμως, είναι άμοιρη ευθυνών η κυβέρνηση; Οχι γιατί και ο Ψωμιάδης δικός της είναι, αλλά γιατί η κεντρική διοίκηση είναι αυτή που πρέπει να ασκεί εποπτεία και έλεγχο στα κατώτερα όργανα. Τον Σουφλιά, όμως, τον νοιάζει μόνο να βγάλει την ευθύνη από πάνω του. Ας τη φορτωθεί ο Ψωμιάδης, ας τη φορτωθεί ο Παυλόπουλος, πολιτικός προϊστάμενος του Ψωμιάδη, ας τη φορτωθεί ο Αλογοσκούφης, ας τη φορτωθεί οποιοσδήποτε άλλος πλην του Σουφλιά. Λες και δεν υπάρχει ενιαία κυβερνητική ευθύνη.
Οσο για την Εγνατία, που πριν μερικές μέρες εγκαινίασε κάποια τμήματά της (αυτή την εγκαινιάζουν με το χιλιόμετρο, όπως είναι γνωστό) και με την πρώτη βροχή έγινε κατεστραμμένη πισίνα… φταίει το ΠΑΣΟΚ! Αλλο που δεν ήθελαν οι Πασόκοι, έστησαν στο άψε σβήσε το δικομματικό καυγά. Μέχρι και ο ξεχασμένος Τσοχατζόπουλος βγήκε στο γυαλί.
Εσουραν ο ένας στον άλλο τα εξ αμάξης κι ύστερα αγκαλιασμένοι πήγαν για καφέ στα κολωνακιώτικα στέκια. Γιατί τι είναι η αστική πολιτική; Δεν είναι η κορύφωση των κοινωνικών ανταγωνισμών. Είναι η τέχνη της εξαπάτησης του λαού και της απόσπασης της ψήφου του για την εφαρμογή μιας πολιτικής που ακόμα και στις λεπτομέρειες είναι σε βάρος του.
Συγκρούονται, λοιπόν, μπροστά στις κάμερες και τα μικρόφωνα, προσπαθούν ο ένας να ρίξει τις ευθύνες στον άλλο και την ώρα της κάλπης κάνουν τον απολογισμό. Βλέπουν ποιος ήταν πιο μάγκας στην εξαπάτηση.
